یادداشتی بر نمایش ” یک زندگی بهتر ” به کارگردانی شهاب حسین پور به بهانه نمایش آن در سی و سومین جشنواره تئاتر فجر
” یک زندگی بهتر ” یک اثر جذاب و دیدنی است ، با یک قصه ایرانی و به روز ، یا دکور فعال و خلاقانه و کارگردانی و میزانسن اصولی و سرگرم کننده و البته بازیگرانی که به خوبی از عهده نقش خود برآمده اند .
قصه این نمایش ، قصه خانواده ای است که از نظر مالی تحت فشار هستند و خانه محل سکونتشان در آستانه ی مصادره شدن است و بچه ها و مادر خانواده ، پدر را مجبور می کنند که نقش یک جانباز را بازی کند تا با استفاده از مزایای جانبازی زندگی خود را نجات دهند ، اما باعث مرگ پدر خانواده شده و در واقع او را می کشند .
” یک زندگی بهتر ” در واقع همان داستان ” مرگ فروشنده ” آرتور میلر است که احتمالا نویسنده ناخودآگاه دچار این شباهت شده ، شباهتی که آسیبی به اثر نزده و البته کشف آن نیز نیازمند تیزبینی مخاطب است .
استفاده از مواد ساده برای طراحی دکور و توجه به جلوه های بصری مورد نیاز برای تعریف کردن هرچه بهتر نمایش ، مخاطب را با صحنه ای ساده و کارآمد مواجه می کند که فضا سازی مناسبی ایجاد کرده و بدون آزار چشم و یا به هم ریختگی های احتمالی ، به بازیگران کمک می کند راکورد های خود را حفظ کرده و به بهترین شکل ممکن از عهده ایفای نقش خود برآیند .
میزانسن ها نیز کارآمد و ساده است و کارگردان به خوبی از عهده تئاتری کردن قصه برآمده و با استفاده ی درست از نور پردازی ، هم مکان و زمان و موقعیت قصه اش را تعریف می کند و هم پرسوناژهای نمایشنامه را شخصیت پردازی کرده و به مخاطب معرفی می کند .
” یک زندگی بهتر ” علی رغم داستان ساده اش ، ریتم جذابی دارد و با گره ها و خرده پی رنگ های خود و تعلیق هایی که ایجاد می کند مخاطب را تا آخرین لحظه با خود همراه نگه می دارد و هر لحظه شوکه می کند .
نمایشنامه ” یک زندگی بهتر ” با کمی اصلاح و یک اجرای صد در صد کامل ، که با کمی دست کاری همین اجرا قابل وصول است می تواند به یک اثر ماندگار تبدیل شود که همچون ” مرگ فروشنده ” علی رغم اجراهای متفاوت باز هم می تواند دیدنی باشد و فراموش نشدنی .
________________________________________________________________________
* اشاره به نمایشنامه ی مطرحی با نام ” مرگ فروشنده “اثر آرتور میلر
المیرا نداف _ نویسنده مهمان
