مصاحبه با سعید تاجیک نمایشنامه نویس نمایش “دختر های لچک گلی پسرای میرزاقلی”
مرجان سادات هاشمی – تئاتر فستیوال:در سیزدهمین جشنواره ی تئاتر عروسکی دانشجویان از نمایشنامه ی ” دخترهای لچک گلی، پسرای میرزاقلی” به نویسندگی سعید تاجیک در بخش بهترین نمایشنامه تقدیر به عمل آمد. به همبن بهانه با ایشان مصاحبه ای تلفنی داشتیم.
آقای تاجیک نمایشنامه ی “دخترهای لچک گلی، پسرای میرزاقلی” چندمین تجربه ی شما در تئاتر عروسکی است؟
اولین تجربه ی من است.
به نظر شما کارهایی که در جشنواره اجرا شد چقدر از سطح کیفی برخوردار بود؟
من متاسفانه فقط یک کار دیدم.
به نظر شما حمایت از کارهای تئاتر عروسکی چقدر است و چه مقدار در بین مردم شناخته شده است؟
حمایت که خیلی کم بود. مردم از تئاتر عروسکی شناخت دارند ولی شرایطش فراهم نمی شود که مردم بتوانند استفاده کنند. تئاتر عروسکی سالن و بودجه ی خاص خودش را نیاز دارد و متاسفانه بودجه ی جشنواره یک دهم بودجه ای است که برای ساخت نمایش عروسکی بشود استفاده کرد و این خودش معضل بزرگی است.
درباره ی نمایش خودتان توضیح دهید. چه مشکلاتی بر سر راه شما بود؟
اولین و بزرگترین مشکل ما، مشکل مالی بود که واقعا به مشکل برخوردیم. من خودم به شخصه کارمند هستم، حقوق این ماه و عیدی ام را روی این کار گذاشتم و هنوز کمک هزینه ی آن که ۳۰۰ هزار تومان است را دریافت نکردم. مشکل دیگر پلاتو تمرین بود، به ما پلاتو نمی دادند، جای تمرین نمی دادند. فقط تنها پلاتویی که به ما گفتند می توانیم با ۵۰% تخفیف از آن استفاده کنیم پلاتو میم بود که در صورت هماهنگی هم می گفتند ۶ به بعد نمی توانیم. وقتی می خواهند جشنواره برگزار کنند، اولین چیزی که باید در نظر بگیرند، سوای بودجه ، کمک هزینه بخش پلاتو تمرین ها است. که این خودش یک معضل است.
استقبال از نمایشتان چطور بود؟
بد نبود. متاسفانه تبلیغاتمان زود آماده نشد. ولی خب با این حال بد نبود و حداقل به اندازه ی یک سوم سالن تماشاچی داشتیم.
شرایط اجرای خارج از جشنواره برای نمایش های عروسکی چطور است؟
من به دلیل اینکه دفعه ی اولی بود که در جشنواره ی عروسکی دانشجویان شرکت می کردم توقع بیشتری داشتم. من در جشنواره های دیگری شرکت کرده بودم ولی وقتی می گوییم جشنواره ی بین المللی دانشجویی به هر حال باید یک سری پوئن ها به همراه خود داشته باشد. در روز اختتامیه قصد من این بود که اگر پشت میکروفون رفتم یک جمله را بگویم و از مسئولین گله کنم. من از دبیرخانه گلایه ندارم. چون واقعا دبیرخانه به اندازه سهم و توان خودش سنگ تمام گذاشت. من می خواستم گله کنم ولی وقتی دیدم فقط یک متر جلوی سن را به آنها داده اند دیگر دهانم بسته شد و تا انتهای قضیه را خواندم.
پیشنهاد شما برای بهتر شدن جشنواره چیست؟
حمایت. تا حمایت مسئولین نباشد فایده ای ندارد. به نظر من این جشنواره با بودجه ی و کیفیت بهتر ۲ سالانه بشود . این طور بهتر است تا اینکه هرسال باشد و خیلی بد تمام شود. من توقعم از اختتامیه جشنواره خیلی بیشتر بود. در هر بخش ما فقط یک برگزیده داشتیم و نفر دوم و سوم نداشتیم. از کمک هزینه ها هم مشخص است که جوایز برگزیده ها هم خیلی نیست.
و حرف پایانی؟
یک تشکر ویژه از دانشجویان که همت کردند و همکاری کردند و در این جشنواره کار آوردند. از بازبین هایی که واقعا دوش به دوش بچه ها راه آمدند و راهنمایی خوبی داشتند. و از بچه های دبیرخانه که فوق العاده همکاری کردند. بحث مالی بحث جدایی است که من بعید می دانم مقصر دبیرخانه باشد و به مسئولین برمی گردد. انشاالله که اتفاق بیفتد.
