مهربان غلامیان تنها کارگردان کودک هفدهمین جشنواره نمایش عروسکی است که با کمک پدر خود ، فرامرز غلامیان ، با نمایش” عروسک های من ” هم در بخش تجربه و هم در بخش نمایش های محیطی اجرا داشته است . خبرنگار تئاتر فستیوال گفتگویی با این کارگردان کودک انجام داده که می توانید در ادامه بخوانید :
چند ساله هستید و چه شد که به تئاتر علاقمند شدید ؟ برنامه ای برای ادامه تئاتر دارید ؟
من یازده ساله هستم و از زمانی که مادرم مرا باردار بود به تئاتر علاقه مند شدم ! در واقع در آن زمان او تئاتر کار می‌کرد و در جشنواره تئاتر فجر هم آمده بود . به نظر من این علاقه به تئاتر ارثی است . اما برای ادامه تئاتر در آینده فعلا برنامه ای ندارم .
چه شد که تصمیم گرفتی در جشنواره نمایش عروسکی شرکت کنی ؟
تصمیم من جدی نبود ، گفتم که یک کاری آماده اجرا کنم و ببینم تأیید می شود یا نه ؛ که تأیید شد و ما تعجب کرده بودیم ( با شوخی ) !
کدام نمایش در جشنواره را دوست داشتید ؟
من نمایش “سیمین و فرزان” و ” واندالاوندا ” از کشور کرواسی را دیدم و خیلی دوست داشتم .
حالا چند سوال در مورد انمایش خودتان ؛ ساخت عروسک هایتان چقدر طول کشید ؟
چهار ماه ، چرا که تعدادشان خیلی زیاد بود و فقط محدود به این عروسکهایی که دیدید ، نیست .
یعنی کارتان کامل اجرا نشد؟
نمایشی که من برای جشنواره ارسال کردم کلا شش اپیزود داشت ؛ گفتند پنج اپیزود را در بخش تجربه و یک اپیزود دیگر را هم در بخش خیابانی اجرا کنید .
نظرت راجع به این دوره از جشنواره نمایش عروسکی چیست ؟
جشنواره امسال خیلی جشنواره خوبی بود . من دورهمی هایش را در پاتوق جشنواره نیز دوست داشتم ؛ همه اهالی تئاتر عروسکی جمع می شدند ؛ نمایش اجرا می کردند و موسیقی اجرا می کردند و یا قسمتی از نمایش شان را اجرا می‌کردند . پذیرایی هم می کردند و در مجموع خیلی خوب بود .
