خانه نمایش دا در دومین شب از سی و پنجمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر میزبان گروه حرکت و بدن “ماها” بود . گروه ماها در این شب باز اجرای چهار اثر از فستیوال ماها را برای مخاطبان به اجرا درآوردند . پس از این اجرا خبرنگار تئاتر فستیوال با مصطفی شب‌خوان، بازیگر تئاتر، کارگردان و سرپرست گروه “ماها” و میترا ضیایی کیا پرفورمر این گروه که اپیزود “شکرپاره” را به اجرا در آورد گفت و گویی داشته که در ادامه ماحصل آن را می توانید بخوانید :
مصطفی شب خوان در رابطه با شکل گیری گروه “ماها” گفت : “گروه “ماها” تقریبا سه سال است که فعالیت خود را در زمینه ی بدن و حرکت آغاز کرده است . اعضای گروه ابتدا از کارگاه های بدن و حرکت شروع کردند و همگی پیشینه ی تئاتری دارند . در مدت این سه سال نیز در سفرهایی که داشتیم ، توسط اساتید داخلی و خارجی ، سعی کردیم رویکردی متفاوت نسبت به مقوله بدن و حرکت داشته باشیم .”
وی با بیان اینکه اعضای گروه “ماها” در این مدت در کنار هم اتفاقات خوبی را تجربه کرده اند ، گفت : “ما در این گروه اجراهای زیادی را تجربه کردیم ، اجرا در “به علاوه ی فجر” هم اتفاق خوبی برای ما بود . به این وسیله توانستیم چکیده ای از فستیوال یک سال پیش را که در ” خانه نمایش دا ” داشتیم را دوباره به صورتی کوتاه به معرض نمایش بگذاریم . ما در گروه ” ماها ” تشنه یادگیری بیشتر ، نقد بیشتر و دیده شدن هستیم و امیدواریم راه اجرای ” بدن و حرکت ” برای دیگر گروه ها بیشتر باز شود .”
میترا ضیایی کیا به عنوان یکی از اعضای گروه “ماها” در پاسخ به این که گروه ” ماها ” بیشتر بر چه چیز تاکید دارد و آن را به فرم در می‌آورد ، گفت : ” ما در این گروه هشت نفر هستیم یک سری از اجراهای ما ، کارهای گروهی است که معمولاً کارگردانش آقای شب خوان است ، یک سری دیگر کارهای تک نفره و سولو داریم که فرم اجرایی آن بستگی به پرفورمر ، جهان بینی و دغدغه اش دارد . گاهی مواقع مسائل دنیای شخصی اش و گاهی بازتاب اجتماعی که در آن زندگی می کند ، را مطرح می کند . کانسپت و کرئوگرافی برای همان شخصی است که تک نفره اجرا می کند همچنین طراحی و انتخاب موسیقی نیز بر عهده اوست .”
مصطفی شب خوان با بیان اینکه ارتباطی بین چهار اپیزود انتخابی در این اجرا وجود ندارد و ارتباط آن فقط در دنیای بدن است . گفت : “ما یک گروه هستیم که بیان حرکتی را برای اجرایمان انتخاب کرده ایم . هر کاری مستقلا جهان‌بینی ، طراحی و دنیای خود را دارد . از ابتدا قرار بر این نبود که کاری شبیه به دیگری باشد و یا اپیزودها از یکدیگر کمک بگیرند . “
میترا ضیایی کیا در ادامه در رابطه با اجرای اپیزود ” شکر پاره ” توضیح داد : ” من حدود ۱۰ سال است که تئاتر کار می کنم و الان چهار سال است که با دنیای بدن آشنا شده ام و در این حوزه فعالیت می کنم . دغدغه این کار برای من از جایی شکل گرفت که همیشه دوره تاریخی قاجار برایم جذاب بود و به عنوان پرفورمر می خواستم به گونه ای متفاوت از تئاترهای دیگر به سراغ این سوژه روم . در نهایت به این طراحی رسیدم . موسیقی در این اجرا نقش بسیار مهمی داشت ولی متاسفانه در اجرای امشب سیستم صوتی سالن جوابگو نبود و خستگی در تنم نماند . چون الان نزدیک به سه هفته است که برای ساخت مجدد موسیقی با موزیسین در حال تعامل هستیم ولی در نهایت به آن نتیجه ای که انتظارش را داشتم ، نرسیدم . کاش به سالن‌های تئاتر امکاناتی داده شود که سیستم صوتی و نوری بهتری داشته باشند . زیرا در این گونه از کارها چون کلام حذف می‌شود ، کیفیت موسیقی ، نور و صحنه خیلی تاثیر دارد . “
مصطفی شب خوان در پایان اضافه شدن بخش ” به علاوه فجر ” را به جشنواره تئاتر فجر اتفاقی خوب ارزیابی کرد و گفت : ” در این بخش سالن ها به کارهایی که در طول سال بیشتر مورد استقبال واقع شدند و یا تجربه ای نو داشتند ، فرصت دوباره اجرا می دهند . ایجاد چنین فضایی برای گروه هایی که قرار نیست در بخش اصلی شرکت کنند ، اتفاق خوبی است . به نظرم بهتر است که به این بخش بهای مالی بیشتری داده شود . شاید اتفاقات عمیق‌تر و به روزتری در این سالن ها رخ دهد که نظیر آن را در سالن های حرفه ای و گروه هایی که به ظاهر حرفه ای تر هستند ، نبینیم . “
