یادداشتی بر نمایش " لنگ ظهر " به کارگردانی رسول کاهانی به بهانه اجرا در سی و هفتمین جشنواره تئاتر فجر

“ لنگ ظهر “ ، لباسی که به تن جشنواره زار می زند


“ لنگ ظهر “ یک تئاتر آزاد است که از بد روزگارِ ما تماشاچیانِ سی و هفتمین جشنواره تئاتر فجر ، در مجموعه تئاترشهر اجرا شده است !

“ لنگ ظهر “ یک تئاتر آزاد تمام عیار است که از تئاترهای آزاد سالن های بی نام و نشان هیچ چیز کم ندارد که هیچ ، اضافه هم دارد : یک پایان بندی سرشار از پُزِ روشنفکری که گویا یقه ی کارگردان را گرفته که : ” تو را به جان عزیزت از خیر من نگذر ! ” که ساده اش می شود : ” منم بازی ! ”

“ لنگ ظهر “ یک قصه ساده ی خاله زنکی دارد که در آن از هیچ رنگ و پی رنگ و خُرده پی رنگ و گره و تعلیقی خبری نیست ، اما تا دلتان بخواهد شوخی های دمِ دستی و لوس دارد که هیچ چهارچوب و قانون و اخلاق و شرع و عرفی را رعایت نمی کند و برای توهین کردن چیزی را از قلم نمی اندازد ! و اینجا است که برای ما سوال می شود که اساسا چگونه برای جشنواره انتخاب شده است .

در واقع اگر این شوخی هایِ تئاترِ آزادی را از “ لنگ ظهر “ بگیریم چیز دیگری باقی نمی ماند به جز چند صحنه از کثیف کاری بازیگران ، روی صحنه که می خواهند با نشان دادنِ بالا آوردن ممتدِ پرسوناژ زن در کاسه توالت و یا با مالیدن خمیر ریش روی کل صورت و حتی داخل دهان بازیگر مرد ،  خنده های احتمالی تماشاچیان را به تن آنها زهر کنند ! و این دقیقا همان جایی است که ادای روشنفکری یقه کارگردان را گرفته و ول نکرده است .

میزانسن ها هم در راستای هیچ هدفی نیستند. هیچ گونه طراحی ای در میزانسن ها به چشم نمیخورد ، بازیگران تقریبا در دو سوم نمایش گوشه ای از صحنه ، روی زمین لم داده اند و جر و بحثی در حد سریال های آبکی تلویزیون میان آنها در جریان است .

لحجه ها هم معلوم نیست چه هستند و از کجا آمده اند : زن که جنوبی حرف می زند و جز لحجه اش ما دیگر چیزی از جنوبی بودن در او نمی بینیم . یعنی اگر لحجه زن ، مشهدی بود فرقی هم می کرد ؟! مرد نیز گاهی آذری حرف می زند و گاهی با ته لحجه ای شمالی ادای ” نقی ” در سریال پایتخت را در می آورد .که باز هم نتیجه در خوشبینانه ترین حالت تیپ هایی است که در تئاتر آزاد فراوان ( حتی با کیفیت بالاتر ) می شود پیدا کرد .

“ لنگ ظهر “ در حدی بد و ضعیف است و به تن جشنواره تئاتر فجر زار می زند که نمی شود نادیده اش گرفت و ار آن ننوشت و از هیئت انتخاب نپرسید که چرا ؟! چرا “ لنگ ظهر “ را برای مهمترین رویداد تئاتری کشور مناسب دانسته اند ؟! و این سوال کوچکی نیست .

محمدجواد حبیبی – دپارتمان نقد تئاترفستیوال

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *