نمایش ” کلفت ها ” که برداشتی آزاد از متن ” کلفت های ” ژان ژنه بود ، در روز نهم بهمن ۱۳۹۳ در سی و سومین جشنواره تئاتر فجر به کارگردانی دانیال نمازی در سالن استاد ناظرزاده تماشاخانه ایرانشهر به روی صحنه رفت . این اجرای ۹۰دقیقه ای ، اولین کارگردانی دانیال نمازی است که به جشنواره بین المللی تئاتر فجر راه پیدا کرده است . مصاحبه خبرنگار تئاتر فستیوال با کارگردان جوان این نمایش را ، می توانید در ادامه بخوانید .
چه شد که به سراغ این متن رفتید ؟
متون زیادی را خواندم و بعد از ژان پل سارتر ، با ژان ژنه آشنا شدم . دیدم که می توانم این متن را کار کنم ، چون احساس کردم که به دیدگاه ذهنی من نزدیک است .
دیدگاه ذهنی شما چیست ؟
یک چهارچوب الکی برای همه تعریف شده که همه در آن به دنبال آرزوهای خودشان می گردند . حالا معلوم نیست که این آرزوها خوبند یا بد ؟ کلفتها ، ناخودآگاه به دنبال هویت خانم می گردند . چون کسی که این متن را می خواند ، احساس می کند که هویتش را از دست داده است . وقتی جلوتر می رویم ، می بینیم آدم هایی هستند که هویت آدم های دیگر را از آن ها می گیرند و وقتی آن ها را به رسمیت می شناسندشان که مانند خودشان شده باشند . من این ها را در دوبخش گذاشته ام : یکی بخش روایتی بصورت اپرایی و دیگری بخش متن اصلی نمایشنامه . بخش اپرایی به ملموس شدن متن اصلی و برداشت من کمک می کند . در بخش آوازی ، از یک بچه کوچک استفاده کرده ام و یک آدم بزرگ منقبض . ما وقتی بچه هستیم هیچ چارچوبی در زندگی مان نداریم . هر چه را که می بینیم ، می خواهیم : ما می خواهیم دکتر بشویم ، ما می خواهیم مهندس بشویم ، می خواهیم فضانورد بشویم و … ولی به مرور زمان که سن مان بالاتر می رود ، چارچوب ها ما را دربر می گیرد و همین ، قدرت تفکر را از ما می گیرد . ما می توانیم خودمان را این قدر محدود نکنیم . کلفت ها ، حتی در آرزوهایشان هم خانم شان را نمی کشند . بازی می کنند و تا می خواهند خانم را بکشند ، ساعت زنگ می زند . چون دنبال ‘ هیچی’ می گردند .
چند وقت تمرین داشتید ؟
شش ماه .
چطور به ایده های کارگردانی رسیدید ؟
فقط شش ، هفت ماه روی متن کار کردم . تصاویری در ذهن داشتم و طبیعتا در حین اجرا هم به ایده های جدیدی رسیدیم . در کل ذهن من ، تصویرسازی خوبی دارد .
در مدت تمرین بازیگر هم عوض کرده اید ؟
بله ، من وسواس زیادی روی بازیگر دارم . البته این طور نبود که با کسی شش ماه تمرین کنیم و کنار بگذاریمش ، بلکه خیلی ها آمدند و بازی کردند و به کار ما نمی خوردند که عوضشان کردم .
فکر می کنید اگر در طول سال اجرای عموم داشته باشید ، چه تغییراتی در کار ایجاد می کنید ؟
شاید در بازی ها تغییراتی ایجاد شود ولی در صحنه و دکور و… ، نه . بازیگر کار باید بد بازی کند تا نقش کلفتی که جای خانمش بازی می کند را در آورد . به این علت که یک کلفت ، بازیگر نیست که خوب بازی کند . باید بخش نقش بازی کردن را بد بازی کنند تا کار درست درآید . البته این اجرا جشنواره ای است و قاعدتا در آن بی نظمی هایی وجود دارد . فکر می کنم در اجرای عموم هماهنگی نور با بازیگران بیشتر شود .
