” افراسیاب ” نمایشی از شهرستان سبزوار است که هیچ چیز از تئاترهای اجرا شده در تهران کم ندارد و می توان گفت یک و سر و گردن از بعضی نمایش های تهران نیز بلندتر است .
این نمایش را می توان تنها اثری در جشنواره تئاتر فجر معرفی کرد که در راستای پویش ” من صدای آب هستم ” گام برداشته و اثری را برای اجرا در این جشنواره انتخاب کرده است که سوژه ی آن به بحران آب اشاره دارد و به این موضوع می پردازد .
سوژه این نمایش براساس داستان های اساطیری شاهنامه ، ” افراسیاب و کیکاووس” شکل گرفته و به موضوع آب و اهمیت آن برای انسان می پردازد .
انتخاب نمایشنامه ای خوب ، اولین گام مثبت در جهت موفق بودن بک اثر نمایشی است . نکته دیگر ، کارگردانی حساب شده ی مصطفی حمیدی فر و طراحی میزانسن های اصولی او است که فضا را برای خلق اثری جذاب و دیدنی فراهم آورده است .
ما در این نمایش با کارگردانی ، با دقت روبرو هستیم ، کارگردانی که ریزبین است و نمایشی را بر روی صحنه برده که جواب گوی مخاطبانش در هر گروه سنی است و در بیان قصه هیچ چیز را بر مبنای آگاهی مخاطب نگذاشته و قصه اش را کامل تعریف کرده است .
او از ابتدا شروع به قصه گویی می کند و پرسوناژهایش را در روندی کاملا منطقی معرفی می کند . این نمایش سرنوشت افراسیاب و برادران او را روایت می کند . و هر یک از شخصیت های فضای نمایش را یک به یک معرفی می کند و نخ اصلی داستان تا پایان رها نمی شود و قصه بر یک خط روایی درست پیش می رود .
طراحی صحنه خلاقانه این نمایش نیز بسیار به کمک کارگردانی می آید و او هر صحنه را به گونه ای متفاوت و جذاب برای مخاطب به نمایش در می آورد و به نوعی ریتم نمایش را با عوض شدن صحنه ها و چیدمان دکور پیش چشم مخاطب حفظ می شود و به یک ضرب آهنگ درست روی صحنه می رسد . طراحی پرتابل این نمایش را می توان از دیگر ویژگی مثبت آن بیان کرد . طراحی صحنه ای خلاقانه که با عوض شدن دکور ، باعث تغییر کامل فضا می شود . این نمایش علاوه بر ساختاری قوی از موضوع و سوژه ای ناب بهره برده است .
استفاده به جا از نور و موسیقی تاثیر به سزایی در فرم اجرایی نمایش داشته است . همچنین در این اثر شاهد بازی های بی نقص و به جای بازیگران هستیم ، بازیگرانی که هریک در ایفای نقش خود موفق هستند و پرسوناژ خود را به درستی برای مخاطب به نمایش در می آورند .
بازی یکدست و تاثیرگذار بازیگر اصلی نمایش که پرسوناژ افراسیاب را ایفا می کند ، از بهترین بازیگران این نمایش است و گویی یک تاریخ را با تمام اشتباهات و افتخاراتش به همراه دارد و کوچکترین ضعفی در بازی او دیده نمی شود .
در حقیقت ” افراسیاب ” را می توان پازلی از بهترین ها دانست ؛ از نمایشنامه گرفته تا اجرا و کارگردانی ، همچنین در توجه به جزیی ترین المان ها ، نیز پیشتار است و به همین خاطر نتیجه اجرا به یک اثری موفق تبدیل شده است .
آنچه در پایان نمایش ، ما را به عنوان مخاطب از دیدن این نمایشِ دیدنی دلگرم می کند ، کنار هم قرار گرفتن گروهی با انگیزه و هدفمند است که بی هیچ ادعایی به روی صحنه می آیند و هر چه که باید را به بهترین نحو ممکن اجرا می کنند و حضور خود را بر روی صحنه به ثبت می رسانند موفقیت این نمایش را میتوان مدیون کارگردانی مصطفی حمیدی فر دانست چرا که او با تجزیه و تحلیل اصولی متن ، پاسخ دادن به تمامی سوالاتی که برای مخاطب ایجاد شده ، تفسیر و شناخت محتوای نمایشنامه و همچنین آموزش و هدایت بازیگران توانسته تا حدی موفقیت اثر را در نزد تماشاگر تضمین کند .
فرهاد ابراهیمی والا – دپارتمان نقد تئاترفستیوال
بهترین اجراهای جشنواره امسال کارهای شهرستان بودند . حیف که بعد جشنواره حمایتی از این گروه ها نمیشه
خیلی ایده ی خلاقانه و هوبی داشتن . نمایش خوبی بود