ندا هنگامی کارگردان تئاتر ، نمایش ” نیمروز اسکاتلند ” را با گروه تئاتر یرما ، بر اساس نمایشنامه ” مکبث ” اثر ماندگار ویلیام شکسپیر طراحی و کارگردانی کرده است . وی این نمایش را در تماشاخانه ارغنون به روی صحنه برد و اکنون در سی و پنجمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر در بخش مسابقه بین الملل حضور دارد . به بهانه اجرای این نمایش در جشنواره خبرنگار تئاتر فستیوال گفت و گویی با این کارگردان داشته است که در ادامه می توانید آن را بخوانید :
ندا هنگامی کارگردان نمایش ” نیمروز اسکاتلند ” با بیان اینکه این نمایش در بخش مسابقه بین الملل جشنواره تئاتر فجر قرار دارد ، در رابطه با انتخاب این نمایشنامه گفت : ” هر کارگردانی دلش می خواهد یکبار به سراغ متن های شکسپیر برود و این موضوع برای هر کارگردانی یک وسوسه است . علاوه بر آن این گروه ، از هنرجویان من بودند و حدود یک سال و نیم است که بازیگری را شروع کرده اند و قرار بود که کار اولشان را من کارگردانی کنم . این گروه از داخل ورک شاپ انتخاب شده بود و فکر کردم به عنوان معلم موظف هستم که این بچه‌ها را وارد پروسه حرفه ای کنم . به همین خاطر تصمیم گرفتم که اولین دست و پنجه ترم کردن این گروه در تئاتر با متن سخت مکبث باشد و بر یک ایده پر چالش روان‌شناختی بپردازد . ما برای این نمایش حدود یک سال و نیم روی این اثر کار کردیم . من ایده هایی برای اجرای این کار داشتم و فکر کردم این کار با بازیگر حرفه ای ممکن است موفق نباشد . همچنین تمرینات این نمایش مدت زمان طولانی را می طلبید و بازیگران حرفه ای اغلب وقت زیادی برای تمرین ندارند و برای همین ” نیمروز اسکاتلند ” با این گروه شکل گرفت . در مرحله اول تحلیل و خوانش متن را سپری کردیم و پس از آن به ایده اجرایی ، آمادگی بدن و ذهن رسیدیم .”
هنگامی در رابطه با طراحی صحنه نمایش گفت : “ من از ابتدا می‌خواستم که مکبث شکسپیر را در یک صحنه عریان اجرا کنم و تصمیم نداشتم که از دکور و آکسسوار ویژه ای برای این کار استفاده کنم . بلکه می خواستم تمام این ها توسط بازیگر اتفاق بیافتد ، دوست داشتم تمام ایده های ذهنی من اعم از اینکه مکبث دچار یک بیماری روان پریشی است و لیدی مکبث دچار یک بحران چندگانه است را بر خود بازیگر متحمل شود و او خودش را به چالش بکشد . در واقع از عمل این شیوه فرمالیستی ، اجرا انتخاب شده و فرم هایی که در نمایش دیدید ، فرم‌هایی نیست که از بیرون ذهن کارگردان طراحی شده باشد و در واقع ایده ی کارگردانی است .”
وی در پاسخ به اینکه چه پیشنهادی برای بهبود روند برگزاری جشنواره تئاتر فجر دارید ، گفت : ” این سوال برای من که ۱۸ سال کارم این است ، سوالی بی پاسخ است چرا که ما کارگردان هایی که به صورت حرفه ای کار می کنیم ، مقداری نسبت به انتقاد و پیشنهاد به جشنواره بی حس شده ایم . من واقعاً بدم می‌آید که هر سال در مراسم اختتامیه جشنواره یکی روی سن می‌رود و از فقر و بیچارگی تئاتر ما و نبود سالن می گوید . اگر این روش قرار بود جواب دهد ، تا حالا داده بود . “
هنگامی در پایان افزود : “بهتر است شیوه مان را عوض کنیم ، واقعا پیشنهادی ندارم . یعنی فکر می کنم کسانی که در دبیرخانه کار می کنند از جمله دبیر فجر و مشاوران ایشان اگر تئاتری باشند که قطعا هستند ، خودشان همه معضلات را می دانند . اگر این معضلات حل نمی‌شود ، قطعا نمی‌توانند که آن را حل کنند و مشکل از جای دیگری است . من فکر می‌کنم هر سال یک عده دلسوز فقط می‌خواهند جشنواره را سرپا نگه دارند و به نظرم ریشه از جای دیگری خراب است .”
