نوید صفاریان کارگردان و عروسک گردان نمایش عروسکی امسال با نمایش “پهلوان کچل ،کچل می ماند” برای اولین بار در جشنواره نمایش عروسکی تهران مبارک حضور دارد ، پس از اجرای نمایش این کارگردان جوان با خبرنگار تئاتر فستیوال در رابطه با کمرنگ شدن عروسک مبارک و مشکلات جشنواره نمایش عروسکی به گفتگو نشست که ماحصل آن را در ادامه می توانید بخوانید :
نوید صفاریان در مورد شیوه اجرایی نمایش “پهلوان کچل کچل می ماند” گفت : ” نمایش “پهلوان کچل کچل می ماند” کار عروسکی ترکیبی است از چند عروسک نخی ، دستکشی و تن پوش که یک داستان خیمه را به زبان ساده برای کودک روایت می کنند .”
این کارگردان دلیل استفاده از عروسک “مبارک” را در این نمایش ، شناساندن این شخصیت به مردم بیان کرد و گفت : ” داستان های سنتی ما دیگر دارد از بین می رود ، ما در داستان سنتی مان بهترین شخصیتی که داریم “مبارک” است که شخصیتی خیلی مثبت و در بعضی مواقع رند دارد و تمام این ها باعث می شود که برای مخاطب جذابیت داشته باشد . ولی ما در دوران جدید می بینیم که با به وجود آمدن شخصیت های خارجی این ها همگی از بین رفته است و این شخصیت کمرنگ شده است ، ما در این نمایش تلاش داشتیم که این شخصیت دوباره مطرح شود و مردم آن را بشناسند .”
وی دلیل پرشدن سالن های نمایش صحنه ای را اجراهای خیابانی دانست و گفت : “اجراهای خیابانی برای مردم است و اجرا در سالن ، برای بزرگان است اما اجرای خیابانی است که باعث می شود که اجرای داخل پر شود چون اجرای داخل سالن تماشاچی خاص دارد اما در نمایش خیابانی هم با مردم ارتباط دارید و هم مردم می توانند با شما ارتباط داشته باشند ، کودک در اینجا “مبارک” را می شناسند به او نزدیک است ، دوست دارد با آن عکس بگیرد ، حرف بزند ، برای همین فکر می کنم اجرای خیابانی خیلی بیشتر روی مخاطب تاثیر می گذارد .”
این کارگردان تئاتر که اولین بار است در جشنواره نمایش عروسکی شرکت کرده است در رابطه با کارهای قبلی خود گفت : “من پیش از این در جشنواره عروسکی دانشجویی کاری با نام “زمانی برای مستی شترمرغ ها” و چند کار جزئی دیگر داشتم و چون تئاتر عروسکی با کودک مرتبط است بیشتر آن را دوست دارم .”
صفاریان در رابطه با کیفیت برگزاری شانزدهمین جشنواره نمایش عروسکی گفت : ” در روزهای اول جشنواره مقداری ناهماهنگی وجود داشت و خیلی خوب است یاد بگیریم که منظم باشیم . متاسفانه این نظم را ستاد جشنواره انجام نداده است ، بهتر بود که یک راه می گذاشتند تا تمام عروسک ها فقط از آن مسیر بروند ، مردم به این صورت قاطی نمی شدند که دیگر هیچ چیز دیده نشود .”
وی در ادامه گفت : ” برای مثال اگر این مسیر به گونه ای بود که فرش قرمزی برای عروسک ها پهن می شد تا اگر مردم بخواهند با عروسک ها عکس بگیرند و آن ها از روی فرش قرمز رد می شدند و مردم می آمدند و با آنها عکس می گرفتند . یا می توانستند بعد از مراسم جایی را در نظر بگیرند که عروسک ها در آنجا جمع شوند و مردم بتوانند در آنجا با عروسک های مورد نظرشان عکس بگیرند .زیرا آنقدر شلوغ بود که اصلاً معلوم نبود این عروسک ها چه هستند ، اگر این مشکل را برطرف کنند ، فکر می کنم کار مثبتی صورت بگیرد .”
صفاریان در پایان با اشاره به کمبود بودجه نمایش های خیابانی گفت : ” نمایش خیابانی بودجه ندارد و مردم فقط می آیند کار را می بینند و می روند در این صورت یا ما باید کاسه گدایی دستمان بگیریم و مردم بیایند و پول بدهند و یا باید حمایت مالی مان کنند اگر به این صورت تعیین کنند که در سال باید ۱۰۰ کار خیابانی اجراء شود و این مقدار به آنها هزینه می دهیم . اگر این اتفاق بیفتد ، دوستان در این شرایط می آیند و کار می کنند و کارهای خوبی هم انجام می دهند ولی وقتی بودجه ای نیست و کار دلی پیش می رود ، هیچ اتفاقی نمی افتد .”
