مراسم بزرگداشت منیژه محامدی کارگردان ، مترجم و مدرس تئاتر که سال ها در زمینه تئاتر به پژوهش و فعالیت پرداخته است ، در سی و چهارمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر برگزار شد . به همین بهانه خبرنگار تئاتر فستیوال پس از مراسم بزرگداشت در تالار وحدت ، گفت وگویی با خانم منیژه محامدی داشته است که می توانید در ادامه بخوانید .
منیژه محامدی در پاسخ به اینکه آیا از نحوه تقدیر و بزرگداشتی که برگزار شد ، راضی است یا خیر ، گفت : به هر حال بعد از این همه فعالیت و این قدر دیر ، الان تقدیر شد . من تقدیر برایم زیاد مسئله نیست ، بیشتر می خواهم امکانی باشد که تئاتر کار کنم ، این برایم مهم است .
وی در مورد اجرای نمایش “روز ولنتاین” در یکی از سالن های خصوصی و کوچک در سال گذشته ، گفت : وقتی مسئولین برایشان مهم نبوده و اجازه ندادند که ما کار کنیم دیگر چه توقعی داریم ؟ البته من همیشه تئاتر برایم تئاتر بوده و مکان اجرایش برایم مهم نبوده است . اصلا مسئله این نیست که من کجا کار کنم ، مهم این است که من تئاتر کار کنم . این کار را کردم که به جوان ها بگویم از هر جایی می توان شروع کرد اما مسئله این است که به کجا می خواهد برسد . بچه هایی که در این سالن ها کار می کنند ، گاهی اوقات هم کارهای بسیار درخشانی انجام می دهند . ولی بعدش قرار است چه اتفاقی بیفتد و به کجا می خواهند بروند ؟
این مدرس تئاتر در ادامه گفت : مسئولین باید این را بفهمند که اگر می خواهند بخش خصوصی هم درست کنند ، اینگونه نیست که هرکس برود برای خودش جایی راه بیاندازد . باید تصمیمی گرفته شود ، چند سالن در شهر درست کنند ، در اختیار بچه های تئاتر قرار دهند و کمک کنند که این سالن ها راه بیفتد . با این بلبشویی که الان هست ، روز به روز تئاتر دارد می میرد .
او با بیان اینکه تئاتر خصوصی زمانی می تواند پایه بگیرد که دولت کمک و حمایت کند ، گفت : اگر حمایت دولت نباشد ، نمی شود چرا که ما تجربه سالن خصوصی نداشتیم و الان بچه ها از جیبشان هزینه می کنند . من جوانها را می بینم که خودان هزینه می کنند که تئاتر کار کنند . دو بار این کار را انجام دهند ، بعدش چه کنند ؟ این تئاترهای کوچک با وضعیتی که هست ، درآمدی ندارند و تماشاچی اش را نگه نمی دارد . ما تماشاچی نداریم ، خودمان هستیم که می رویم کارهای هم دیگر را می بینیم . ضربه بزرگی به تئاتر مملکتمان زده شده است و با جشنواره و رفیق بازی و به عده ای پول دادن و به عده ای ندادن و عده ای را تشویق کردن یا نکردن ، به هیچ وجه درست شدنی نیست . فکر اساسی لازم دارد ، برخورد اساسی لازم دارد و این اتفاقاتی که الان شاهدش هستیم هیچکدام به تئاتر کمک نمی کند .
این کارگردان تئاتر در مورد نمایش های حاضر در جشنواره سی و چهارم گفت : من کارها را دیدم ، دو کار ایرانی دیدم که خوب بود ، تمام کارهای فرنگی که دیدم بد بودند . در عجبم که این ها از کجا دعوت می شوند ، چه طور به این مملکت می آیند ، چه کار دارند می کنند . کار آقای رحمانیان با بازی مهتاب نصیرپور را دیدم که بسیار خوب بود . کار سهراب سلیمی را هم دیدم که بسیار خوب بود . بقیه کارهایی که دیدم بسیار بد بود . ما مدام پز فرنگی ها را می دهیم ، اما نه دو گروه فرنگی درست می آوریم و این هایی هم که هستند مفت گرانند!!! واقعیت این است که جشنواره وقتی درست است که کار درست و حسابی داشته باشد . کدام کار را در این جشنواره دیدیم که درست و حسابی بود ؟! من که کار خوب ندیدم .
او در مورد نحوه مدیریت و برنامه ریزی سی و چهارمین جشنواره تئاتر فجر گفت : به نظرم امسال از پارسال بهتر بود ، خیلی کار خوبی کردند که آقای اسدی را برای سال بعد به عنوان دبیر جشنواره گذاشتند ، برای اینکه اگر یک نفر بتواند چند سال جشنواره را اداره کند ، متوجه می شود که چه کار باید انجام دهد . سالی یک نفر ، هیچ کس دستش نمی آید که چه کار باید کند . اما اینگونه حداقل اگر برنامه ریزی امسال اشکال داشت ، سعی می کنند سال بعد بهتر شود . باید بگذارند یک دبیر جشنواره چند سال بماند و امکانات بدهند و به کل جشنواره شناخت پیدا کند .
منیژه محامدی در پایان در مورد کارهای آینده اش گفت : باید صبر کنیم ببینیم چه می شود ، قول هایی داده شده که باید نتیجه اش را ببینیم .
خانم محامدی عزیز
بهترین ها رو براتون آرزو می کنم .
سلامت و پاینده باشید .
آخه این چه بزرگداشتی بود واقعا ؟؟!!! خوب نکنید که احترام اساتید بیشتر حفظه تا این وضع ؟!!