در مصاحبه اختصاصی با تئاتر فستیوال :

مسعود کرامتی : «تراس» نشانه های یک جامعه ی بی تعادل و بی اخلاق را عیان می کند


مسعود کرامتی ، بازیگر و کارگردان شناخته شده ی تئاتر ، سینما و تلویزیون ، این روز ها نمایش « تراس »  متنی از ژان کلود کریر ، نویسنده شناخته شده فرانسوی را کارگردانی کرده است . این نمایش تا ۲۷ خرداد ماه ، همه روزه به غیر از روزهای شنبه ، در تالار استاد ناظرزاده کرمانی تماشاخانه ایرانشهر به روی صحنه می رود . به همین بهانه خبرنگار تئاتر فستیوال گفت و گویی با کارگردان این نمایش انجام داده است که می توانید در ادامه بخوانید :

بعد از حدود ۲۰ سال تصمیم گرفتید ، اثری را در تئاتر کارگردانی کنید . چه چیزی باعث شد که تصمیم به اجرای این نمایش گرفتید ؟

اینکه بعد از بیست سال ، تئاتر کارگردانی کردم ، برمیگردد به اینکه شرایط فراهم شد ، همین!!! اینگونه نیست که اهل این حرفه هر زمان تصمیم به انجام کاری بگیرند ، بتوانند تصمیمشان را عملی کنند !

ژان کلود کریر ، نویسنده شناخته شده فرانسوی است که آثار او در ایران هم مورد توجه قرار گرفته است . نمایشنامه « تراس » این نویسنده ، چه ویژگی هایی دارد که آن را برای اجرا انتخاب کردید ؟

به نظرم این نمایش به انسان ، شرایط و مناسباتش نگاهی دارد که بسیار به شرایط جامعه ی خودمان نزدیک است . انسانهایی با آینده ای بسیار موهوم ، با ناامیدی هایی ویرانگر ، که سرانجامشان تنهایی و شاید آوارگی است . یک تراژدی با بیانی طنز آمیز …

این نمایش هفت پرسوناژ دارد که هریک طبقه اجتماعی خاصی را نمایندگی می کنند . در رابطه با مختصات این آدم ها و روابط بین شان توضیح دهید .

شاید اینکه هر یک از پرسوناژها یک طبقه ی اجتماعی را نمایندگی می کنند ، تفسیر درستی نباشد ! آدمهای این نمایش به نظرم شهر نشین هایی هستند ، متعلق به طبقه ی متوسط جامعه ، کسانی که نشان دهنده ی یک جامعه ی مدرن شده است … روابط و مناسباتشان هم …..؟!! به نظرم باید نمایش را دید .

نسبت رابطه ی آدم های این نمایش و موقعیتی که در آن قرار گرفته اند را با جامعه امروزمان چگونه می بینید ؟

همانطور که در جواب سوال اول اشاره کردم ، آدمهای این نمایش را می توان به وفور در جامعه ی خودمان دید ! زندگی های در حال متلاشی شدن ، بی خانمان هایی که صورتشان را با سیلی سرخ نگه می دارند ، آدمهایی تنها ، که به هر دری می زنند تا رهایی یابند ، مناسبات خانوادگی مریض و در حال اضمحلال… و هر آنچه که نشانه هایی از یک جامعه ی بی تعادل و بی اخلاق را عیان می کند .

آیا متن در اجرا تغییراتی هم داشته است ؟

متن بدون هیچ تغییری اجرا شد ، تنها مقداری دست کاری در ترجمه داشتیم ، آن هم در جهت کمک به ارتباط بهتر با مخاطب .

در رابطه با تمرینات و انتخاب بازیگران این نمایش بگویید .

انتخاب بازیگران بر اساس تلقی من از شخصیت های نمایش انجام شد ، دوستانی که فکر کردم توان اجرای کاراکترها را دارند و خوشبختانه عزیزان بازیگر با لطفی که به من داشتند قبول دعوت کردند و در تمرینات حاضر شدند . جا دارد که اینجا از تک تکشان بی نهایت سپاسگزار باشم ، آن هم در این وانفسای هنر فروشی … امیدوارم که بتوانم جوابگوی محبت و یاریشان باشم … و همینطور از تک تک عوامل پشت صحنه ، که با خلوص و محبت بی چشمداشتی کمکم کردند … هر چند که می دانم نمی توانم الطافشان را پاسخگو باشم .

پیش از این گفته بودید که در این سالها ، فضای کار کردن سخت بود و این فضا برای کارگردان ها ، سخت تر هم می شد . به نظرتان در حال حاضر شرایط ( فرهنگی) مساعد کار کردن شده است ؟

همچنان سر حرفم هستم ! و امیدی هم ندارم که شرایط کارهای فرهنگی ، حالا حالاها!!! مساعد شود .

روزهای ابتدایی نمایش تان را پشت سر می گذارید . آیا از بازخوردهای اجرا راضی بودید ؟

خوشبختانه استقبال از کار و بازخوردها خیلی خوب بوده است و امیدوارم این استقبال و بازخوردها ادامه داشته باشد ، هر چند که تعطیلی های طولانی و پی در پی ، کمی نگران کننده است .

صحبت پایانی اگر دارید بفرمایید .

به امید روزهای بهتر برای هنر و فرهنگمان و به خصوص تئاتر که یکی از پویاترین و جذابترین هنرهای نمایشی ست .

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *