نمایش ” او ” به کارگردانی وحید خسروی ، در بخش تجربه هفدهمین جشنواره بین المللی نمایش عروسکی از کرمانشاه به روی صحنه رفت . وحید خسروی جزو معدود هنرمندانی بود که در روزهای پس از زلزله کرمانشاه در آبان ۱۳۹۶ با حضوردر میان کودکان زلزله‌زده ، برای آنها نمایش عروسکی اجرا کرد . از او در روز اختتامیه جشنواره عروسکی نیز تقدیر شده است . مصاحبه خبرنگار تئاتر فستیوال با کارگردان نمایش ” او ” را پس از اجرای این نمایش در پلاتو اجرا می توانید بخوانید :
راجع به سبک اجرایی نمایش ” او ” توضیح دهید .
مخاطب نمایش ” او ” کودک است . این نمایش چند قابلیت دارد و به خاطر قابلیت هایش جزو بخش تجربه انتخاب شده است . یک قابلیت این است که فوق العاده فضای جمع و جور و قابل حملی دارد . یک چمدان است که وقتی درب آن باز می شود ، درب چمدان تبدیل به پرده نمایش سایه ای می شود . عروسک هایش کارتون پلاست هستند و خیلی راحت برش می خورند و شکل می گیرند .
قابلیت دیگر این نمایش این است که بر خلاف نمایش های سایه ای که باید عروسک به پرده سایه چسبیده شود تا مخاطب سایه اش را شفاف ببیند ، در این اجرا اصلا لازم نیست عروسک به پرده سایه نزدیک شود ، با فاصله هم دیده می شود . چون ما در این نمایش منبع نور را تغییر داده ایم . و از یک پروژکشن استفاده می کنیم که هم منبع بسیار قوی تری دارد و هم می توانیم از طریق آن پروژکشن انیمیشنی که سایه های ما در آن حرکت و بازی می کنند را پخش کنیم و ویژگی سوم این است که نمایش ما سایه بازی است که در دل انیمیشن اتفاق می افتد و قابلیت این را دارد که در هر نوری اجرا شود . یعنی این نمایش را می توان در روز و در فضای باز هم اجرا کرد و تماشاچی سایه را بسیار شفاف و مشکی می بیند .
قصه ی این نمایش برای چه رده سنی مخاطب از کودکان در نظر گرفته شده است ؟
ما مخاطب ج و د را در نظر داشتیم به این دلیل که قصه کار در رابطه با اثبات وجود چیزی است که نمی بینیم ولی آن را حس می کنیم . مانند هوایی که نمی بینیم ولی دوست داریم و نفس می کشیم . سرما ، گرما و جاذبه زمین از چیزهایی است که دیده نمی شود ولی وجود دارد و نمی توان وجود آن را منکر شد . قصه من در نهایت به اینجا می رسد که می گوید وقتی ما می دانیم که خیلی از چیزها دیده نمی شود ولی به دلیل اینکه وجود دارد آن را حس می کنیم . پس خدا هم دیده نمی شود ولی حسش می کنیم .
نمایش ” او ” هشت دقیقه است . چرا سعی نکرده اید قصه ی طولانی تری تعریف کنید ؟ این اجرا برای شما هم یک کار تجربی بود و پیش از این ، چنین فرمی را تجربه نکرده بودید ؟
بله . تعریف من از کار تجربه این بود که ما در این بخش از جشنواره نمایش عروسکی قرار است یک تجربه نو را از گونه های اجراهای نمایشی داشته باشیم . چون اگر بخواهیم فقط به قصه اکتفا کنیم الان تمام کارهایی که در جشنواره اجرا می شوند تجربه نو محسوب می شوند . چون برای جشنواره نوشته شده اند اما تفکر من این بود که تکنیک ، باید نو باشد و تکنیک کار من نو بود .
پس شما از اضافه شدن بخش تجربه به هفدهمین جشنواره بین المللی نمایش عروسکی رضایت دارید ؟
بله . به نظر من ، بخش تجربه ی نو ، ایده آل ترین حالت ممکن در جشنواره نمایش عروسکی است . تکنیک های دیگر را ما در نمایش های صحنه ای و فضای باز می بینیم ولی در تجربه های نو ، تکنیک هایی را خلق می کنیم و ارائه می دهیم .
امروز در اخبار شنیده ام که دوباره در کرمانشاه زلزله آمده است . شما از جمله هنرمندان تئاتری بودید که وقتی سال گذشته در کرمانشاه زلزله آمد به کنار بچه ها رفتید و با عروسک گردانی خوشحالشان کردید . الان وضعیت کرمانشاه به چه صورت است ؟
وضعیت روحی و روانی کودکان و بزرگسالان شهر من خیلی بد است . چون حدود یک سال از این ماجرا می گذرد ولی هنوز در کانکس زندگی می کنند ، خانه ندارند و در وضعیت بسیار بد معیشتی هستند . این انتظار زیادی است که بخواهیم همچنان مردم حضور داشته باشند و کمک کنند . به همین خاطر امروز و روزهای داغ تابستانی ، در شهر من کرمانشاه ، در سر پل ذهاب و ثلاث که شهرهای اصلی زلزله بودند ، متاسفانه خیلی خلوت و بی روح و سوت و کور گذشت . درخواست من از هنرمندان و دوستانی که این مصاحبه را می خوانند این است که اگر برایشان مقدور است به این شهرها بیایند . ما سعی می کنیم در آنجا وضعیت اسکان و خواب و خوراک را فراهم کنیم . روحیه بچه های شهر من خیلی خراب است . ما زندگی مان را در این راه گذاشته ایم و نیاز به کمک داریم .
و صحبت پایانی :
ممنون از تمامی اهالی تئاتری و نمایشگران عروسکی که وقت گذاشتند و زحمت کشیدند با هزینه شخصی به کرمانشاه آمدند و بچه های شهر من را خوشحال کردند .
