مصاحبه اختصاصی با ندا هنگامی – کارگردان  نمایش ” ماضی استمراری “

ندا هنگامی کارگردان نمایش “ماضی استمراری” از دوم شهریور ماه، نمایش خود را در سالن قشقایی تئاتر شهر به روی صحنه برده است. این نمایش پیش از این نیز در سی و دومین جشنواره تئاتر فجر در بخش چشم‌انداز تئاتر ایران اجرا شده است . به این بهانه به سراغ این کارگردان رفتیم و مصاحبه ای با وی انجام دادیم که در ذیل می توانید بخوانید:

نمایش “ماضی استمراری” در جشنواره فجر چه جوایزی را دریافت کرد ؟

نمایش “ماضی استمراری” در جشنواره فجر، کاندیدای دریافت جایزه متن و دو بازیگری زن بود و همچنین خانم شیدا خلیق ، دیپلم افتخار تقدیر بازیگری زن را از این جشنواره دریافت کردند .

تمرین نمایش “ماضی استمراری” را از چه زمانی آغاز کردید ؟ 

برای اجرای نمایش”ماضی استمراری” در جشنواره فجر ، از شهریور شروع به تمرین کردیم و حدود ۳۰ جلسه تمرین داشتیم ، این نمایش در نهایت چهار اجرای موفق در فجر داشت. برای اجرای عموم با توجه به تغییراتی که در گروه بازیگریمان بوجود آمد ، باز هم یک پروسه تمرین یک ماهه داشتیم . به دلیل درگیری که سه بازیگر ما برای اجرای عموم داشتند ، عوض شدند و ما نتوانستیم با آنها هماهنگ شویم .

چند نفر از بازیگرهای نمایش عوض شدند ؟

وحید آقاپور در جشنواره فجر نقش عادل را بازی می کرد ولی باید برای کار امیررضا کوهستانی به سوئیس می رفت . خانم ندا مقصودی نیز در آن اجرا نقش الهه را بازی می کرد ولی اکنون مشغول سریال آقای بهرام بهرامیان است و خانم رابعه معدنی که نقش مادربزرگ را برعهده داشت و برایشان مشکلی پیش آمد و نتوانستند با ما باشند .

با توجه به اینکه نویسنده نمایش “ماضی استمراری” فرد دیگری ست ، شما به عنوان کارگردان این اثر چقدر به نمایشنامه آن پایبند بوده اید و ” ماضی استمراری” بیشتر متکی بر متن نمایشنامه است و یا کارگردانی ؟

قصه براساس متنی که نوشته شده ، قصه ماضی استمراری است ولی اجرایی که شما در قالب صحنه می بینید با میزانسن های تکرار شونده و نوع لباس و صحنه ای که یک طرح فلت (flat) دارد ، همه از ایده های کارگردانی است . زیرا متن کاملا رئال است و حتی بخشی از آن ناتورال نوشته شده است که من یک ذره از آن در اجرا فرار کردم . ولی قصه “ماضی استمراری” و روند داستان به همان شکل است ، ولی ایده های کارگردانی ام را تغییر داده است .

تا امروز استقبال از نمایش “ماضی استمراری” چطور بود ؟

قابل قبول بود ، به نظر من خوشایند است البته باید ببینیم که مخاطب این اثر را پیدا می کند یا نه . با توجه به اینکه در فصل ثبت نام دانشجویی هستیم . ولی خدا رو شکر تا امروز استقبال عالی بوده و من راضی هستم .

آیا برای به روی صحنه بردن نمایش “ماضی استمراری” از لحاظ سالن و کیفیت سالن با مشکل خاصی مواجه نشدید ؟

به نظر من در حال حاضر یکی از بزرگترین مشکلات گریبان گیر تئاتر ، مسائل مالی آن است . ما در این نمایش یک بازیگر سن بالا داریم ، خانم صدیقه کیانفر ، که ایشان ۸۵ سال سن دارند و هر روز باید این مسیر طولانی را در آن ساعت شب، بیاید و بروند . با این حال یا من باید به ایشان بگویم رورانس نباشیم که بتواند خطی برود و یا من موظف هستم هزینه های رفت و آمد ایشان را ، فارغ از بحث دست مزدی تأمین کنم . واقعیت این است که کارهایی که در فجر هستند و در بخش چشم انداز قرار دارند ، با توجه به اینکه پروسه سخت بازبینی ، بازخوانی و … را رد می کنند ، مرکز هنرهای نمایشی موظف به تأمین این هزینه هاست نه اینکه ما تنها به گیشه ها اکتفا کنیم اگر مرکز هنرهای نمایشی نمی تواند واقعاً این کار را کند ، پس اساساً کارایی جشنواره فجر چیست و چرا آدم ها باید به فراخوان جشنواره فجر توجه نشان دهند . چرا که آنها می توانند هر متنی را که دوست دارند کار کنند ، چون اگر قرار باشد هیچ هزینه ای و کمکی به آنها نشود و دو سال در نوبت سالن بمانند ،چرا در جشنواره فجر شرکت کنند، هر کس هر کاری را که دوست دارد انجام می دهد . مدیر تولید نمایش من آقای محمد قدس هستند که هزینه های رفت و آمد را ایشان می پردازند زیرا ما هزینه داریم ، بازیگر سن دار داریم و واقعیت این است که من اگر حمایت مرکزهای هنرهای نمایشی را داشتم ، دلم می خواست نسبت به جشنواره فجر ، در دکور و حتی لباس تغییراتی را ایجاد کنم ، زیرا جشنواره فجر همیشه شتاب زدگی های خودش را دارد. ولی متاسفانه به دلیل مسائل مالی ، نتوانستیم تغییراتی را که می خواهیم انجام دهیم .

پس در واقع مرکز هنرهای نمایشی همکاری با نمایش “ماضی استمراری” نکرده است ؟

بحث مالی است . زیرا وقتی می گوییم همکاری، می تواند خیلی چیزها را دربرگیرد ، می توانند بگویند در چند مورد با شما همکاری کردیم . ولی واقعیت این است که کمک هزینه ای دریافت نمی شود . این در خصوص کارهایی است که در فجر شرکت کرده اند در صورتیکه من شنیده ام  کارهایی که در فجر نبوده اند ، اصلاً کمک هزینه هم ندارند و حتی ۲۰% گیشه را هم خود سالن بر می دارد . این مشکل از آن داستان های پیچیده است زیرا در همه جای دنیا ، شهرداری ها و دفاتر و اموری هستند که کارهای فرهنگی را ساپورت می کنند ولی واقعاً ما این را نداریم .

شما برای جشنواره امسال آیا کاری دارید ؟

هنوز واقعاً تصمیم جدی ندارم ، فعلاً اجازه دهید این بچه ای که به دنیا آمده را  که خود بازمانده سال قبل است را بزرگ کنیم تا بعد ببینیم چه می شود .