الهه پور جمشید ، بازیگر جوان و توانمند تئاتر کشورمان ، این روزها در نمایش ” کلاه گلف ” به کارگردانی محمدرضا مختاری آزادفرد ایفای نقش می کند . به این بهانه سراغ این بازیگر جوان رفتیم و گفتگویی با او ترتیب دادیم که در ادامه می توانید گفت وگوی کوتاه و خواندنی تئاترفستیوال را با ایشان بخوانید :
الهه پور جمشید متولد ۱۳۶۴ ، فارغ التحصیل مقطع کارشناسی رشته ی تربیت بدنی و علوم ورزشی و فوق دیپلم فیلمسازی است که از سال ۸۰ فعالیت هنری اش را آغاز کرد .
وی در طول این سالها در نمایش های مختلفی چون ” انتظار با بوی نرگس ” ، “هیوا ” ، ” دوغ آباد ” ، “همیشه ماندگار ” ، ” تلویزیون ” ، ” یکی منو بگیره ” ، ” من یک ساعت بیشتر از تو عاشقم ” ، ” شعبده و طلسم ” ، ” هاری ” ، ” خاطره ای نداشتم اگر هزار سالم بود ” ، ” سبدی پر از ماه گمشده ” به کارگردانی قطب الدین صادقی ” و ” شب قاسم ” به کارگردانی حسین عاطفی و … ایفای نقش کرده است .
او همچنین ۱۸ دیپلم افتخار از جشنواره های مختلف را کسب نموده ؛ بازیگری اول از جشنواره بین المللی اربیل عراق ، نمایش ” بیداری ذرات ” به کارگردانی رضا منصوری ، منتخب جشنواره در دو مرحله به عنوان جوان برتر در سال ۹۲ ، تقدیر شده در دهمین دوره اردیبهشت تئاتر در بخش خیابانی به عنوان بهترین بازیگر زن در اردیبهشت ۹۲ ، کارگردانی نمایش ” انتظار با بوی نرگس ” ، ” همیشه ماندگار ” ، ” بوتیک رنگارنگ ” ، ” قطعه گمشده ” ، ” تلویزیون” ، ” شعبده و طلسم ” و ” بچه های ما ” .
چطور با گروه آشنا شدید و چه مدت تمرین داشتید ؟
من در نمایش ” خاطره ای نداشتم اگر صد سالم بود ” به کارگردانی قطب الدین صادقی ، با آقای مختاری هم بازی بودم و از آنجا همدیگر را می شناختیم .
وقتی آقای مختاری این کار را به من پیشنهاد داد ، زمان کمی برای تمرین داشتم . ولی متن را خیلی دوست داشتم . از طرفی چون کمتر در این سبک نمایشی کار کرده بودم ، فکر کردم که از پس آن بر می آیم . البته کست ( cast ) خوب هم زمینه این کار بود . همه ی این ها دلیل انتخابم برای این نقش بود .
من دیر به گروه پیوستم . به همین خاطر ۱۵ روز سعادت داشتم کنار دوستان خوبم باشم . آقای مختاری و بازیگران خوب این کار ، بسیار به من کمک کردند تا بتوانم به گروه برسم . خدا را شکر که این اتفاق هم افتاد و به اجرای عموم رسیدم .
نقش ” ماری ” در نمایش ” کلاه گلف ” چه بویژگی هایی داشت و چه شد که این نقش را برای بازی انتخاب کردید ؟
در این نمایش شخصیت ماری ، نماینده ی قشر متوسط و برون گرای جامعه است که به دلیل روند نه چندان مطلوب زندگی اش به ستوه آمده و نا ملایمات درونش را زیر این نقاب پنهان می کند . او دیگر خود واقعی اش را نشان نمی دهد و شخصیتی کاملا فریبنده و رنگارنگ به خود می گیرد ، گریم زیرکانه و متفاوت ماری در این نمایش را به خوبی می توانید ببینید .
در این مدت که این نمایش به روی صحنه رفته است ، بازخورد تماشاگران چطور بود ؟
به نظرم خیلی خوب بود . تا الان هر کسی کار را دیده از آن راضی بوده است . صادقانه بگویم همیشه انرژی مثبت از تماشاگرها گرفته ام . هربار که بعد از کار با تماشاچی ها هم صحبت شده ام ، به من یا به بقیه بازیگران لطف داشتند و گفتند که کار را دوست داشتند و راضی بودند . حتی برخی گفتند دوباره می خواهند کار را ببینند . برخی نیز می گفتند پایان نمایش زیرکانه است و از آن حرف ، برداشت های متفاوتی دارند و ما خیلی خوب توانستیم ، آن را انتقال دهیم . همیشه از تماشاگر ها انرژی مثبت گرفته ام .
در آینده چه کارهایی برای اجرا دارید ؟
قرار است نمایشی به نام ” اتاق انتظار ” نوشته آندره پراگا را کارگردانی کنم . همین طور نمایشی به نام ” انزجار ” نوشته ی آقای محسن عظیمی را برای جشنواره سوره ی ماه ، بازی و کارگردانی خواهم کرد .
برای اجرای عموم این کار ها هم صحبتی شده است ؟
در حد امکان تصمیم دارم اجرای آن در یک تماشاخانه خصوصی نباشد . اگر قبول کنند و نوبت باشد ، ترجیح می دهم در تئاترشهر یا سالن های دیگر اجرا کنم . بنابراین من متن را در نوبت می گذارم . فعلا مکان اجرای عموم آن مشخص نیست . به همین خاطر ترجیح می دهم ابتدا کار آماده شود تا بعد زمان و مکان اجرا مشخص شود .
و صحبت پایانی ؟
اول از شما تشکر می کنم لطف کردید و وقتتان را در اختیار ما گذاشتید . تشکر ویژه ای از آقای مختاری می کنم که کارگردان خوب ، با حوصله و با تکنیکی هستند و همین طور از گروه خوبم ، آقای مجید علم بیگی ، هومن خدادوست و مهدی رحیمی سده و بقیه عوامل کار . از همه متشکرم که روزهای خوبی را با آنها می گذرانم .
