نمایش خیابانی “روده درازی های یک مرده بی صاحب” به نویسندگی و کارگردانی هادی کیانی از اصفهان در چهلمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر اجرا شد . به همین بهانه خبرنگار تئاتر فستیوال گفت و گویی با کارگردان این نمایش انجام داده است که می توانید در ادامه بخوانید :
آمنه ملاحاجی – تئاتر فستیوال : هادی کیانی کارگردان نمایش “روده درازی های یک مرده بی صاحب” درباره ایده ی شکل گیری این نمایش به خیرنگار تئاتر فستیوال گفت : این نمایش برگرفته از یک کار پژوهشی است ؛ کتابی با عنوان ” اقتباس نمایشی کمیک از لطایف ملانصرالدین” که نوشته خود من است و رونمایی این کتاب ، بعد از این اجرا در تالار مشاهیر مجموعه تئاتر شهر اتفاق می افتد . در این نمایش از کاراکتر ملانصرالدین به انضمام لطیفه هایش اقتباس کرده ایم و یک فضای جدید را برای این کاراکتر که یکی از بی بدیل ترین کاراکتر های کمدی و طنز ایران در فرهنگ عامه محسوب می‌شود به صورت نمایشی عرضه کرده ایم . نمی‌دانم این اتفاق ها چقدر موفقیت آمیز بوده است…
کیانی درباره بازخوردهای اجرای این نمایش در جشنواره تئاتر فجر گفت : خدا را شکر لطف مخاطبین شامل حال ما شد و بازخورد مثبتی گرفتیم . با یک گروه هفده یا هجده نفره ، تقریبا نزدیک به صد و سی یا صد و چهل جلسه تمرین داشته ایم که شاید کسی چنین وقتی را برای تئاتر نگذارد و در نهایت یک کار متفاوت در عرصه تئاتر خیابانی آماده کرده ایم.
کارگردان نمایش “روده درازی های یک مرده بی صاحب” درخصوص آمادگی سازی گروه خود برای اجرا توضیح داد : اصلا به بودجه جشنواره نگاه نکردیم و نزدیک به سی و پنج میلیون تومان هزینه کرده ایم در حالی که ورودی جشنواره پانزده میلیون تومان است . نگاه ما این بود که حرکتی مثبت در عرصه نمایش خیابانی داشته باشیم و از کلیشه های همیشگی دور شویم . ما نمی خواستیم فضای ثابتی داشته باشیم و با یک هفته تمرین و دو تا دیالوگ ، نمایشی را برای جشنواره آماده کنیم . برایمان مهم بود که نمایشمان قاب بندی ، ترکیب بندی و تصویر داشته باشد چه از لحاظ بصری ، چه موسیقی و چه بخش های دیگر ، حتی در ظریف ترین چیز ها …
او همچنین در این باره ادامه داد : امسال من دیده ام که بسیاری از گروه ها حتی پوستر و بروشور هم چاپ نمی کنند . ولی ما نزدیک به پانصد هزار تومان برای بروشور هزینه کرده ایم . چرا؟ چون احساس کردم که این جزء اصول کار است هرچند اگر ضعیف باشد . یکی مثل ما عاشق است دیگر… ما عاشقی کرده ایم و کسی از این کار ها نمی‌کند . یک دوستی به ما گفت چقدر گرفته اید که اینقدر برای نمایش تان هزینه کرده اید؟! شاید پولش آنقدر مهم نباشد ، اتفاق خوب و حرکت جدیدی که میتوانیم ایجاد کنیم ، اهمیت دارد . چون نمایش سال گذشته ما با عنوان “واگویه های یک فشنگ جنون زده” جایزه بزرگ بخش خیابانی جشنواره تئاتر فجر را از آن خود کرد . موضوع آن نمایش دفاع مقدس بود و این نمایش یک کار جدید با فضای نمایش عامیانه است که ترکیبی است از نقالی ، تعزیه ، سیاه بازی ، رقص های محلی، موسیقی های محلی ، به انضمام ترکیب فضای مدرن و سنتی .
کیانی که در تلویزیون هم فعالیت دارد ، درباره ترجیح خود بین مدیوم تئاتر و تلویزیون گفت : از لحاظ مادی تصویر شرایط بهتری دارد ولی خواست ما تئاتر است . ما واقعا تئاتر را دوست داریم به شرط این که بتواند اتفاق خوبی در بخش مالی و هزینه های زندگی مان انجام شود . و این لطف مسئولین امر را می خواهد که این اتفاق را ایجاد کنند که ما هم بتوانیم حرکت مثبتی در این عرصه برداریم و فعال شویم .
کارگردان نمایش خیابانی درپایان درباره شیوع کرونا در طی دو سال گذشته و تاثیر آن بر روی فعالیت های تئاتری گروه خود توضیح داد : هر هفده نفر عوامل گروه مان ، کرونا گرفته و چند روز پیش خوب شده ایم . جدا با جانمان بازی کرده ایم اما با عشقی که به تئاتر داشتیم می‌خواستیم این اتفاق بیفتد . گروه ما حدود شش ماه شروع کرده و زحمت کشیده بودند و میخواستند این اتفاق بیفتد . به هر حال با این شرایط سخت می‌خواهیم در حد توان خود این چراغ روشن بماند . هرکسی از ظن خود شد یار ما و حالا ما هم به این شکل ، یار این قصه شدیم دیگر…
