کارگردان ” بوی خوش سیمرغ ” : مردم باید بزرگان خودشان و فلسفه ی فکری آن ها را بشناسند


نمایش “بوی خوش سیمرغ ” کاری از گروه آزاد شیراز در هفتمین روز از سی و سومین جشنواره تئاتر فجر به روی صحنه رفت . این نمایش که نویسندگی و کارگردانی آن را علی نقی رزاقی بر عهده دارد ، به منطق الطیر عطار می پردازد . خبرنگار تئاتر فستیوال ، به بهانه ی حضور این نمایش در جشنواره تئاتر فجر گفت و گویی را با علی نقی رزاقی انجام داده است که می توانید آن را در ادامه مطالعه کنید . 

تئاتر فستیوال

از ایده ی شکل گیری نمایشنامه ” بوی خوش سیمرغ ” برای ما بگویید .

من در سه ژانر مختلف می نویسم ،  یکی در ارتباط با ادبیات خودمان است که باید شناسانده شود ، ارزش هایش مشخص شود . یک سری کارهای اجتماعی دارم مثل نمایش ” قاب بی تصویر” که جایزه بهترین نویسندگی و کارگردانی را برای آن گرفتم و آقای پاک نیت ، جایزه بازیگر اول مرد و دخترم جایزه بازیگر اول زن را گرفت و یک سری کارهای علمی تخیلی نیز به صورت نمایش دارم  .

فکر می کنم ما مدیون بزرگان خودمان هستیم و باید سعی کنیم که ادبیات خودمان را از حصار دانشگاه ها بیرون بیاوریم ، آن ها برای خودشان باشد . مطالعاتی که دارند بسیار خوب است اما مردم عام به صورت عادی هم باید بزرگان خودشان و فلسفه ی فکری آن ها و تمام ارزش های ذهنی ای که دارند را بشناسند و بیشتر به این بزرگان نزدیک شوند چون حرکتی که ماهواره دارد ، خیلی چیزها را از ذهن مردم پاک می کند و بسیار نگران این مسئله هستیم که این لطمه کم تر شود و ما هم داشته هایمان را مطرح کنیم .

این نمایش در شیراز اجرای عموم رفته است ، اجرای عموم و اجرای جشنواره نمایش ” بوی خوش سیمرغ ” چه تفاوت هایی با هم داشته اند ؟

ما در بهترین تالار شیراز ، ۱۵ شب اجرا داشتیم و خیلی هم استقبال شد . سعی کردیم تغییراتی پیدا نکند ، منتهی در اجرای جشنواره عذر پرندگان را مقداری کمتر کردیم که مدت نمایش به ۲ ساعت برسد ، در شیراز تقریبا ۲:۳۰ دقیقه بود . منتهی به اصل مسئله لطمه ای نخورد ، خدشه دار نشد چون هدفم این بود منطق الطیر عطار را بدون آنکه بخواهم دستکاری کنم ، روی صحنه بیاورم ، نه اینکه ایده ها و فکرهای خودم را هم روی آن بگذارم . می خواستم آن چیزی را که عطار در مورد سیمرغ گفته را نشان دهم . این موضوع را بزرگان زیادی کار کردند ، پیتر بروک فرانسوی و آقای قطب الدین صادقی  را داریم . اما این نمایش می تواند بدین لحاظ که دقیقا خود نگاه عطار است ، اعتبار خوبی داشته باشد .

چه مدت برای این نمایش تمرین داشتید ؟

حدودا ۸ ماه ، چون بیشتر بچه هایمان اولین کارشان است . من سعی کردم جوان هایی که آنقدر علاقمندند و در تست های زیادی که دادند ، قبول شدند ، در اولین کارشان یک کار حرفه ای انجام دهند . امیدواریم مطلوب تماشاچیان قرار گرفته باشد .

در کارگردانی بیشتر به چه المان هایی توجه کردید که مفهومی را که مد نظرتان بود را بهتر به مخاطب منتقل کنید ؟

یکی حرکات موزون بود که بتواند جذبه های خاص خودش را داشته باشد ، جاذبه هایش بسیار بالا باشد و دیگر اینکه از حکایات عطار برای تفهیم بهتر گفته های بسیار اندیشمندانه ی عطار استفاده کردیم تا بگوییم اگر الان عطار اینجا بود ، بزرگترین نمایشنامه نویس ایران بود .

سی و سومین جشنواره تئاتر فجر را از لحاظ مدیریت و کیفیت آثار چگونه ارزیابی می کنید ؟

تا الان بسیار خوب بود . همه در نهایت حس مسئولیت کارهای خودشان را انجام می دهند .

و حرف پایانی .

من فقط به این لحاظ دلم می خواهد این کار در تهران اجرا شود که ما بتوانیم ، به مخاطبین نا آشنا ، مکتب عرفان و مکتب عطار را بشناسانیم و به وسیله ی نمایش طیف بیشتری را به سمت بزرگان جذب کنیم تا این بزرگان را بشناسند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *