مرجان رستمی نیا یکی از بازیگران نمایش ” ملودی شهر بارانی ” است که چهارمین تجربه ی همکاری خود را با میکائیل شهرستانی پشت سر می گذارد . به همین بهانه خبرنگار تئاتر فستیوال با وی گفت و گویی داشته است که می توانید آن را در ادامه بخوانید .
مرجان رستمی نیا با بیان اینکه ” ملودی شهر بارانی ” ، نمایش یک نظام فئودالی است ، در رابطه با پرسوناز خود در این نمایش توضیح داد : قصه ای داریم و پرسوناژهایی که به گونه ای میانشان گیر افتاده ایم و نمی دانیم طرف کدام را باید گرفت . گیلان دختر رعیتی که امروز دیگر رعیت نیست و به قد خودش و در حد خودش جایگاهش را در جامعه پیدا کرده . داستان حول محور حق و عدالت می چرخد . البته قضاوت اینکه حرفی حق هست یا نه شاید کار هر کسی نباشد . اما احساس محق بودن گیلان ، که جهان بینی فلسفی و اخلاقی خاصی دارد که در واقع یک امانیسم هست ، او را به معارضه با مردی مجبور می کند که منطق اش فرسنگ ها از منطق رایج گفتگو فاصله دارد خشم و حقارت و ترس را تجربه می کند و غرور نادرش شاید فقط در مقابل مهیار است که بغضی می شود و شکسته می شود . در نهایت در لحظه هایی موفق می شود که روی شخصیت درون گرای مهیار تاثیر درستی بگذارد و شاید حجت تمام می شود و مهیار ماندنی . شخصیت گیلان برای کسی که لااقل یک بار ناحق شنیدن را درک کرده باشد، برای کسی که چاره نداشتن با منطق اش هرگز جور نمی شود ، فهمیدنی می شود .
بازیگر نقش گیلان با اشاره به تمرینات ۸ ماهه ” ملودی شهر بارانی ” در مورد کار با میکائیل شهرستانی گفت : هدایتی که از طی شدن راه ۳۵ ساله می آید و اوتوریته ای که صدای آن مسافت را به من می رساند تعیین کننده عمق ادبیات ایشان است . و درک این مسئله شاید کار ساده ای نباشد. کار کردن با ایشان سخت است ، وقت می خواهد ، انرژی می خواهد ، مسئولیت پذیری می خواهد .
وی اضافه کرد : روانشناسی درست موقعیت ها ، پر کردن لحظات سکوت و داشتن دیدگاه وسیع و همه جانبه ایشان باعث شد که من با دریافت های ساده درک خودم از افق انتظارات و افق فکری ایشان مسیر ۸ ماه را طی کنم و به اجرا برسم.
رستمی نیا در پاسخ به اینکه پیش از بازی در “ملودی شهر بارانی” چه میزان با آثار اکبر رادی آشنایی داشته است ، گفت : ۱۳ تا از آثار آقای رادی را خوانده بودم و در بین آن ها با “ملودی شهر بارانیگ ، “ارثیه ایرانی” و افول بیشتر ارتباط برقرار کردم .
