هفدهمین جشنواره نمایش های آیینی و سنتی شب گذشته ، ۱۰ شهریور ماه به کار خود پایین داد . در انتهای مراسم اختتامیه خبرنگار تئاتر فستیوال طی گفت وگویی با مهدی شفیعی ، مدیر کل اداره هنرهای نمایشی ، از دلیل عدم غیررقابتی بودن جشنواره که سوال بسیاری از گروه های شرکت کننده نیز بود ، پرسید .
مدیر اداره کل هنرهای نمایشی در پاسخ به این سوال که چرا جشنواره نمایش های آیینی و سنتی رقابتی نیست ، با بیان اینکه بسیاری از فستیوال های معتبر دنیا رقابتی نیستند ، گفت : باید ببینیم از برگزاری یک رویداد چه هدفی داریم . چه بسا زمانی ایجاد رقابت در بخش هایی از جشنواره به اهداف اصلی آسیب بزند . من پیش از این به عنوان کارگردان در این جشنواره شرکت کرده ام و جذابیت های بخش رقابتی را خود من هم لمس کرده ام ، به همین دلیل حرف شما را قبول دارم اما نه در تمام بخش های جشنواره.
شفیعی در ادامه افزود : امسال قرار بر این بود که بعد از قضاوت بازخوان ها ، بازبین ها و ارزیابی بخش های مختلف جشنواره در مورد بخش رقابتی بحث کنیم و حتی بخشی رقابتی با نام استاد علی نصیریان طراحی شده بود . اما بعد از ارزیابی دوستان و استقبال خوب از جشنواره ، داوران تشخیص دادند که اگر رقابتی نباشد ، بهتر است . شاید رقابت با این حجم گسترده گروه های شرکت کننده که تقریبا سطح یکسانی دارند ، خدای ناکرده باعث دلزدگی در بعضی بخش ها شود .
وی با تاکید بر اینکه باید شرایطی فراهم شود که همه ی هنرمندان دیده شوند ، گفت : اهتمام شخص من ، مرکز هنرهای نمایشی و معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد در این رویداد بر حمایت از آثار بعد از جشنواره بود تا انشالله در دو سال آینده شرایطی برای اجرای عمومی آثار ، ارتباط مستقیم با مخاطب و دیده شدن آثار فراهم شود . با توجه به اینکه نوروز ، جشنی است که می توان آیین های سور را در آن داشت ، امیدوارم نوروز امسال بتوانیم بخش عمده ای از شرکت کنندگان آثار در سراسر کشور ، نه فقط تهران را به نحوی حمایت وهماهنگ کنیم که شاهد اجرا و ارتباط آن ها با مخاطبانشان باشیم .
مدیر اداره کل هنرهای نمایشی همچنین در پاسخ به این سوال که در تقسیم بندی سالن ها برخی گروه های شهرستانی از اینکه بیشتر سالن های فرعی به این گروه داده شده بود بود ، دلخور بودند و علت اینگونه تقسیم بندی را می خواستند بدانند ، گفت : این را نمی پذیرم که سالن های چهارسو و سایه حتما سالن های اصلی هستند ، این شرایط واقعا در تهران وجود ندارد . خود من اولویتم را نمایش های سالن سنگلج گذاشته بودم ، چون آثار خوبی در آنجا به روی صحنه رفت یا همچنین در تالار محراب و تالار هنر آثار خوبی داشتیم . گروه های شهرستانی هم داشتیم که در چهارسو و سایه به روی صحنه رفتند .
وی در مورد شرایط سالن ها در زمان جشنوارها افزود : این را قبول دارم که شرایط سالن های ما در شرایط فستیوالی و جشنواره ای ایده آل نیست . یکی از آسیب های جشنواره ها همین است ، گروه دعوت می شود ، می آید و مجبور است خودش را با شرایط فستیوال هماهنگ کند که همیشه هم مطلوب و ایده آل نیست . اما در اجرای عمومی باید به این مطلوبیت برسیم . اجرا باید متناسب با سالن باشد و این نقطه ضعف همه ی فستیوال هاست . حتی در فستیوال های معتبر دنیا هم که رفته ام ، همیشه گروه ها رضایت کامل از زمان و مکانی که در اختیارشان قرار داده می شود ، ندارند . من گله مندی هایی از هنرمندان دیده ام که به سهم خودم از آن ها عذرخواهی می کنم . امیدوارم شرایطی ایجاد شود که در آینده بتوانیم حتی در زمان فستیوال نیز سالن مورد نظر هنرمندان را در اختیارشان بگذاریم . اما در همین جشنواره هم سعی کردیم ، دوستان عزیزی که از دبیرخانه همراه داوران بودند ، تشخیص بدهند چه سالن هایی مناسب چه اجراهایی است . زمانی هم که اجراها را می دیدم این عدم تناسب خیلی به چشم نمی آمد ولی امیدوارم شرایطی ایجاد شود که بتوانیم مشکلات را به حداقل برسانیم .
شفیعی در مورد اینکه آیا سیاست گذاری ها و برنامه ریزی ها به این سمت و سو می رود که جشنواره بین المللی شود ، گفت : ما هر تصمیمی که می گیریم ، نباید گرفتار عناوین یا بیلان کار یا یک سری واژه ها بشویم و بخواهیم اصل ماجرا را زیر سوال ببریم . وقتی می گوییم بین المللی یعنی باید بتوانیم با داشتن فرصت و اعتباری خوب ، از ملل مختلف ، آیین هایی که ارزشمند هستند را بیاوریم . آثاری را بیاوریم که ارزشمند باشد و هنرمند ما بتواند از آن بهره بگیرد یعنی هزینه ای که می کنیم ، ارزش داشته باشد .
وی در ادامه افزود : امسال چون هم فرصتش نبود و هم با حجم استقبالی که شده بود ، ترجیح دادیم این اعتبار را صرف گروه های داخلی کنیم . اما برای بین المللی شدن جشنواره ، اگر شرایطش ایجاد شود یعنی اگر هم به لحاظ اعتباری هم به لحاظ فرصت دیدن ، انتخاب و حضور آثار ارزشمند ، نه اینکه فقط بخواهیم با چند کشوری که خیلی هم شاید آیین نداشته باشند عنوان بین المللی را به زور به جشنواره سنجاق کنیم ، قطعا به سمت بین المللی شدن می رویم که هم به غنای فرهنگی ما کمک می کند هم در معرفی آثار ما به جهان موثر است .
مدیر اداره کل هنرهای نمایشی در پایان گفت : خیلی ضرورت دارد شرایطی را فراهم کنیم که این آثار بتوانند در کشورهای دیگر تحت عنوان هفته های فرهنگی و همچنین فستیوال های مختلف اجرا بروند که البته خیلی هم مورد استقبال قرار می گیرند . اگر بخواهید با هر کشوری مراودات فرهنگی آغاز کنید ، از نمایش های آیینی و سنتی استقبال می کنند و حتی بیش ازخودمان به آیین ها و مناسک و نمایش های آیینی مان اهمیت می دهند .
