نمایش ” آرزوهای بافتنی ” به بازیگری و کارگردانی کبری مالمیر در چهارمین روز از هفدهمین جشنواره بین‌المللی نمایش عروسکی در سالن استاد انتظامی خانه هنرمندان ایران اجرا شد . به همین بهانه خبرنگار تئاتر فستیوال گفت و گویی با کارگردان این نمایش انجام داده است که می توانید در ادامه بخوانید :
ایده نمایش ” آرزوهای بافتنی ” چگونه شکل گرفت ؟
از یک تمرین با نخ‌های کاموا در کلاس‌های نمایش خلاقی که برگزار می کردم شکل گرفت . دوست داشتم با نخ‌ها بتوانم مفهومی را تعریف کنم . با همکارم فرهاد اسماعیلی گفتگو کردیم و طرح اولیه نمایش مبنی بر اینکه کامواهای بافتنی کاری غیر از بافته شدن را دوست دارند ، ثبت شد .
در خصوص طراحی عروسک ها و تمرینات توضیح دهید .
من و آقای فرهاد اسماعیلی تمایل داشتیم که عروسک هایمان شبیه به کامواهای بافتنی باشند . این عروسکها سومین مدل طراحی‌های ماست . اینکه در هر عروسکی تنالیته‌های رنگی هر رنگ موجود باشد . مثلا در عروسک سبز ، شما انواع کامواهای سبز رنگ را می‌بینید. تمرینات بر اساس برنامه‌ریزی پیش بینی شده انجام شد . تمام عوامل با هدف پایبندی به متن ، تمرینات را پیش بردیم .
اجرای نمایش برای مخاطب خردسال چه ویژگی هایی دارد ؟
عنصر سادگی و تکرار از اصلی‌ترین عناصر هستند . موضوع نمایش باید دغدغه آنها و برایشان قابل درک باشد.
در رابطه با اجرای عموم این نمایش بگویید .
این نمایش ۱۱۷ اجرا در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان داشت . البته کار با تغییراتی در متن و شیوه اجرا برای حضور در جشنواره آماده شد . البته همچنان به اجرای این نمایش فکر میکنم .
تجربه حضور در هفدهمین جشنواره نمایش عروسکی چگونه بود ؟ به نظرتان اطلاع رسانی خوب بود ؟ چون در اجرایتان مخاطبان کودک کمی در سالن حضور داشتند .
با وجودی که مخاطب کودکمان کم بود ولی اجرای خوبی داشتیم . همان طور که مشاهده کردید ، من از مخاطب بزرگسال برای اجرای نمایش کمک گرفتم . ما در پایان نمایش مان موقعیت شکل‌گیری باران را هم با تمام تماشاچیان ( کودکان و بزرگسالان ) نمایش می‌دهیم که در این اجرا ، به دلیل کم بودن مخاطب کودک ، انجام ندادیم . مطمئن بودم که کودکان با وجود شرایط پیش آمده اذیت می‌شوند و به همین دلیل این بخش را حذف کردیم . به نظر می‌آید که نمایش‌های کودک و خانواده جشنواره بهتر است در سالن‌های مخصوص کودک اجرا شود که مخاطبین آن سالن‌ها را می‌شناسند ، مانند کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و تالار هنر . مجموعه خانه هنرمندان مکان مناسبی برای اجراهای کودک نبود .
صحبت پایانی اگر دارید بفرمایید .
میخواستم از جناب آقای صارمی ، آقای سعید زین العابدینی و دیگر همکارانشان در مرکز تولید تئاتر و تئاتر عروسکی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان تشکر کنم که در مدت تمرینات در این مرکز ، من و گروه را همراهی کردند .
برای بافتن آرزوها هیچ وقت دیر نیست .
