به گزارش تئاتر فستیوال به نقل از ایسنا ، هنرمندانی که در ماههای اخیر در سه سالن سایه، قشقایی و کارگاه نمایش نمایشی اجرا داشتهاند ، دیدگاهشان را درباره مشکلات این سالنها و چگونگی انجام تعمیرات آنها مطرح کردهاند، هنرمندانی که ضمن تاکید بر ضرورت انجام تعمیرات در این سالنها اغلب با دیده تردید به آن نگاه میکنند.
بزرگترین مشکل تالار سایه چیست؟
مهرداد کوروش نیا نویسنده و کارگردان تئاتر که تابستان امسال نمایش «آخرین نامه» را در تالار سایه مجموعه تئاتر شهر برد، درباره تعطیلی این سالن و ارزیابیاش از وضعیت فنی آن توضیح داد: یکی از بزرگترین معضلات تالار سایه تهویه آن است، کولرهای سالن سیستم بادی داشت که مستقیم بر روی صحنه و بازیگران میزد و ما مجبور بودیم در حین اجرا فنها را خاموش کنیم و این کار به خصوص وقتی سالن پر میشد مشکلاتی پیش میآورد.
این کارگردان درباره ضروت بازسازی این سالن ادامه داد: سالنهای اینچینی که ۴۰ سال از ساخت آن میگذرد نیاز به بازسازی و استانداردهای عمرانی دارد. متاسفانه ما آنقدر در تهران سالن کم داریم که وقتی قرار است سه سالن برای بازسازی تعطیل شود جیغ وداد همه در میآید.
کوروش نیا تصریح کرد: باید همه دست به دست هم دهیم و موجی راه بیاندازیم و بجای برگزاری این جشنوارهها و شوهای الکی کار اساسی در تئاترانجام دهیم. من حاضرم سوبسید تئاتر برداشته شود و به جای آن سالن ساخته شود. اگر مشکل سالنهای ما حل شود بخش عمده از مشکل تئاتر ما حل میشود.
او با اشاره به برخی اختلافاتی که اخیرا بین هنرمندان پیش آمد گفت: هنرمندان برسر اینکه چرا سالن اشغال کردهاید همدیگر را متهم کردند. امروز شهرداری کار مثبتی انجام داده است و تعدادی سالن در حاشیه شهر ایجاد کرده است اما تئاتر ما به تمرکز سالنها در مرکز شهر احتیاج داد، باید سیاست گذاری برای ساخت سالنهای دیگر وجود داشته باشد و باید تجهیزات و سالنهای ارگانهای دولتی ونیمه دولتی تجهیز شود.
تعمیرات میتوانست مرحلهای انجام شود
علی عابدی که اوایل امسال نمایش «خرمگس» را در تالار قشقایی مجموعه تئاتر شهر به صحنه برد، درباره مشکلات این سالن گفت: سالن قشقایی و سایه که در آنها تجربه اجرا دارم به لحاظ فنی و جایگاه تماشاگران مشکل دارند.
او ادامه داد: صندلیهای این سالنها فرسوده و غیر قابل استفاده است به شکلی که تماشاگر بیش از ۲۰ دقیقه نمیتواند آن را تحمل کند.این سالنها حتی در مقایسه با دیگر سالنهای تئاتر مان دور از استاندارد است، فکر میکنم باید بازسازی اساسی به لحظ سیستم نور، سایر بخشهای فنی و همچنین صندلیها در این سالنها انجام شود.
این کارگردان درباره روند تعمیرات این سه سالن نمایشی معتقد است: این امکان وجود داشت که تعمیرات به شکل مرحلهای و به ترتیب در هر یک از سالنها انجام شود تا اینگونه سه سالن به طور همزمان تعطیل نشود چرا که گروههای متقاضی زیاد هستند وچند ماه تعطیلی به این گروهها ضربه میرند.
کارگاه نمایش کج است
پیام لاریان که به تازگی نمایش «بالستیک زخم» را در کارگاه نمایش تئاتر شهر اجرا کرده است درباره مشکلات این سالن معتقد است کارگاه نمایش مشکلات زیادی دارد و مطمئنا احتیاج به بازسازی دارد.
او افزود: یکی از اصلیترین معضلات این سالن کج بودن سالن است چرا که قبلا این سالن پلاتوی تمرین بوده و بعدا تبدیل به سالن شده است، برای همین الان به هر شکلی که دکور را بچینی ناقصی سالن به چشم میآید، آقای اتابک نادری مدیر قبلی تئاتر شهر زحمت کشیدند و برای کارگاه نمایش صندلیهای جدید گذاشتند که اقدام مثبتی بود.
این کارگردان افزود: اما نمیدانم قرار است دربازسازی چه کاری انجام شود آیا میخواهند سالن را تلفیق کنند تا بزرگ تر شود، به هر حال بازسازی سالنها اگر به بهانه تعطیلی دائمی نباشد کار خوبی است، اما این نگرانی وجود دارد که بلایی که بر سر تالار مولوی آمد برای این سه سالن هم اتفاق بیفتد چون تئاتر شهر به عنوان نماد تئاتر ایران چند سالناش را از دست میدهد.
کارگاه نمایش چه مشکلاتی دارد؟
نیما نادری کارگردان جوانی که نمایش «یوبیتسومه» را تابستان امسال در کارگاه نمایش به صحنه برد با بیان اینکه کارگاه نمایش سالنی برای دانشجویان وگروههای جوان تئاتر است گفت: کارگاه نمایش با مشکلات زیادی مواجه است، فضای محدودی دارد و به دلیل نداشتن تهویه،هوای بسیار خفهای دارد که تماشاگر را اذیت میکند.
او ادامه داد: انجام تعمیرات اگر به شکل درست انجام شود اتفاق خوبی است اما نکته در این جاست که ما همیشه کارهای خوب را تا یک جایی انجام میدهیم و آن را ادامه نمیدهیم چرا که در بخش مدیریتی مدام و هر چند روز یکبار با تغییر مواجهیم و وقتی مدیر جدیدی میآید اهمیتی به تصمیمات مدیر قبلی نمیدهد.
این کارگردان تعمیرات در تالار مولوی را تجربه تلخی عنوان کرد و ضمن ابراز نگرانی برای تکرار آن در تئاتر شهر تصریح کرد: تالار مولوی ۲ سال درگیر انجام تعمیرات است اما اتفاقی نمیافتد، نمیدانم واقعا قرار است در تئاتر شهر چه اتفاقی بیفتد، اگر بخواهم این اتفاق را مثل یک نمایشنامه و درامهای پوآرو ببینم، انگار استراتژی این است که همه سالنهای تئاتر حذف شود ولی ان شالله اینگونه نیست و این اتفاق نمیافتد.
نادری در بخش پایانی صحبتهایش گفت: اگر بدانیم واقعا قرار است در تعمیرات اتفاق بیفتد اشکالی ندارد که حتی یکسال این سالنها تعطیل شود چون ما هم میرویم در این مدت خودمان را بازیابی میکنیم اما به شرطی که تعمیرات انجام شود و فرجامش نیمهکاره ماندن آن نباشد.