گزارشی از مراسم اختتامیه سیزدهمین جشنواره تئاتر عروسکی
جشنواره عروسکی دانشجویان تمام شد.سیزدهمین دوره ی آن پس از ۶ روز برگزاری و ۳۶ اجرا به پایان رسید.
برگزیدگان و میهمانان و بزرگان و دانشجوها همگی آمدند و چند ساعتی دورهم بودند،جایزه گرفتند و رفتند.فکر نمیکنم ترتیب وقایع خیلی مهم باشد.مهم این است که بدانیم چه گذشت و چه کسی برگزیده شد.
مراسم تقریباً به موقع شروع شد. میهمانانی مثل “هما جدیکار” ، “آزاده پور مختار”،”هنگامه مفید”،”دکتر اردلان”،”دکتر صالح پور” و همسر استاد “ذولفقاری” نیز در مراسم حضور داشتند.تقریباً یک دور همی شاد برای دانشجویانی که همگی هیجان زده بودند از کاری که پیش برده اند.ستاد اجرایی که پس از کلی دوندگی توانسته بود بالاخره این جشنواره را به پایان برساند سعی کرده بود در آخرین تلاش خود سنگ تمام بگذارد ولی چه کنیم که سنگ تمام آنها به سبک خودشان بود.
سبک اجرای برنامه به شدت تو را یاد مراسمی مانند اسکار و یا گلدن گلوب می انداخت.مجری که کت و شلوار سیاه وسفید به همراه پاپیون پوشیده بود به همراه یک مجری خانم و خانمی دیگر که به سبک مراسم های یاد شده هدیه را از پشت صحنه به دست داوران می رساند.نقایص دیگری هم بود که اگر در چنین مراسمی نباشد،عادی نیست. مثل شنیدن صدای پشت صحنه، آماده نبودن جوایز، پخش اشتباه جوایز در بین برگزیدگان و چندین مشکل دیگر که شاید بتوان از آنها چشم پوشی کرد.
اتفاق های خشایندی هم برای دانشجویان تئاتر عروسکی در این مراسم پیش آمد. مانند صحبت های “پیمان شریعتی” به نمایندگی از آقای “طاهری” مدیر کل هنر های نمایشی که وعده دادند آثار برگزیده ی صحنه ای در بخش کودک و نوجوان به جشنواره ی کودک و نوجوان همدان راه پیدا کند، از نمایش برگزیده ی بخش خیابانی حمایت مالی شود و از همه مهم تر حمایت مالی از برگزیده ی بخش بزرگسال برای اجرای عمومی بود که همه ی این قول ها دانشجویان را بیش از پیش به هیجان آورد.
در بخش دیگری دکتر “حمیدرضا اردلان” رئیس یونیمای ایران برای اهدای جوایز بر روی صحنه آمد که در این بین خواسته هایی را مطرح کرد _که خواسته های دانشجویان هم بود_مانند ارتقاء بودجه ی این جشنواره ،تقاضا از ریاست بعدی دانشگاه هنر برای همکاری بیشتر برای تشکیل ستاد تئاترعروسکی بین تمام دانشگاه هایی که این رشته را در خود دارند.(که همین جمله باعث شد دانشجویان سالن را روی سرشان بگذارند) ایشان همچنین اعلام کردند که آثار برگزیده در بخش یونیما از حمایت و امکاناتی برخوردار خواهند شد تا در سه استان کشور امکان اجرا برای آنها وجود داشته باشند .
یکی دیگر از اتفاق های این مراسم درخواست یکی از برگزیدگان از مدیران دولتی حاضر در سالن بود.این برگزیده که تعریف دانشجو را جسور بودن می دانست از مسئولین خواست که فقط وفقط یک سالن اجرای نمایش عروسکی در اختیار این دانشجویان قرار گیرد. خواسته ای که با تشویق حضار همراه شد.
در انتهای مراسم هم از “دکتر هاشمی” معاون فرهنگی وزارت علوم درخواست شد که چند کلمه ای برای دانشجویان صحبت کند. دکتر هاشمی با بیان جملاتی مانند در اختیار قرار دادن چندین سالن در اختیار دانشجویان به جای یکی و همچنین ارتقاء بودجه ی این جشنواره سعی در به دست آوردن دل دانشجویان داشت.
در آخر هم از طرف دبیرخانه ی تئاتر دانشگاهی ایران اعلام شد که برگزیده ی ویژه ی این مراسم در اردیبهشت ماه سال نود و سه در جشنواره ی تئاتر دانشگاهی ایران به روی صحنه خواهد رفت.
و بعد مراسم تمام شد و تازه بعد از مراسم بود که شکایات از داوری و روند مراسم اختتامیه شروع شد.یکی می گفت داوران به من قول جایزه داده بودند و دیگری می گفت چرا این کار جایزه برده است و چرا کار من حتی تقدیر هم نشد؟
و هنوز پس از سیزده دوره، یعنی سیزده سال جشنواره همین بوده است که الآن می بینیم. با تمام نقایص و کاستی ها که هر ساله از آن شاکی هستیم ولی هنوز پس از سیزده سال تغییری در آن حاصل نمیشود.
سیزده سال، سیزده دوره، سیزده گروه مختلف از دانشجویان و همچنان همین آش و همین کاسه!!!
آرزو شفق – تئاتر فستیوال
