محمد محقق منتظری کارگردان نمایش “صداها” که در بخش رادیویی نوزدهمین جشنواره بین المللی تئاتر دانشگاهی به عنوان برگزیده این بخش معرفی شد از هنرمندان روشن دل تئاتر است  . او ده سالی است که در زمینه نمایش رادیویی و تئاتر صحنه ای مشغول به فعالیت است و به بهانه ی دریافت تندیس جشنواره نوزدهم دانشگاهی خبرنگار تئاتر فستیوال گفت و گویی با وی داشته است که می توانید در ادامه بخوانید .

محمد محقق منتظری با بیان اینکه سومین دوره ای بود که در جشنواره دانشگاهی حضور داشته است ، گفت : پیش از این سال ۹۱ و ۹۲ هم در جشنواره شرکت کردم که سال ۹۱ در دو بخش رادیویی و بازیگری مورد تقدیر قرار گرفتم و سال ۹۲ در بخش کارگردانی تئاتر صحنه ای تقدیر شدم  و خدا را شکر می کنم که امسال هم برای سومین بار در بخش رادیویی که علاقه اول و اصلی ام است ، کارم برگزیده شد .

وی در مورد تغییری که امسال در بخش رادیویی جشنواره صورت گرفته بود ، گفت : از سال ۸۸ که بخش رادیویی به جشنواره دانشگاهی اضافه شد ، تحت عنوان بخش رادیو تئاتر و اجراهای زنده ی رادیویی برگزار می شد ولی امسال تبدیل شد به فایل صوتی . خیلی خوب بود اگر بخش رادیویی به دو شکل اجرا می شد ، بخشی شامل فایل صوتی و بخشی به رادیو تئاتر اختصاص داشت تا از این طریق به کسانی که به اجرای زنده رادیویی علاقه مندند ، فرصت اجرا داده می شد . به نظرم می توان به رادیو تئاتر به مثابه یک مولتی مدیا آرت (Multi Media Art) هم نگاه کرد .

کارگاردان نمایش “صداها” در مورد جایگاه جشنواره تئاتر دانشگاهی در میان جشنواره های دیگری که در کشور برگزار می شود و در بین هنرمندان تئاتر ، توضیح داد : از نظر اعتباری به معنای عرفی و به معنای رسمی و دولتی ، به عقیده ی بنده بعد از جشنواره فجر ، جشنواره دانشگاهی ، معتبر ترین جشنواره ی تئاتری در کشور است و از نظر هنری اولین جشنواره ی معتبر تئاتری کشور است . اعتبار جشنواره به خاطر جسارت ها و تجربه هایی است که بچه ها به سراغ آن ها می روند و با حداقل هایی که دارند ، شروع به کار می کنند . دانشجویان تئاتر و دیگر رشته ها از شهرستان می آیند و با شرایط سخت مالی که دارند از کل ایران در جشنواره شرکت می کنند و در نهایت به عقیده ی خیلی از منتقدان و صاحب نظران و اساتید این رشته ، آثاری که در جشنواره اجرا می شود کارهای خوبی هستند . متاسفانه به دلیل امکانات کم تنها یک سری از آثار موفق می شوند که به اجرای عموم برسند و دیده بشوند ولی با همان تعداد کم هم ، بسیاری معتقدند که بیشترین و موفق ترین اجرا ها در طول سال ، عمدتا کارهای نسل جوان و دانشجویی است .

محقق منتظری در پایان به خبرنگار تئاتر فستیوال گفت : جشنواره خیلی خوب است ، جایزه گرفتن خیلی خوب است ولی هیچ چیزی به اندازه ی فرصت اجرای عموم و دیده شدن برای یک گروه تئاتری لذت بخش نیست . اینکه گفته می شود مثلا سالن های خصوصی حمایت می کنند ، سالن های خصوصی مبلغی را به عنوان کرایه سالن شان می گیرند ، مبلغی که یک گروه باید تهیه کننده داشته باشد وگرنه برای یک گروه جوان و دانشجویی مبلغ هنگفتی به حساب می آید . آثاری که از میان خیل عظیم کارها برای جشنواره انتخاب می شود ، حتما خیلی از شرایط  را داشتند که به جشنواره راه پیدا کرده اند ، کاش می شد با یک خوش نظری به اکثریت این کارها ، حداقل در سالن هایی که شرایط مالی ناحقی به گروه تحمیل نمی کنند ، فرصت دیده شدن داد .