هیلا رضائیان که کار خود را از اجرا برای کودک و نوجوان در تلویزیون شروع کرده است ، به عنوان بازیگر نمایش “اپرت نیرنگ و اورنگ” در هفدهمین جشنواره نمایش های آیینی و سنتی حضور داشت . به همین بهانه گفتگوی کوتاهی با وی انجام دادیم که می توانید در ادامه بخوانید :
رضاییان در ابتدای گفتگوی خود با خبرنگار تئاتر فستیوال به سابقه اجرای خود در برنامه های تلویزیونی “بچه های ایران”و “فرش قرمز” اشاره کرد و درباره ی سابقه تئاتری خود گفت : تجربه ی کارگردانی یک کار کودک در سال گذشته به نام “خواب کودکی” را داشته ام . همچنین تهیه کننده ی نمایشی به نام”تئاتر کله پوک ها” بودم که در سال ۹۲ در خانه نمایش اجرا شد . همچنین تئاتر دیگری با نام “هارایگیری” به کارگردانی آقای شهاب مهربان پور کار کرده ام .
وی که با بازی در این نمایش اولین تجربه ی خود را در جشنواره نمایش های آیینی و سنتی تجربه کرده است درباره ی ایفای نقش خود در این کار توضیح داد : من نمایش “دو مرغابی در مه” نوشته ی حسین پناهی را هم کار کرده ام . آنجا نقش “مـــاریا” را بازی میکردم . هر کس آن نمایشنامه را خوانده باشد می داند که ماریا یک نقش کاملا متفاوتی است ؛ یک دختر جنون زده ی روانی که از مردن دخترش دیوانه شده است .
بازی در این نمایش و در نقش “ملوک الدوران” و “حسین سیاه” یک نقش کاملا متفاوتی نسبت به نقش قبلی من یعنی ماریا است و من برای اولین بار در این سیزده سال سابقه کاری ، نقش مرد را بازی کرده ام . یک مرد هندی که خدمتکار نقش اصلی نمایش است .
کارگردان محترم کار که بسیار آدم خلاق و در آیین سنتی بسیار کار بلد است ، چندین مراسم سنتی و آیینی زنان گذشته ی ما را در این نمایش گنجانده است . مراسمی چون بند اندازان ، رخت دوران ، نقالی و … .
هیلا رضاییان از استقبال عمومی بسیار خوب جشنواره ای این نمایش ابراز خرسندی کرد و گفت : اصلا توقع نداشتیم که این قدر بازخورد نمایش خوب باشد . استاد امیر دژاکام هم به تماشای این اثر نشستند و از کار خیلی راضی بودند . چون اتفاقاتی با تیپ سازی و صدا سازی در این نمایش می افتد که مخاطب اصلا از بازیگران خانم انتظار ندارد . به ما قول اجرای عموم هم داده اند و ما هم انتظار داریم که در اجرای عموم هم بتوانیم همین قدر مخاطب را راضی نگه داریم .
او با بیان این که اجرای چنین نمایشهایی می تواند با مخاطب امروز ارتباط خوبی برقرار کند ، درباره ی نمایش “اپرت نیرنگ و اورنگ“ اذعان داشت : در این کار خودمان شاهد یک نمایش زنانه نشاط آور هستیم که زنها برای یک تازه عروس داستان عشقی نقل می کنند . این تازه عروس می تواند نو عروسی در زمان حال باشد و ببیند که در گذشته آداب و رسوم ما به چه شکل بوده است . یکی از نقوشی که در نمایش های آیینی و سنتی مهم است این است که ما بتوانیم فضا سازی و بستر سازی کنیم برای اینکه افرادی که در حال زندگی می کنند بتوانند از گذشته ما تصویر نمایشی داشته باشند . این یکی از قانون های نمایش های آیینی و سنتی است . تمام تلاش ما نیز این بوده که بتوانیم رسوم مثبتی را از گذشته به نمایش بگذاریم و ما فقط خواسته ایم بودن زنان خوب و مثبت را در آن زمان نشان دهیم که جوانان ما از خوبی های گذشته الگو بگیرند .
وی همچنین از نحوه ی توزیع بلیت نمایشها در جشنواره انتقاد کرد و گفت : هر کس متقاضی دیدن جشنواره نمایش آیینی و سنتی ایرانی است باید بتواند همه کارها را ببیند و پشت در بسته قرار نگیرند .
این جشنواره باید حفظ شود و باید در سطح بین المللی برگزار شود . نمی دانم چرا امسال بین المللی نبود ولی ما باید آیین و سنتمان را به کشورهای دیگر معرفی کنیم . در مجموع جشنواره امسال جشنواره خوبی بود که از نظم خوبی هم برخوردار بود . تمام دوستان در تئاترشهر خیلی به ما لطف داشتند و نظم را برقرار کردند .
یکی باید به اهالی هنرمند ما بفهماند که هر چیزی بین المللی اش خوب نیست!!
این خانم کلا رویه امسال جشنواره را زیر سوال برد.
خوبه که حداقل قول اجرای عمومی را به گروه داده اند.
نمایش خیلی خوبی بود. من که به شخصه خبلی لذت بردم مرسی از بازیگرای خوب کار.