پری صابری کارگردان پیشکسوت عرصه ی تئاتر که قرار است به زودی نمایش ” شمس پرنده ” را در عمارت مسعودیه به روی صحنه ببرد از دلایل اجرای این نمایش در این مکان تاریخی و همچنین استفاده از فضاهای باز برای اجرای تئاتر در فصل گرما و از برنامه های آینده خود به خبرنگار تئاتر فستیوال توضیحاتی داد که می توانید آن را در ادامه بخوانید :

پری صابری درباره ی اجرای مجدد نمایش ” شمس پرنده ” گفت : ” شمس پرنده ” نمایشی بود که مورد استقبال تماشاگران بسیاری قرار گرفت . نمایشی که با دل مردم ارتباط دارد و هر بار که آن را روی صحنه آوردیم موفق بوده است .

کارگردان نمایش ” باغ دلگشا ” در مورد سالن اجرای نمایش گفت : امسال با توجه به اینکه واقعا تمام بچه های تئاتر و گروه های نمایشی مشکل تهیه سالن دارند ، فکر کردم شاید بتوانیم با استفاده کردن از فضاهای باز در تئاتر این کمبود را جبران کنیم . چون با توجه به آب و هوایی که در ایران حاکم است حداقل در حدود ۵ ماه می توانیم تئاترهایمان را در فضای باز اجرا کنیم . من پیشنهاد انجام این کار را دادم . این کارسخت است چون فضاهایی که ما استفاده می کنیم مجهز نیستند ولی اگراولیای امر به نکاتی که من می گویم کمی توجه بیشتری بکنند و سعی کنند این بناهایی که داریم را حداقل با نور و تجهیزات صدا مجهز کنند ، گشایش عجیبی برای تئاترهای تابستانی خواهیم داشت . این کاری است که من دارم می کنم . چند وقت پیش مرا به دیدن عمارت مسعودیه بردند . دیدم این محل به گونه ای است که برای چنین فعالیت هایی مناسب است . فضای بسیار بزرگ و زیبایی دارد که امکان اجرای برنامه های تئاتری متعددی را به ما می دهد ، منتها باید آن را مجهز کرد ؛ یعنی به گونه ای باشد که جایگاه تماشاچی داشته باشد که مردم بتوانند بنشینند . چون این مکان هیچ چیزی ندارد ، فقط خود بنا هست ، یک حوض بسیار بزرگی که باید از آن خیلی استفاده کنیم ودر حال حاضر تجهیزات دیگری در اختیار ندارد . من فکر می کنم این راهی خواهد بود که ما را از تنگای نداشتن سالن بیرون بکشاند .

کارگردان نمایش ” رستم و اسفندیار ” در ادامه اضافه کرد : ” شمس پرنده ” نمایشی است که می تواند با چنین هدف و نقشه ای همخوانی داشته باشد . انجام این کار سخت است ، من نمی گویم آسان است . به خاطر گرمای هوا کار کردن در آنجا برایمان بسیار مشکل بود . الان ما نمی توانیم در هوای آزاد کار کنیم مگر اینکه جانمان را بگذاریم و بیرون بیاییم . ولی شب ها از ساعت ۹ به بعد عمارت مسعودیه به کلی آرام می شود . آنجا محله شلوغ شهراست ولی تا ساعت ۷-۸ ، بعد از این ساعت مغازه ها می بندند ، آنجا خلوت می شود و این خلوتی اجازه می دهد که شما این برنامه ها را بعد از ساعت ۹ شب به روی صحنه بیاورید . کاری است که من دارم انجام می دهم و مشکلاتش را به تن خریده ام . سخت است شما جایی بروید که تجهیزاتی نداشته باشد ، ما تلاش می کنیم این تجهزات را از این طرف ، آن طرف بگیریم و آنجا را راه بیاندازیم . اگر راه افتاد انشالله گروه های بعدی می توانند بیایند و از این امکانات بهره بگیرند .

این کارگردان پیشکسوت عرصه ی تئاتر درباره ی زمان اجرای نمایش ” شمس پرنده ” به خبرنگار تئاتر فستیوال گفت : ” شمس پرنده ” قرار است آخر مرداد یا اوایل شهریور به روی صحنه بیاید چون ما به مشکلات اداری برخورد کردیم . این بناها برای میراث فرهنگی نیست ولی در اختیار میراث فرهنگی است و آن ها باید دقت کنند که به این بناها لطمه وارد نشود ، برایش مشکلی پیش نیاید بنابراین یک سری کارهای اداری دارد . اگر کسی راه را باز کند برای دیگران درست می شود . اولش مشکل است چون این ها بهر حال مسئول اند و باید هم مسئولیت نگهداری این بناها را داشته باشند . این مسئله ی مهمی است ، این بناها ، بناهایی نیستند که قابل تکرار باشند .

پری صابری در مورد اجرای تئاتر در بناهای تاریخی با اشاره به اجرای نمایش ” هفت شهر عشق ” در کاخ سعدآباد گفت : من چند سال پیش چنین کاری را درسعدآباد کردم . آن موقع ، زنده یاد آقای کازرانی رئیس آن بخش بود و دوست داشت ما چنین کاری را انجام دهیم . ما تمام مشکلات را تحمل کردیم چون جا نداشتیم . در آنجا ” هفت شهر عشق ” را اجرا کردم . بعد از آن هم تالاری ساخته شد که ایوان عطار نامگذاری شد . تالار تابستانی درجه یک و بسیار خوبی بود ولی بعد ها خرابش کردند . یعنی آمدند چیزهایی را در آن فضا ساختند که تناسب نداشت ولی هنوز می توان چنین فضایی را مرمت و درست کرد  و در اختیار تمام کسانی که واقعا می توانند این کارها را انجام دهند ، گذاشته شود .

کارگردان نمایش ” هفت شهر عشق ” با اشاره به ساخت ایوان عطار و استقبال مردم از تئاترهای که در فضاهای باز اجرا می شوند ، اضافه کرد : ایوان عطار در واقع پیش قدم چنین حرکتی بود . بسیار موفق بود . شب هایی که من برنامه می گذاشتم خیلی ها می گفتند که سعدآباد جای برنامه گذاشتن و تئاتر نیست . ولی من دیدم که می شود آنجا را فعال کرد و به نحوه مطلوبی برای نمایش آماده کرد ، به خصوص به کمک مرحوم کازرانی که آنجا پشت ما ایستادند و ایوان ساخته شد . بعد از آنکه کار ما تمام شد ، ایوان بی صاحب شد . بی صاحب که شد ، خراب شد ولی هنوز می تواند دوباره احیا شود . خیلی از برنامه ها را می شود آنجا برگزار کرد . من یادم هست آن زمان که خیلی ها می گفتند آنجا تالار نیست ، شب هایی که آنجا برنامه می گذاشتیم ، مردم حتی می رفتند روی درخت ها می نشستند و برنامه را تماشا می کردند . باید آدم شهامت و جرات چنین کارهایی را داشته باشد ، البته پشتیبانی هم می خواهد ، بدون پشتیبانی مسئولان امر ، ما نمی توانیم این کارها را انجام دهیم . در حال حاضر حداقل می توانیم ۲۰ محل نمایش تابستانی را در کل تهران آماده کنیم . خرج آنچنانی هم نمی خواهد . فقط نور و وسایل صوتی می خواهد . بعد هم شما سازه ای درست می کنید و مثل هر تئاتری که روی صحنه می آید ، پیاده اش می کنید .

کارگردان نمایش ” شمس پرنده ” درمورد بازیگران و تمرینات این نمایش توضیح داد : بیشتر بازیگران کسانی هستند که در نمایش قبلی بودند و تعدادی از بازیگران تعویض شدند ، به خاطر اینکه برخی ممکن بود کاری داشته باشند که نمی توانستند در این برنامه شرکت کنند . خوشبختانه با بنیاد رودکی و مدیر تالار وحدت ، آقای سعیدی پور به توافق رسیدیم و تمریناتمان را در یکی از سالن های مجموعه تالار وحدت انجام می دهیم تا فعلا از هلاک شدن در گرما نجات پیدا کنیم . ۴-۵ روز است که تمریناتمان شروع شده است .

پری صابری در پایان در مورد سایربرنامه های خود به خبرنگار تئاتر فستیوال گفت : روی شعرای به نام که ستاره های درخشان فرهنگ این مملکت هستند ، کار می کنم و به سرچشمه ای که ایران به عنوان مملکت مطرح شده است ، رسیده ام و دارم به سمت و سوی تاریخ می روم . تاریخ ما با هخامنشیان شکل می گیرد و فرمش ساخته می شود و همینگونه جلو می آید تا می رسیم به جایی که امروز هستیم . در حال حاضر روی کوروش کار می کنم . کار سختی است چون منابعی نداریم که جزئیات زندگی آن ها را به ما بدهند . خیلی ها کتاب نوشته شده ، خیلی ها تحقیق کردند و با توجه به مجموعه ی تحقیقاتی که در دستم قرار گرفته ، درحال پیدا کردن شخصیت کوروش هستم و برایش یک فرم نمایشی طراحی می کنم . امیدوارم بتوانم این کار را انجام دهم . در حال حاضر به سمت و سوی تاریخ رفتم ولی دوباره به سمت و سوی شعرا برمی گردم چون شعرا یک ثروت عجیبی در دست ما هستند که خیلی می شود روی آن ها کار کرد . عمر من هرگز کفاف نمی دهد که هر چیزی را که در شاهنامه است ، به روی صحنه بیاورم ولی چندتا از آن ها به روی صحنه آوردم و این کاری است که بقیه هم می توانند آن را دنبال کنند  . البته من امریه صادر نمی کنم که بروید این کار را انجام دهید . ولی فکر می کنم که نباید به منابع فرهنگی یک تمدن بی نظیر بی توجه بود .