مطلب زیر از سری نوشته های شما مخاطبین عزیز است و انتشار آن الزاما مبنی بر تایید تئاتر فستیوال نمی باشد . همچنین خوانندگان می توانند هر گونه یادداشتی در تائید یا تکذیب این مطلب را به تئاتر فستیوال ارسال نمایند تا در بخش “یادداشت های شما” انتشار داده شود.
سمیرا فراقی – برای تماشای نمایش ” کاری صورت می گیرد ” به کارگردانی مریم نصیری و اشکان نجاتی که میروم ، شور و هیجان گروه قبل از اجرای کار برایم جالب است . گویی شب اول اجراست و هنوز اوضاع بر طبق روال پیش نمی رود . البته دیدن یک گروه جوان کمی این مسئله را طبیعی جلوه می دهد . نمایش در بلک باکس فرهنگسرای ارسباران اجرا می شود . بعد از ورود به سالن ، مسئول صدا به همراه لپ تاپش درست هم راستا با تماشاچیان جلوی درب ورودی می نشیند . البته کارگردان در ابتدای کار از این که ممکن است نور لپ تاپ در حین اجرا به چشم بینندگان اصابت کند عذر خواهی می کند !
اما این تمام ماجرا نیست نمایش شروع می شود و من که نزدیک به در نشسته ام بیش از همه چیز صدای همهمه می شنوم ! اول با خود می گویم که طراحی سالن مشکل دارد اما سر که برمی گردانم می بینم کارگردان و دیگر بازیگران درِ ورودی را مدام باز و بسته می کنند ، آن هم برای اینکه ناگهان یک بازیگر که نوبت ورود به صحنه اش رسیده ، از صحنه عقب نماند ! علاوه بر نابلدی کارگردان و بازیگران ، ضعف عجیب میزانسن غیرقابل اغماض بود ! بی شک کارگردانان محترم ، از ابتدا می دانستند در چه سالنی اجرا خواهند کرد ، اما طراحی میزانسن به گونه ای صورت گرفته است که گویا امکان رفت و آمد بازیگران به راحتی خواهد بود !
علاوه بر این ها از ساده ترین اصول تئاتر ، پچ پچ نکردن در حین اجراست حال آنکه کارگردانان و عوامل دیگر خودشان در طول اجرا آن هم در شرایطی که هم راستا با تماشاگران ایستاده اند مدام صحبت می کنند و صدای شان در سکوت سالن تعجب برانگیز است !
حال با تمام این ضعف های موجود ، به نمایش بپردازیم . گویا نمایشنامه ی ” کاری صورت می گیرد ” اثری مونولوگ است که بی دلیل در این اجرا به دیالوگ تبدیل شده است ! متن ضعیف است و دراماتورژی اثر ضعیف تر ! شخصیتی در نمایش شکل نمی گیرد و همه ی نمایش پر از سوال هایی ست که نه تنها تا انتها بی جواب می ماند بلکه در انتها سوالات زیاد دیگری نیز روانه ی ذهن مخاظب می کند . بازی ها ضعیف است و بی نهایت آزاردهنده ! و از همه فاجعه بارتر لحظه ای ست که بی دلیل ، سالن تئاتر به سالن کنسرت تبدیل شده و یکی از کارگردانان که گویا خواننده هم هست به اجرای زنده مشغول می شود گویی اساسا تمام این نمایش برای این بوده است که خواننده ی گروه که کارگردان هم هست فرصتی داشته باشد برای عرض اندام و اجرای کنسرت !
” کاری صورت می گیرد ” یک اثر ضعیف است از یک گروه جوان . گروهی که اگر در ابتدا مشق تمرین کند ، مطالعه کند و تمرین فراوان داشته باشد ، می توانند در این عرصه بماند و در غیر این صورت بی شک حتی یک مخاطب واقعی هم نخواهد داشت .
