بهرام ریحانی هم برای همیشه از میان ما رفت .

به گزارش خبرنگار تاتر فستیوال ، دیروز ۷ اسفند ماه ۱۳۹۳ پیکر بهرام ریحانی بازیگر تئاتر و پانتومیم کشور در میان دوستان و هنرمندان حوزه تئاتر از مقابل تالار وحدت به سمت خانه ی ابدی اش تشییع شد . در این مراسم که هدایت را اتابک نادری بر عهده داشت ، هنرمندانی چون ایرج راد ، علیرضا نادری ، پیمان شریعتی ، پریسا مقتدی علی عابدی ، شکرخدا گودرزی ، خسرو احمدی ، کوروش سلیمانی و … حضور داشتند .

اتابک نادری مراسم را با صحبت هایی در مورد بهرام ریحانی آغاز کرد : بهرام ریحانی  حدود ۱۵ سال پیش تئاتر را با پانتومیم شروع کرد و از شاگردان علیرضا خمسه بود. از پانتومیم به تئاتر خیابانی رسید و سه نهاد خانه تئاتر، تالار وحدت و خانه هنرمندان را پیوند داد . اجراهای پانتومیم او انعکاس جهانی داشت . او وقتی از بیماری‌اش خبردار شد ، امیدش را از دست نداد و در اوج نیازمندی با عزت زندگی کرد . او اجراهای خیرخواهانه ای به نفع کودکان سرطانی داشت و تا لحظه آخر امیدش را از دست نداد و با اینکه درگیر مرگ بود اما امید به زندگی را تبلیغ می‌کرد .

ایرج راد به عنوان نماینده ای از صنف تئاتر ، اولین فردی بود که به روی سن آمد و ضمن تسلیت به جامعه هنری درباره ریحانی گفت: همین چند وقت پیش بود که او با دستگاه اکسیژن برای تشییع مجید بهرامی اینجا آمده بود و امروز آن انسانی که آنقدر انرژی و توان داشت در اینجا آرمیده است .

مدیر عامل خانه تئاتر صحبت های خود را اینگونه ادامه داد : من متأسفم که سرطان تبدیل به سرماخوردگی شده است. به همان راحتی که مردم سرما می‌خورند دارند به خاطر سرطان از دنیا می‌روند و هیچ فریادرسی وجود ندارد. از وقتی که به دلیل عدم پرداخت اقساط، بیمه خانه تئاتر قطع شده بسیاری از دوستان ما که دچار بیماری سرطان هستند درمان‌شان قطع شده است. بهرام ریحانی چندی پیش می‌خواست مراحل شیمی‌درمانی‌اش را شروع کند، اما به دلیل نبود بودجه نمی‌دانست که چه کند.

این بازیگر و کارگردان تئاتر افزود : در تاریخ ۹۳/۱۱/۱۵ نامه‌ای را برای آقای مرادخانی ارسال و از او خواهش کردم هرچه زودتر برای حل مشکلات بیمه خانه تئاتر کمکی کنند. ایشان هم پیگیری کردند، اما نتیجه‌ای نداشت و تنها کمکی که توانستند کنند این بود که به میزان کمی به عنوان یک مسکن برای بهرام ریحانی مبلغی پرداخت شد، اما متأسفانه شیمی درمانی او عقب افتاده بود و در صحبت‌هایی که من با خواهر او داشتم گفتند که حدود ۲۰ درصد نسبت به گذشته وضعیت او بدتر شده است و متأسفانه برای درمان او دیر شده بود.

ایرج راد همچنین از ارسال نامه‌ای به علی جنتی خبر داد و گفت: من از وزیر ارشاد نیز تقاضای کمک کردم، اما کاری از دست ما برنمی‌آید و فقط مردم و نهادهای خیریه می‌توانند کمک کنند.

او با تقاضا از همه مردم و جامعه هنری کشور خواست برای التیام بخشی به این جمع و جلوگیری از پیشرفت این بیماری‌ها دست در دست هم دهیم .

از دیگر مسئولین حاضر در مراسم مهدی شفیعی ، مدیرکل اداره هنرهای نمایشی بود که در سخنانی در مورد بهرام ریحانی گفت: بهرام ریحانی کمتر از یک ماه پیش در همین صحنه‌ها کار می‌کرد. وقتی شنیدم که شیمی‌درمانی خود را برای اجرای تئاتر فجر عقب انداخته، از او خواهش کردم به درمانش بپردازد، اما او با خلوص به من گفت: وقتی در خانه هستم با کوچکترین تکانی اذیت می‌شوم، اما قسم می‌خورم روی صحنه اصلا احساس بیماری نمی‌کنم. او تئاتر را با تک‌تک سلول‌های بدنش درک می‌کرد و می‌شناخت و آرامش را روی صحنه تئاتر پیدا کرده بود .

در ادامه مراسم تشییع بهرام ریحانی ، علیرضا نادری ، نمایشنامه‌نویس و کارگردان تئاتر ، با اشاره به این که بهرام اگر می‌خواست نمی‌مرد ، انسان وقتی می‌میرد که تصمیم می‌گیرد ، گفت : من به این فکر می‌کنم که چرا تئاتر ایران درگیر سرطان شده است. پاسخ این سوال ساده است،‌ برای اینکه فرهنگ و هنر ما تریبون دارد، اما مردم ما تریبون ندارند و این فقط مشکل هنرمندان تئاتر نیست. در ایران حدود شش میلیون نفر دچار بیماری‌های صعب‌العلاج هستند از جمله سرطان.

وی با بیان اینکه هر حکومت سه وظیفه بزرگ بهداشت، آموزش و امنیت را بر عهده دارد، افزود : امیدوارم امنیت برای همه مردم فراهم باشد تا بتوانند صحبت کنند. من مسوول حرف‌های خودم هستم و از طرف مردم ایران اعلام می‌کنم امروز این بهداشت وجود ندارد.

 این کارگردان تئاتر گفت: وقتی در هزارتوی بهداشت این سرزمین در جهنمی از دروغ و تزویر و ریا و کثافت ناشی از نگاه مادی به این مقوله مواجه هستید، تصمیم می‌گیرید از این دنیا بیرون بروید، ۱۰ روز قبل من با بهرام صحبت کردم و به نظرم رسید که علاقه‌ای به ماندن ندارد.

نادری ادامه داد: او تمام شد و راحت شد، اما آینده و ما و هزاران بیمار که ما تریبون آن‌ها هستیم،‌ مانده‌ است. بهرام با پانتومیم‌هایش نماد سکوت تئاتر ایران بود و امروز این سکوت تئاتر ایران شکسته است. امیدوارم حکومت ما را مخاطب خود بداند و از ما بپذیرد که جامعه جوان ایرانی به سرعت رو به پیری و دچار ناامیدی است و کوشش کنیم امنیت، آموزش و بهداشت را با هم به پیش ببریم.

علیرضا نادری همچنین از دفتر خاطرات بهرام ریحانی بخش‌هایی از آن را که اولین مواجه ریحانی با بیماری‌اش بود را برای حاضران خواند. ابتدا قطعه‌ای را که مربوط به دوم اسفندماه سال ۹۲ و اوایل بیماری ریحانی بود ، را خواند. «امشب برای من مسجل شده که به سرطان مبتلا شدم. سخت‌ترین و طاقت‌فرساترین شب زندگی‌ام، در یک شعر غریب، با یک حس دوگانه عجیب، حرکت روی خط مرگ و زندگی، باختن و رفتن یا مبارزه و ماندن. در مطب دکتر زدم زیر گریه،‌ با لحنی مهربان گفت: ببین، نباید خودت را این‌طور ببازی. گفتم که باختن نیست. من سریع‌ترین دوره درمانی سرطان را پشت سر می‌گذارم تا بتوانم امیدبخش خودم و سایر کسانی باشم که به این بیماری مبتلا هستند.

نادری در ادامه بخش‌هایی از آخرین صفحات دفترچه خاطرات آن مرحوم را نیز خواند: خدایا کمکم کن، کسی منو نمی‌فهمه ، کمکم کن ای پناه بی‌پناهان، این جان جانان، از کارت دست نکش، هر شکلی که تو می‌خواهی به خود می‌گیرم، با هر روشی که می‌پسندی ادامه بده، هر مدت که لازم می‌دانی ادامه بده، اما هرگز مرا به میان موجودات بی‌فایده و رذل پرتاب نکن. پروردگارا دلم نمی‌خواهد توی این دنیا جزو کسانی باشم که کارشون تولید و ساختن جهنمه.

در پایان این مراسم اتابک نادری ، با بیان اینکه بهرام عاشق کودکان بود و سرشار از امید به زندگی ، از حاضران ، هنرمندان و نهادهایی که می‌خواهند تاج گلی برای مراسم ختم بهرام ریحانی اهدا کنند از این کار خودداری کرده و هزینه آن را به موسسات خیریه کودکان سرطانی پرداخت کنند.

حضور هنرمندانی با گریم پانتومیم که عکسی از بهرام ریحانی را در دست داشتند از نکات جالب توجه این مراسم بود . ریحانی بازیگر تئاتر و متولد سال ۱۳۵۷ بود که بیشتر برای بازی‌های پانتومیم خود شناخته شده بود . او برای آخرین بار در سی‌وسومین جشنواره تئاتر فجر با وجود بیماری و گذراندن مراحل شیمی درمانی به روی صحنه رفت و سرانجام پس از یک سال مبارزه با بیماری سرطان صبح روز سه‌شنبه – پنجم اسفندماه – در ۳۶ سالگی صحنه تئاتر و صحنه روزگار را ترک کرد.

 گفتنی است مراسم ختم این هنرمند فقید ساعت ۱۴ روز شنبه – نهم اسفندماه – در مسجدجامع شهرک غرب برگزار خواهد شد .