یادداشتی بر نمایش ” قصه ی بخت برگشته ” به کارگردانی رحمت امینی
“قصه ی بخت برگشته” نمایشی سرگرم کننده و جذاب است که توانسته مخاطبی که به دیدن آن می آید را با هر سنی که دارد راضی از سالن بیرون ببرد . این اتفاق مثبت ماحصل کارگردانی خوب و فکر شده ی رحمت امینی است ، کسی که پیش از این شاهد کارگردانی نمایش “جیجک علیشاه” از نمایشنامه های کمدی ایرانی بودیم . او در این نمایش توانسته کودک سخت باور را با خود همراه کند و او را درگیر قصه کند و در روند داستان او را مشارکت دهد و همانند دهه های پیشین که ما می نشستیم و برایمان قصه ای تعریف می کردند ، کارگردان با تکیه بر متن قوی و میزانسن های درست مخاطب کودک خود را بر روی صندلی می نشاند و بی آن که او خسته شود ، برایش قصه می گوید .
همیشه وقتی پای افراد با تجربه به تئاتر کودک باز می شود قطعا می توان امیدوار بود که نتیجه کاری قوی خواهد بود چرا که کارگردانان حوزه تئاتر بزرگسال وقتی در مدیوم تئاتر کودک قرار می گیرند توجه به کودک را در نمایش بیش از هر چیز لحاظ می کنند و با توجه به زندگی حرفه ای و تجربیات خود المان هایی را در تئاتر مدنظر قرار می دهند که بتواند سبب ارتباط برقرار کردن بیشتر و لذت بردن تماشاگر کودک شود تا به این وسیله محتوای اثر نمایشی بتواند پیامش را به مخاطب خود در هر سن و سالی برساند .
“قصه بخت برگشته” قصه ای است که برای اکثر ما بزرگسالان آشناست و آن را چندین سال پیش از زبان بزرگترهایمان شنیده ایم ، قصه ای که بر خلاف ظاهر ساده ای که دارد مملو از مفاهیم بسیار است که توجه کودک را به خود جذب می کند و او را به فکر وا می دارد . قصه ای که از ابتدا با بیان راوی آغاز و با نتیجه گیری او پایان می یابد ، این شیوه قصه گویی از ملموس ترین نوع اجرا برای مخاطب کودک است به همین دلیل توانسته اجرایی موفق را پشت سر بگذارد . زیرا آنچه در ژانر کودک سبب موفقیت یک نمایش می شود این است که بتواند مخاطب خود را مغلوب کند و در لحظه ای که او به تماشای آن می نشیند کوچکترین اتفاقی او از روند قصه دور نکند ، “قصه بخت برگشته” این ویژگی مهم را دارد و از ابتدا با رقص و آواز کودک را به دیدن نمایشی شاد و قصه گو دعوت می کند سپس با شیوه مشارکت مخاطب کودک و نوجوان خود را به داخل قصه فرو می برد و او را درگیر داستان می کند و از او سوال می پرسد . این اتفاق در بعضی مواقع بر جریان نمایش تغییر ایجاد می کند و کار بازیگران توانمند این اجرا را سخت می کند .
قصه ی خوب ، بازی های به اندازه و یکدست ، ریتم درست و اصولی و بالاخص موسیقی شادی آفرین از ویژگی های اصلی این نمایش است چرا که موسیقی و شعر در اجرای نمایش کودک از اهمیت بالایی برخوردار است ، آثار موزیکال قدرت جاذبه ی بیشتری برای کودک دارد ، شعر ، ترانه و موسیقی می تواند او را همگام با قصه پیش ببرد .به همین خاطر می توان گفت این نمایش هم از منظر بصری و هم از منظر شنیداری خوب عمل کرده و نتیجه نمایشی شادی آفرین برای کودک شده است .
نمایش با آن که دکوری ساده دارد اما توانسته به درستی فضاسازی کند و در هر پرده مخاطب را در فضای نمایش قرار دهد . ما در این اجرا پرسوناژ “شیر” را می بینیم که سر آن عروسکی است و بازیگر در پشت آن قرار گرفته یا درخت بی برگ را می بینیم ، حضور این پرسوناژ ها برای مخاطب کودک هیجان انگیز است زیرا هر دو پرسوناژ اغراق شده هستند و به همین دلیل در ذهن او جای می گیرند . برای مثال درختی که حرف می زند و شعر می خواند و یا شیر که از دندان کندی که دارد شکایت می کند .
آخرین ویژگی مثبت این نمایش را می توان پایان بندی آن عنوان کرد ، یعنی در زمانی که تکلیف شخصیت اصلی نمایش روشن می شود و ما دوباره راوی را بر روی صحنه می بینیم که از نمایش نتیجه گیری می کند تا مفهوم نمایش برای کودک نهادینه شود ، همین عامل باعث می شود کودکان با نمایش ارتباط خوبی برقرار کنند .
تمام نقاط مثبتی که در نمایش “قصه بخت برگشته” اشاره شد نشان از تلاش کارگردان برای جذب مشارکت تماشاگر کودک و نوجوان دارد و حال که او به عرصه کودک پا گذاشته است تمام تلاشش را در به ثمر رسیدن هدف خود بکار گرفته و به جرات می توان گفت گروه نمایش رحمت امینی این توانایی را دارند که بتوانند آثار خوبی را در زمینه تئاتر کودک و نوجوان تولید کنند.
فرهاد ابراهیمی والا – دپارتمان نقد تئاتر فستیوال
استاد امینی تو هر زمینه ی تئاتری که کار می سازنن عاالیه ن .
با سلام . کاش کمی هم درباره ی قصه ی نمایش و نحوه ی قصه پردازی آن هم می نوشتید . برای کسانی که کار را ندیده اند . سپاس .
چرا تو جشنواره تئاتر عروسکی اجرا نشد ؟! ?