نمایش “سکوت سپید” نوشته تام استوپارد و کارگردانی کوروش سلیمانی یکی از نمایش هایی است که در سی و هشتمین جشنواره تئاتر فجر در تالار چهارسو مجموعه تئاتر شهر به روی صحنه رفت. به همین بهانه خبرنگار تئاتر فستیوال گفت و گویی با کارگردان این اثر نمایشی داشته است که می توانید آن را در ادامه بخوانید:
راجع به ویژگی های نمایشنامه «سکوت سفید» و دلایلی که آن را برای اجرا انتخاب کردید بفرمایید .
تئاتر فستیوال عزیز همیشه آثار من را دنبال می کند و همیشه به من لطف دارد و سال گذشته که منتقدان دپارتمان نقد تئاتر فستیوال نمایش «خرده نان» را به عنوان بهترین نمایش ، بهترین کارگردانی ، بهترین بازیگری مرد و بهترین بازیگری زن معرفی کردند ، به ما انرژی بسیاری دادند و واقعا ممنون هستم . البته بعد از کم لطفی جشنواره و داوری که نسبت به نمایش ما شد ، نظر منتقدان محترم تئاتر فستیوال به ما انرژی بسیاری داد و باید از آن ها تشکر کنم.
من همیشه به دنبال این هستم ، اثری که به مردم و روزگار آن ها ربط داشته باشد را اجرا کنم ، این بار هم همینطور بود . من احساس کردم جامعه ی ما از آرامش و خلوت دور شده و نیاز است به آدم ها تذکر دهیم مراقب خودتان ، زندگی تان ، آرامش و خلوت تان باشید . در نتیجه این متن هم این ها را بیان می کرد ، به همین دلیل آن را انتخاب و اجرا کردیم و دو اجرا هم در جشنواره تئاتر فجر داشتیم.
جهان کوروش سلیمانی با جهان جان بروان ( شخصیت اصلی این نمایش ) چقدر نزدیک است؟
سعی کرده ام مثل جان بروان برای رسیدن به آرامش و خلوت تلاش کنم ، نمی دانم موفق می شوم یا نه ولی این تلاش را دوست دارم.
فکر می کنید این داروی حال و روز آدم های این دوران است؟
ما خیلی درگیر حاشیه ها ، اخبار ، حوادث بی ربط و چیزهایی که واقعا به اصل زندگی مان ربط ندارد ، هستیم . در حالی که درون انسان ، دنیای بی انتهایی است که در خلوت و آرامش می توان به آن فکر کرد . یکی از راه هایی که بشر امروز می تواند به آرامش برسد ، توجه به درون ، خلوت و تنهایی خودش است.
بازخورد مخاطبان تان در اجرای عموم و در جشنواره تئاتر فجر به چه صورت بود ؟
خدا را شکر در اجراهای عموم تقریبا ۸۰ درصد نظرات مثبت بود . ۱۰تا ۱۵ نقد بسیار خوب نسبت به نمایش ما در مطبوعات نوشته شد و علی رغم اینکه هیچوقت ادعایی ندارم ولی خوشحالم که توانستیم هم مردم ، هم طیف هنرمندان و مخاطبان جدی را راضی کنیم .
اگر صحبت نگفته ای باقی مانده است ، بفرمایید .
امیدوارم تئاتر ما روزگار راحت تری را پیش رو داشته باشد چون تئاتر کار کردن بسیار سخت شده است . متاسفانه هم طیف تماشاگران کمی از اتفاقاتی که در این سال ها در تئاتر رقم خورده ، متاثر شده اند و فرم زدگی عجیبی پدید آمده است و باعث شده مردم و تماشاگران به سمتی بروند که تئاتر اندیشمند و متکی به نمایش های دارای دیالوگ غنی و تفکر برانگیز مهجور می شود . امیدوارم واقعا رویکرد تماشاگران به تئاترهای جدی و اندیشمند بیشتر از پیش باشد.
