دیدن نام منیژه محامدی به عنوان کارگردان یک اثر آنقدر جذاب است که می تواند تو را برای دیدن آن نمایش مشتاق کند ، به ویژه آنکه آخرین اثر او به نام ” روز ولنتاین ” نمایش خوب و جذابی بود به گونه ای که در خاطر من باقی مانده است به همین دلیل برای دیدن “حادثه در ویشی” بسیار مشتاق بودم .
محامدی با تجربه ای که از سال ها فعالیت خود در عرصه ی تئاتر اندوخته ، نمایشی را به روی صحنه برده است که می تواند مخاطب را راضی به بیرون سالن هدایت کند .
نمایشنامه از آرتور میلر است یکی از نمایشنامه نویسان مورد علاقه ام . میلر نمایشنامه نویسی قصه گو است و در “حادثه در ویشی” نیز قصه می گوید ، قصه ای مربوط به آشوویتس و داستان هلوکاست .
داستان نمایش به گونه ای است که پرسوناژها وارد اتاقی که گویا اتاق بازجویی است می شوند و براساس اینکه یهودی باشند یا نه سرنوشت متفاوتی خواهند داشت . تماشاگر پرسوناژها را در اتاقی که گویا اتاق انتظار است می بیند یعنی همان صحنه ی نمایش که دکوری کاربردی و در عین حال ساده دارد . دریچه ای که نقطه ثقل صحنه محسوب می شود و در واقع ورودی به اتاق بازجویی است به وسیله ی طراحی نور و موسیقی می تواند دلهره آور باشد و نکته ی جالب توجه در آن این بود که یهودیان در زمانی که در واقع به مرگ محکوم می شوند گویی درون اقیانوس انداخته می شدند ، چیزی که برخلاف دریافت های همیشگی ما از آشوویتش است .
محامدی زیر و بم های صحنه ها را به گونه ای می شناسد که توانسته میزانسن های عالی را خلق کند که برای بیننده مجموعی از قاب های زیبا باشد . میزانسن هایی که محامدی طراحی کرده ، به گونه ای است که کارگردان های جوان ما بایستی بارها آن را مشق کنند و الگوی خود قرار دهند .
او از موسیقی سوء استفاده نمی کند و آن را برای تاثیرگذاری بر مخاطب به کار نمی گیرد بلکه موسیقی ، کاربردی درست و به جا دارد .
اما همه ی این ها براساس توقعی که از منیژه محامدی می رفت ، کافی نبود .
با آنکه “حادثه در ویشی” قصه می گوید اما متاسفانه به درستی برای مخاطب پرداخت نمی شود و برخی از پرسوناژها در معرفی خود الکن عمل می کنند و به همین دلیل در صحنه هایی که بایستی مخاطب را تحت تاثیر قرار دهند ، این اتفاق رخ نمی دهد .به طور مثال افسر نازی ( با بازی محمد نادری ) مشخص نیست که چگونه شخصیتی است ! از اینکه افسر نازی است ، پشیمان است ؟! برای پایش چه اتفاقی افتاده که می لنگد ؟! بالاخره می خواهد به یهودیان کمک کند یا آنکه با آن ها دشمن است ؟! و …
همانطور که در ابتدا اشاره شد داستان نمایش این گونه است که پرسوناژها یکی یکی وارد اتاقی که گویا اتاق بازجویی است می شوند و اگر یهودی باشند به مرگ محکوم می شوند . اما متاسفانه در این روند ، تعلیقی وجود ندارد و تنها مخاطب منتظر می ماند که نوبت فرد بعدی شود . این عدم تعلیق باعث می شود که نمایش در جاهایی از ریتم بیافتد و مخاطب را خسته کند .
شاید یکی از دلایل این اتفاق بازی نه چندان خوب بازیگران هم باشد . گرچه برخی از بازیگران به خوبی عمل می کنند اما اگر بخواهیم در مجموع گروه بازیگران را ارزشگذاری کنیم ، در حد قابل قبولی ظاهر نشده اند .
در مجموع می توان گفت “حادثه در ویشی” نمایشی قابل قبول است چرا که قصه می گوید و میزانسن های درست و استانداردی دارد . اما زمانی که نام منیژه محامدی می آید توقعات بالا می رود و منتظر دیدن نمایشی بی نقص و تمام عیار هستیم و به دلیل نواقصی که در بالا ذکر شد چون این انتظار برآورده نمی شود ، “حادثه در ویشی” قانع کننده عمل نمی کند .
فرهاد ابراهیمی والا – دپارتمان نقد تئاتر فستیوال
خیلی خوب و تاثیرگذار بود خانم محامدی بی نظیرند .
منم انتظاری که از این کار داشتم بیشتر از این بود
واقعا شوکه شدم