اندر حکایت کمدی های امروزی در نمایش “بازی نامه ی عشق امروزی”


مطلب زیر از سری نوشته های شما مخاطبین عزیز است و انتشار آن الزاما مبنی بر تایید تئاتر فستیوال نمی باشد . همچنین خوانندگان می توانند هر گونه یادداشتی در تائید یا تکذیب این مطلب را به تئاتر فستیوال ارسال نمایند تا در بخش “یادداشت های شما” انتشار داده شود.

تئاتر فستیوال

سمیرا فراقی – نمایش “بازی نامه ی عشق امروزی” در بروشور خود با این عنوان معرفی می شود : نمایش کمدی ، موزیکال “بازی نامه عشق امروزی” .

این روز ها اولین چیزی که با شنیدن کلمه ی کمدی به ذهن خطور می کند طنزهای سخیف و تا حدی مبتذلی است که در اکثر فیلم های سوپر مارکتی و یا حتی نمایش ها می بینیم . مفهومی غلط که در این چند سال اخیر به وجود آمده است .

شوخی ها و مزه پرانی هایی که فقط و فقط برای چند ثانیه ی کوتاه لبخند را به روی لب می آورند و در آنی نیز ناپدید می شوند . در پس آن نه تلنگری است و نه حتی تاملی .

متاسفانه کمدی موزیکال “بازی نامه عشق امروزی” نیز گرفتار همین مشکل بود . کمدی که با لگدپرانی الاغ همراه بود و قر دادن های روباه . یا توهین بود و یا شوخی های جنسی.

در این به اصطلاح “کمدی” آنقدر که باید و شاید به مخاطب طعنه زده نمی شود . خنده ای که انتظار می رود در پس معضلی که این نمایش قصد نشان دادن آن را دارد ، روی لب بیاید عمیق نیست . سطحی است و گذرا و بدون اثرگذاری .

و این شاید مهمترین آفت نمایشی باشد که با عنوان کمدی خود را معرفی می کند : لبخندی که فقط روی لب ظاهر می شود !!!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *