مصاحبه اختصاصی با پیام فروتن داور پانزدهمین جشنواره تئاتر تجربه
نسترن داوودی- تئاتر فستیوال : جشنواره تئاتر تجربه در ساعت ۱۹ روز جمعه ۹ اسفند ماه ۹۲ پانزدهمین دوره خود را در تالار مولوی به پایان رسانید ، به این بهانه به سراغ پیام فروتن داور این جشنواره رفتیم و نظر ایشان را در رابطه با کیفیت جشنواره امسال جویا شدیم .
کیفیت کارهای جشنواره امسال را چگونه ارزیابی می کنید ؟
جشنواره امسال جشنواره بدی نبود اما حجم کارها به نظرم زیاد بود ، کارهایی که بعضاً به نظرم کیفیت قابل قبولی هم نداشتند ، بیش از نیمی از کارها می توانست یا در جشنواره نباشد و یا در بخش جنبی قرار گیرد و یا وارد حوزه رقابت نشود . چون تعداد کارها زیاد بود خوب بعضا برخی کیفیت خوبی نداشته است.
انتخاب برگزیدگان جشنواره به چه صورت بود ؟ بنا به گفته استاد دشتی شما تا دقایق آخر مشغول بررسی آثار بودید .
در فراخوان جشنواره که منتشر شده بود این موضوع تصحیح نشده بود که حتماً شرکت کننده ها و همه عوامل یک نمایش باید دانشجوی تئاتر باشند و در شب گذشته که ما داوری داشتیم ، دبیر جشنواره اعلام کرد که با توجه به این مسئله شما فقط کسانی را داوری کنید که دانشجوی تئاتر هستند ، به هر حال در خیلی از بخش های جشنواره ، دانشجو دانشجوی تئاتر نیست مانند بخش موسیقی که تخصصی است که یک مقداری تناقض ایجاد می کند و تصمیم گرفتیم که این کار را نکنیم و از سمت دبیر جشنواره به آن ۲- ۳ نفری که خارج از حوزه داوری مانده بودند و اتفاقاً مقام هم می آوردند ، توجه ویژه شد و به صورت هم پایه توانستند جایزه بگیرند .
شما در سالهای گذشته دبیری جشنواره را بر عهده داشتید و امسال کارگردانی جشنواره را قبول کردید این به چه صورت بود ؟
کارگردانی که خب به آن شکل نبود ولی امسال من داور جشنواره بودم . در جشنواره هنرهای نمایشی در واقع کارها به صورت هیئتی انجام می شود اگر زمانی آقای امینی نیاز به کمک دارند من به ایشان کمک می کنم و در مواقعی من نیاز به کمک دارم ، آقای امینی و دوستان دیگر کمک می کنند
به هر حال چیزی که برای ما مهم است این است که کار در قالب کاملاً دوستانه صمیمی پیش رود .
ما بیشتر از آنکه همکار باشیم ، دوست هستیم با هم و بهم کمک می کنیم که کار را انجام دهیم .
هدفگذاری جشنواره تئاتر تجربه به دنبال چیست؟
هدفگذاری آن است که دانشجویان کار کنند. یعنی آن چیزهایی که سر کلاس ها یاد می گیرند ، بتوانند در عمل انجام دهند و خودشان را محک بزنند، کار اجرا کنند ، با مخاطب ارتباط داشته باشند، واکنش مخاطب را دریافت کنند و به این ترتیب بتوانند قبل از وارد شدن به بازار حرفه ای تئاتر ، بتوانند با محک زدن خود ، مشکلاتشان را رفع کنند و تجربه کسب کنند.
برای بهبود اوضاع چه باید کرد؟ ضعف های جشنواره را چطور باید رفع کرد؟
به نظرم اساتید و دانشجویان رابطه ی نزدیک تری باید باهم داشته باشند. یعنی هر کاری مستقیما وارد جشنواره نشود. هر کاری با یک استاد مشاوری باشد. که در این صورت کار ها پخته تر و به کارهای حرفه ای نزدیک تر باشد.
