نمایشنامه‌خوانی کمدی ” شش جای هشت ” به کارگردانی پیروز کرمی ، ۲۴ خردادماه ، در دو سانس در تماشاخانه بنفش اجرا شده است . کرمی از سال ۸۲ اجرای نمایشنامه خوانی را آغاز کرده و تا به حال نمایشنامه هایی چون «نیلوفر مرداب» ، «من عاشق خوش گذرونی ام» ، «روایت های ساده از زندگی روزمره» ، «یک کمی خوشی» ، «اون آقا اون خانوم» و … را اجرا کرده است . به همین بهانه مصاحبه ای با کارگردان این اجرا انجام شد که می توانید در ادامه بخوانید :

پیروز کرمی درباره ی علت اجرای نمایشنامه خوانی به خبرنگار تئاتر فستیوال گفت :  ” در نبود سالن های مناسب برای اجراهای صحنه ای ، نمایشنامه خوانی ،موقعیت بهتری را فراهم می کند . از طرفی من دوست ندارم منتظر بمانم تا نمایشم اجرا شود یا نه . “

وی افــزود : ” در اجرای نمایشنامه خوانی هم از لحاظ تحلیل نمایشنامه و بازی و هــم به لحاظ فنی و تکنیکی ، می توانم تمام قواعدی که برای یک بازیگر و کارگردان در اجرای صحنه ای لازم است ، تقویت کنم و آن ها را کنار هم قرار دهم . همین طور تلاش می کنم ، اجــرا از لحاظ بصری هم ، برای تماشاگر جذاب باشد و یک خوانش صرف نباشد و نزدیک به اجرا خوانی باشد . تلاش دیگرم آن است که چه از لحاظ بازی و چه از لحاظ کارگردانی بتوانم آپگرید بروز باشم و از این تجربیات در اجــراهای صحنه ای استفاده کنم . “

در ادامه کارگردان نمایشنامه خوانی “شش جای هشت ” در باره ی ملاک انتخاب این متن توضیح داد : ” مهم ترین ویژگی این نمایشنامه کمدی بودن آن است ، چرا که در حال حاضر ، چه در نمایشنامه های ایرانی و چه خارجی ، کمبود متن کمدی داریم .

از سوی دیگر من حداقل هر دو ماه یک بار نمایشنامه خوانی می کنم . احساس کردم بعد از چند کار تراژدی یا اساسا رئال نزدیک به تراژدی ، اگر نمایشنامه کمدی کار کنم می تواند در ریتم کارهایی که تا به حال انجام داده ام تاثیر بگذارد . برای تماشاگر هم بیشتر جذابیت دارد . “

وی همچنین ادامه داد : ” دلیل دوم انتخاب این متن ، درام این نمایشنامه ی است . نمایشنامه ای که هفت الی هشت کاراکتر دارد و پرسوناژها دائما باهم در ارتباط اند و این برای من جذاب است . اساسا نمایشنامه هایی که ارتباط بین کاراکتر ها زیاد باشد برایم جذاب اند ، چه ارتباط گفتاری ، رفتاری یا در کارهای صحنه ای ، ارتباط حرکتی . “

کرمی درباره ی نحوه پوشش ضعف های نمایشنامه توضیح داد : ” با فضاسازی و بازی خوب بازیگران و با رفت و برگشت های ذهنی ، توانستیم ضعف های نمایشنامه را پوشش دهیم و مخاطب را به فضای نمایشنامه نزدیک کنیم و یک کمدی لطیف و جذاب در آوریم . “

او درباره ی مدت زمان تمرین این اجرا و بازخورد تماشاگران گفت : ” به مدت یک هفته و روزانه ۳ الی ۴ ساعت تمرین داشتیم . آنچه من دیدم و شنیدم ، تماشاگران از اجرا راضی بودند . مطمئنا اجرای نمایشنامه خوانی که ۱۰۰ نفر برای دیدن آن می آیند ، اجرای جذابی است و در حد بضاعتمان اجرای خوبی بود و تماشاگران راضی بودند . “

کارگردان “کافه های همین حوالی” همچنین درباره ی بازخوردهای رسانه ای این اجرا پاسخ داد : ” الان دو روز از اجرا گذشته و ما با همکاری رسانه ها ، تبلیغات خوبی کرده بودیم . دوستان عکاسی داشتم که از طرف رسانه ها برای عکاسی آمده بودند و توانستند لحظات خوبی را در نمایشنامه ثبت کنند و به عنوان تماشاگر هم از دیدن نمایشنامه لذت بردند . “

در ادامه کرمی درباره ی علت اجرای یک روزه ی این نمایشنامه خوانی گفت : ” چون همگی بازیگران این کار حرفه ای بودند و در کارهای دیگر صحنه ای و تصویری نیز حضور دارند ، نمی توانستند بیشتر از این وقت بگذارند .

از طرف دیگر در کشور ما ، اجرای نمایشنامه خوانی همین اندازه کشش دارد . شاید اگر من ۵ روز هم اجرا می کردم ، ۵ روز تماشاگر می آمد ولی احساس می کنم همین یک روز برای اینکه ما خودمان را نشان دهیم کافی بود. ما می توانستیم در یک سالن بزرگ ، در یک سانس اجرا داشته باشیم که صد نفر بیایند و کار ما را ببینند . به نظر من اجرای نمایشنامه خوانی بیشتر از یک اجرا ، از لذت کار نمایشنامه می کاهد . “

کرمی در پاسخ به این سوال که آیا قصد دارد این کار را دوباره اجرا کند و آیا به اجرای صحنه ای این نمایشنامه هم فکر کرده است یا نه ، پاسخ داد : ” نه . به هیچ وجه قصد ندارم این کار را دوباره اجرا کنم . اجرای این نمایشنامه برای من همان یکبار بود . به اجرای صحنه ای بعضی از نمایشنامه ها فکر می کنم ولی اگر دلبستگی صحنه ای با آن داشته باشم . الزاما هر نمایشنامه ای مناسب اجرای صحنه ای نیست و هر نمایشنامه ی صحنه ای را هم نمی توان به صورت نمایشنامه خوانی اجرا کرد . نمایشنامه “شش جای هشت” نمایشنامه ی گرمی است برای اجرای نمایشنامه خوانی و اصلا به اجرای دوباره ی آن فکر نمی کنم . امیدوارم در ادامه بتوانم کارهایی را انتخاب کنم که بتوانم اجرای صحنه ای هم کار کنم . “

وی در پایان با معرفی کارهای گروه سوشیانت به سرپرستی ساناز زمانی ، برنامه های آتی این گروه را چنین اعلام کرد : ” انشالله امسال با نمایشنامه ی “من آنجا نیستم” نوشته ی آقای مهدی میرباقری ، در جشنواره تئاتر فجر شرکت خواهیم کرد . امیدوارم دوستان کمک کنند این نمایشنامه اجرا شود .

همچنین ، نمایشنامه  ” کابوس‌های یک پیرمرد بازنشسته خائن ترسو ” نوشته ی آقای برهانی مرند را در دست اجرا داریم و همینطور در حال تمرین اجرای صحنه ای نمایش ” من آنجا نیستم” به کارگردانی خانم ساناز زمانی ، برای جشنواره تئاتر شهر و جشنواره تئاتر فجر هستیم که بنده تهیه کننده و بازیگر آن هستم ،

ما در چند سال اخیر تولیدات فیلم هم داشته ایم و این گروه در زمینه فیلم کوتاه توانسته حرفهایی هم برای گفتن داشته باشد . گروه سوشیانت فیلمی به نام “دریایی میان ماست” را نیز تولید کرده که در جشنواره فیلم کوتاه تهران حضور خواهد داشت . “