یادداشتی بر نمایش ” شبی بیرون از خانه ” به کارگردانی رامین معصومیان و فرید قادرپناه
انتخاب نمایشنامه های بزرگ و معروف ، از نمایشنامه نویسان صاحب سبک و نام آشنا ، توسط کارگردانان جوان و آنان که قصد تجربه اندوزی در تیاتر را دارند ، هوشمندی قابل توجهی است. این یعنی اولین قدم که قدمی اساسی و بنیادین است ، محکم برداشته شده است و امکان بسیاری از لغزش ها و اشتباهات در اثر کم می شود و نهایتا اگر کارگردان درک درستی از نمایشنامه انتخاب شده داشته باشد و مسلما بر اصول هنر تیاتر هم واقف باشد ، اثری نسبتا بی نقص خلق خواهد کرد .
نمایش ” شبی بیرون از خانه ” به کارگردانی رامین معصومیان و فرید قادرپناه نیز مصداقی برای این شرایط است . نمایشنامه ” شبی بیرون از خانه ” اثری از هارولد پینتر ، اثری است با یک قصه ساده و روان و شخصیت پردازی درست ، فضایی که قصه در آن جریان دارد و روحیات پرسوناژها نیز به خوبی توسط کارگردانان اثر درک شده است .
نمایش دکوری بسیار ساده و کارآمد دارد که از یکا یک اجزای آن در القاء معنای مورد نظر کارگردانان استفاده می شود ، چند علامت صلیب که بر سر قبرها قرار دارند ، یک ساعت بزرگ و چند صندلی متحرک ، جمع و جور و مختصر اما فعال و موثر ، میزانسن ها نیز در عین سادگی ، اصولی و تیاتری هستند و نشان از این دارند که کارگردانان از عهده تبدیل یک نمایشنامه خوب و ساده به اثری نمایشی برمی آیند .
استفاده به جا و خلاقانه از نور در این نمایش بسیار جالب توجه بود . نور در واقع پرسوناژی بود مستقل که در معرفی سایر پرسوناژها نیز کمک قابل توجهی به مخاطب می کرد و صحنه کوچک سالن اجرای نمایش را گاها چنان بزرگ و عمیق نشان می داد که گویی نمایش در سالنی بزرگ در حال اجرا است . نور به خصوص در صحنه های رقص و میهمانی به شدت کارآمد است و خلاقانه . استفاده از نور قرمز نیز درست و منطقی بود و فقط در راستای ایجاد جذابیت بصری نبود ، بلکه فضای قصه را به خوبی القاء می کرد . نورپردازی خاص نمایش لاجرم سایه هایی را بر دیوار و به خصوص بر روی ساعت بزرگ ایجاد می کرد که کاملا مشهود بود که آگاهانه این اتفاق رخ می دهد و سایه های ایجاد شده بخشی از نمایش بوده و در خدمت آن . بازیگران نیز به خوبی در ایجاد این سایه ها موفق هستند و حرکات کنترل شده ای دارند .
بازیگران ” شبی بیرون از خانه ” نیز به خوبی از اجرای نقش خود بر آمده اند ، بازی های کنترل شده و منطبق بر پرسوناژها ، با حفظ میزانسن های طراحی شده و البته درست و منطقی اثر و بدون ایجاد مفاهیم اروتیک بی حد و بی معنا ، در حالی که نمایشنامه و موقعیت های قصه ، احتمال ایجاد صحنه های اروتیک اگزجره و بی ربط به اثر را ایجاد می کند ، اما کارگردانان و بازیگران این نمایش به خوبی این احتمال را کاهش داده و حرکات و مفاهیم اروتیک تنها در حد مورد نیاز اثر و کنترل شده هستند .
” شبی بیرون از خانه ” نمایش خوبی است چرا که نمایشنامه خوبی دارد که کارگردانان اثر نیز آن را به خوبی درک کرده اند .
المیرا نداف – نویسنده ی مهمان
