نمایش “پزشک نازنین” به کارگردانی حسین رحیمی که با هنرمندی معلولین پرتوان در تماشاخانه استاد مشایخی به روی صحنه رفت ، در یکی از اجراهای خود میزبان محمد ساربان بازیگر پیشکسوت عرصه ی تئاتر ، سینما و تلویزیون بود . این هنرمند عزیز پس از تماشای نمایش “پزشک نازنین” یادداشتی را در رابطه با این نمایش در اختیار تئاتر فستیوال قرار داده است که می توانید آن را در ادامه بخوانید .

نیل سایمون از جمله نمایشنامه نویسان معاصری است که در آثارش نگاهی طنزگونه به جامعه دارد و تیغ نقد خود را ملایم و لطیف به روابط آدم ها می کشد . آدم هایی که دو گونه اند ، لایه هایی که می بینیم و لایه هایی که گاه از دیدمان پنهان است . نگاه و قلم طنز او در آثارش به گونه ای تماشاگر را به وجد می آورد ، در واقع او ما را وادار به دیدن و خندیدن لایه های دیگر خودمان می کند . آثار متفاوتی از این نویسنده در ایران به صحنه رفته است و این بار “پزشک نازنین” به کارگردانی آقای حسین رحیمی .

اجرای این اثر با ویژگی خاص خود به شدت تماشاگران را تحت تاثیر قرار می دهد . لفظ دگراندیشان را در جامعه بسیار می شنویم یا به کار می بریم . در اینجا دوست دارم از بازیگران این نمایش با عنوان دگربازیگران نام ببرم که با عدم رعایت خیلی از قواعد بازیگری که من بازیگر ناچار به رعایت آن قواعد هستم روی صحنه تمامی خلاقیت خود را بروز می دهند و همین موجب خنداندن و به تعجب واداشتن تماشاگران می شود .

حسین رحیمی کارگردان نمایش با کشف این خلاقیت ها در این نمایش و نمایش های قبلی اش جایگاه ویژ ای را به خود ختصاص داده و با صبر و حوصله و ایثار این استعدادها را کشف و هدایت و ارائه می کند . کارگردانی خوب او را در نمایش “صندلی ها” اوژن یونسکو با بازی فوق العاده ی مهران قندهاری به خاطر داریم . بازیگران نمایش او به خوبی خواسته کارگردانشان را درک می کنند و کارگردان هم علی رغم محدودیت های بازیگرش به خوبی و شیرینی از آن ها بازی می گیرد و تاثیر اجراهایش را به خوبی می توان از حس و حال تماشاگران دریافت نمود .

یادم هست حدود ۱۵ سال پیش وقتی اجرای نمایش “پیک نیک در میدان جنگ” اثر آرابال را به کارگردانی فخرالدین حجازی در اولین جشنواره تئاتر معلولین تماشا کردم به شدت تحت تاثیر قرار گرفتم و تصمیم گرفتم یک بار دیگر بازیگری را از ابتدا تجربه کرده و آموزش ببینم . آن نمایش تاثیر شگرفی بر تماشاگران گذاشت و امروز پس از گذشت این سال ها و با پایمردی و ایستادگی حسین رحیمی دگربازیگران روی صحنه ما را به تعجب و تحسین واداشتند .

لازم می دانم از حضور گرم و پیش برنده نمایش ، بازیگر خوب و با تجربه سیروس سپهری تشکر کنم که چگونه سعی در حفظ تعادل نمایش و کمک به دگربازیگران بدون هیچ تفاوتی بین خود و آنان در جهت نگهداری ریتم نمایش با دگربازیگران همراه و صمیمی بود . دلم نمی خواهم به تفکیک از بازیگران نام ببرم . همه به نوبه ی خود و میزان توان و تجربه شان خوب بودند و از پس نقش ها برآمدند . اما اشاره به بازی روان و حرفه ای خانم صبا قاسمی نیز در اپیزود انتخاب بازیگر فضای متفاوت تری به صحنه داد که نشان از انرژی و تلاش ایشان برای کسب جایگاه یک بازیگر کاملا حرفه ای است . دلم می خواهد از بقیه بازیگران تک تک تشکر کنم و به آن ها تبریک بگویم . مهران عزیز ، یحیی خوب ، زهرا جان ، مهرانه خانم ، فریماه جوان ، همه و همه روی صحنه خوب بودید و خیلی خوب درخشیدید . بی تعارف از همه شما درس بازیگری آموختم . آفرین بر شما . الحق شایستگی حضور در جشنواره های بین المللی را دارید و حق شما است تا تمام جایزه ها را درو کنید . با آرزوی موفقیت های جهانی برای همه ی شما .