مصاحبه با جواد کاوندی بازیگر نمایش “وعده وصل”
مرجان سادات هاشمی – تئاتر فستیوال: پانزدهمین دوره جشنواره ی تئاتر تجربه در دانشگاه تهران در حال برگزاری است. تئاتر فستیوال به همبن بهانه به سراغ جواد کاوندی ، بازیگر نمایش «وعده وصل» رفته و با ایشان مصاحبه ای انجام داده است.
لطفاً خودتان را برای مخاطبان ما معرفی کنید :
من جواد کاوندی هستم . دانشجوی بازیگری – کارگردانی از دانشکده ی هنرهای زیبا.
این کار ، چندمین تجربه شما در تئاتر تجربه بود ؟
در تئاتر تجربه این اولین کار من است . چون من سال دومی است که در این دانشگاه هستم .
کارهایی که تا به حال در جشنواره دیده اید را چگونه ارزیابی می کنید ؟
کارهای جشنواره ، کارهای بدی نبود . یکی، دو کار، خیلی خوب بودند .
در بخش خلاقیت کارها زیاد جالب نبود ، ولی در بخش آزاد یک کار دیدم که کار خیلی خوبی بود . کارهایی که دیده ام بیشتر متن های خوبی داشتند ولی نوع اجرا زیاد به دل من ننشست . به طور کل ، روندی که در طول جشنوارۀ تئاتر تجربه در حال رخ دادن است نسبت به سال قبل بهتر شده است .هم در بخش آزاد و هم در بخش خلاقیت و هم اینکه نمایش نامه خوانی گذاشتند . آن ها امید خوبی به ما می دهد .
به نظر شما فیلتر اولیه که توسط هیات انتخاب انجام شد چطور بود ؟
به نظر من این فیلتر خیلی خوب بود .همانطور که برای جشنوارۀ فجر ، آقای ناصر بخش برای بخش خیابانی گفته بودند که رد کردن اکثریت متن ها در آن جشنواره کار درستی نیست و سخت گیری ها در اکثر اوقات جواب عکس میدهد زیرا تئاتر از زمان شروع تا پایان آن با تغییرات بسیاری چه در حوزه متن و چه اجرا روبرو خواهد بود و این خود ممکن است باعث بوجود آوردن اثری درخور توجه بشود. به هر حال شما در جشنواره تجربه میبیند که متن هایی وارد شدند که به واقع ارزش آن بسیار نازل است (البته نه همه )از طرفی می بینید که متن هایی رد شده اند که به واقع دارای ارزش است ( البته نه همه )و این تناقضهای داوری های اولیه باعث شده که بگویم بیشتر به آثار ورودی توجه کنند. هر حال تئاتر است و سلیقه ای .
راجع به نمایش خودتان مقداری توضیح بدهید .
نمایشی که ما اجرا کردیم نمی شود گفت به طور کل تعزیه بوده است ولی خب فرم و کلیت آن تعزیه بود. ولی چیزی که ما انجام داده بودیم از قالب های تعزیه به صورت نوین استفاده کردیم .مثلا اینکه مبل و صندلی که در تعزیه نیست را در کار آوردیم و کار را در سالن اجرا کردیم و از المان هایی استفاده کردیم که در تعزیه نیست و فضای نوینی را وارد تعزیه کردیم .
به طور کلی المان های اصلی تعزیه یعنی موسیقی و اینکه مخالف خوانی اشقیا و موافق خوان که آواز می خواند ، را در کار رعایت کردیم. ولی نوع فرم اجرا و طراحی صحنه تغییر پیدا کرد.
متن نمایشنامه چطور بود؟
متن را خود آقای طاهرنژاد نوشته بود. و اتفاق خوبی بود که خود ما این متن را نوشته بودیم و هم موسیقی را بنده خودم برعهده گرفته بودم. برخلاف خیلی از تعزیه های دیگر ما از شش فرم موسیقی در کار استفاده کردیم. به طور مثال شروع با آواز دشتی در دستگاه شور بود و از آن وارد اصفهان شدیم و بعد وارد نوا شده و از آن به همایون رفتیم و بعد به دشتی برگشتیم. یعنی یک روالی را شروع کردیم. با دشتی آغاز کردیم و به دشتی برگشتیم. این تنوع دستگاهی برای مخاطب جالب بود. معمولا متن تعزیه نسخه هایی هستند که موجودند ولی ما از آنها استفاده نکردیم و خود ما یک روایتی را بین اولیا و اشقیا نوشتیم و برای شخصیت ها اسم نگذاشتیم. برای اینکه حالت ایدئولوژیک پیدا نکند. چیزی هم که اضافه کرده بودیم این بود که وقتی این افراد مرده اند و یا جنین هستند در پیش خدا هردو مساوی اند. ولی وقتی که به دنیا می آیند و از خواب بیدار می شوند و وقتی لباس به تن می کنند ما هستیم که تعیین می کنیم که این لباس سبز برای اولیا است و لباس قرمز، لباس اشقیا و این خوب است و آن بد. یعنی ما انسان ها تعیین می کنیم.
در این نمایشنامه چقدر پایبند به روایت تاریخی بودید؟
از لحاظ مستند بودن و اتفاقی که در تعزیه می افتد مخصوصا تعزیه امام حسین این است که این ها می جنگند و کشته می شوند. داستان ما این نبود و بیشتر به مبارزه بین خوب و ید پرداخته می شد. این خوب و بد در جاهایی در اوایل کار با هم مساوی می شوند و وقتی وارد جنگ می شوند ما انسان ها هستیم که روی آنها اسم می گذاریم که تو بد هستی و تو خوب. و وقتی می خواهند بمیرند باز هم در یک رِنج می میرند. ولی از لحاظ تاریخی همینطور بوده که مخالف خوان ها، موافق خوان ها را می کشتند. از لحاظ کلی بر اساس روایت جلو رفته ایم و چیزی کم و کسر ندارد.
پیشنهاد شما برای بهتر شدن تئاتر تجربه چیست؟
اتفاق خوب این است که از داور های کارکشته استفاده شده است و داورهای سطح اولی را برای جشنواره آورده اند. پیشنهاد من این است که در صورت همکاری مسئولین برای کار های برگزیده اجرای عموم بگذارند. و اینکه از لحاظ کیفی بر سد ورودی و بازبینی اول تاکید کنند. و فرق بین نمایش نامه خوانی و نمایش صحنه ای را لحاظ کنند. من از آقای امینی که در این جشنواره واقعا زحمت کشیدند و امکانات خوبی نسبت به سال قبل فراهم کردند تشکر می کنم و امیدوارم سال آینده کارهای بهتری وارد شود و امکانات بهتری فراهم گردد.
از اینکه وقتتان را در اختیار ما قرار دادید متشکریم.
این آقا با خودش چند چند است؟ یک جا می گوید بازبین ها سخت می گیرند و باز جای دیگری می گوید باز بین ها با بچه راه بیایند؟ بلاخره چه کنند؟ دیگر بماند که چه بلایی بر سر تعزیه آورده است!!!