نمایش « شیرین به روایت امروز » به نویسندگی چیترا نادری و کارگردانی محمد شهبازی در سومین روز جشنواره تئاتر فجر در تماشاخانه سنگلج به روی صحنه رفت. شهبازی که فارغ التحصیل کارگردانی سینماست ، از سال ۱۳۷۴ در تئاتر فعالیت می کند و تجربه کارگردانی ۱۵ نمایش را داشته است . وی از دیده نشدن نمایش اش در این دوره از جشنواره بسیار ناراضی ست . ادامه گفت و گوی او را با تئاتر فستیوال بخوانید :
از « شیرین به روایت امروز » بگویید .
ما بسیار دوست داشتیم که یک نمایش ایرانی را در جشنواره ی امسال اجرا کنیم و می دانستیم مخاطب خود را دارد . چرا که سالیان سال است چنین کارهایی اجرا نشده است . در این نمایش شیرین از دل پرده بیرون می آید و داستان زندگی خودش را آن گونه که دوست دارد روایت می کند . ولی در نهایت نمی شود از سرنوشت فرار کرد . سرنوشت این آدم نوشته شده است و اگر هزار سال هم تلاش کند ، نمی تواند به فرهاد برسد .
ایده ی شکل گیری نمایشنامه چه بود ؟ آیا اقتباسی صورت گرفت ؟
در نمایشنامه ی اصلی ، تمامی روایت ها بر روی یک پشت بام اتفاق می افتد و همه ی پرسوناژ ها روح هستند و از آن جا ، تمامی اتفاقات را بررسی و با دوره ی تاریخی خودشان مقایسه می کنند .
اما ما با خانم نادری ، نویسنده ی نمایشنامه صحبت کردیم . یک تم از نمایش های قدیم روحوضی و قهوه خانه در ذهنشان بود . ما این آدم ها را از پرده های نقالی بیرون کشیدیم . پرسوناژ ها از پرده بیرون می آیند و قصه یشان را تعریف می کنند و حرف هایشان را با مردم به صورت رو در رو در میان می گذارند .
این کار متاسفانه در بخش مرور جشنواره شرکت کرده است . ما دوست داشتیم نمایش مان در بخش مسابقه شرکت داده شود . نمی گویم کارمان کامل است . قطعا ضعف هایی هم چه به لحاظ کارگردانی و چه به لحاظ بازیگری دارد . ولی فکر می کنم استحقاق این را داشتیم که در بخش مسابقه شرکت کنیم .
علتش چه بود ؟ چرا در بخش مسابقه قرار نگرفت ؟
نمی دانم . شاید سیاست و هزینه های جشنواره و دلایل دیگری باعث شد . خود من هم قبلا در دبیرخانه ی جشنواره های دیگر بوده ام و تجربه این نوع فعالیت ها را دارم . معمولا یک تعداد محدودی از آثار داوری می شوند . اما انصافا برخوردشان با ما خیلی خوب بود . این اولین دوره بود که ما به عنوان یک گروه از شهرستان در جشنواره شرکت می کردیم . با این حال چه دبیر جشنواره و مشاورینش و چه مجموعه ی تماشاخانه ی سنگلج ، جناب استاد آبسالان با ما همکاری خوبی داشتند . ولی ارتباط مان با دبیر خانه خیلی ضعیف بود . همین الان هم اگر در سایت جشنواره « شیرین به روایت امروز » را جستجو کنید ، هیچ مطلبی راجع به آن نیست و هیچ تعریفی از نمایش برای مخاطب ارائه نشده است . اگر در سایت جشنواره اطلاع رسانی صورت می گرفت ، اتفاق خوبی می افتاد .
اجرای عمومی کارتان چه مدت به روی صحنه رفته است ؟
اولین بار ، مهرماه سال جاری ، به مدت ۱۵ روز در کرج اجرای عمومی داشتیم و مورد استقبال مردمی قرار گرفت . در شهرستان ها ، بیشتر همکاران ، کارهای یکدیگر را می بینند . ولی این بار دیدیم که کارمان خوب بود و مردم ارتباط برقرار کردند و کار دیده شد . چون فرهنگ این نوع نمایش ها ، ریشه در فرهنگ ما دارد . از طرفی ما توقع داریم چنین نمایش هایی نباشد و در عین حال مردم جذب سریال های شبکه های ماهواره ای نشوند . فقط نه کار من ، بلکه کار خیلی از دوستان که اجرای بخش هایی از شاهنامه خوانی را اجرا کرده اند ، مورد بی مهری قرار گرفته است . این نوع نمایش ها به گونه ای مهجور شده اند . نمی گویم تاریخ مصرفش گذشته ولی یک حس خاصی در بین برای داور ها و مسئولین ، وجود دارد .
چه تغییراتی نسبت به اجرای عمومی تان داشتید ؟
تغییرات کوچکی داشتیم . سعی کردیم زیاده گویی نکنیم . من فکر میکنم ریتم نمایشمان خوب است . عام ترین تماشاچی هم با روایت های داستان پیش می رود . سعی نکردیم که با طولانی تر کردن نمایش ، مخاطب را خسته کنیم . اگر دقت کنید ورود پرسوناژ ها هم سریع انجام شد تا این ارتباط با تماشاچی راحت تر اتفاق بیفتد .
این نمایش در جشنواره های دیگری هم شرکت کرده است ؟
این نمایش قبل از اجرای عمومی ، در جشنواره استانی شرکت کرد و در مرحله بازبینی رد شد . بعد از آن ما نقاط ضعف مان را اصلاح کردیم .
مشکلی که وجود دارد داورها وقتی کار را می بینند ، نه پرده ای وجود دارد و نه لباسی و نه … . بنابراین فکر می کنند آن کار ، پارامتر های حضور در جشنواره را ندارد . ولی شما می بینید که رنگ و لعاب و همین طور موسیقی ، یکی از بخش های اصلی نمایش ما بود .
موسیقی این نمایش به صورت زنده اجرا شد ؟
موسیقی زنده حس خوبی هم به بازیگر و هم به مخاطب می دهد . هر تماشاچی در سالن باشد تفاوت موسیقی زنده را با موسیقی ضبط شده تشخیص می دهد . ما قصد داشتیم این ارتباط حسی هم با بازیگران و هم مخاطب وجود داشته باشد .
جشنواره فجر امسال را چطور ارزیابی می کنید ؟ در سال های قبل هم حضور داشتید ؟
در سال های قبل من به عنوان یکی از عوامل یک گروه نمایشی در جشنواره حضور داشتم . ولی شرایط کارگردان ها را می دیدم که با چه سختی هایی روبه رو هستند . امسال که خودم به عنوان کارگردان شرکت کرده ام تصورم از جشنواره فجر خیلی گسترده تر بود ، با تبلیغات بیشتر و بهتر .
همه ی ما شعار ” تئاتر شهرستان باید حمایت شود ” را سر می دهیم ولی در مرحله ی اجرا اتفاقی نمی افتد . کدام یک از مسئولین جشنواره آمدند تا کار ما را ببینند ؟ همین طور خبرنگار های جشنواره ، خبری از ما نگرفتند . می دانم سرشان شلوغ است . این ها برای من که می خواهم از شهرستان کار ارائه دهم ، درد است . با این حال شرایط مالی جشنواره را می دانم که بد است .
پیشنهادتان برای بهتر شدن جشنواره تئاتر فجر چیست ؟
اطلاع رسانی باید دقیق تر باشد . کارها از قبل تر مشخص شود تا بتوان برای دیدن کارها برنامه ریزی کرد . این شلوغی جدول باعث شد من نتوانم کارهای بسیاری از دوستانم را ببینم . با این حال همکارانم ، من جمله خانم تقیانی آمدند و کار رادیدند و این باعث دلگرمی من بود . امیدوارم در سال های بعد اطلاع رسانی بهتری انجام شود .
