رپرتوار نمایشنامه خوانی گروه تئاتر گیتی ششمین شب از اجرای خود را در سالن چهارسو مجموعه تئاتر شهر پشت سر گذاشت .

به گزارش تئاتر فستیوال ، نمایشنامه ” عنکبوتی در زخم ” نوشته ماتئی ویسنی‌یک در ششمین شب رپرتوار نمایشنامه خوانی گروه تئاتر گیتی ، یکشنبه اول شهریور ماه با نقش خوانی سیامک صفری، فرزین صابونی، مجید رحمتی، هومن بنایی و حسن همتی در سالن چهارسو به مدت ۳۰ دقیقه به اجرا درآمد و جعفر والی بازیگر پیشکسوت تئاتر میهمان ویژه این نمایشنامه خوانی بود .

پس از پایان اجرا روح الله جعفری کارگردان این اثر به روی صحنه آمد و ضمن تشکر از نقش خوانان این نمایش گفت : ” اگر شما نبودید هرگز این اتفاق زیبا رخ نمی داد ، تک تک شما علاوه بر این که سلطان صحنه هستید ، عشق را برای من و گروه من معنا کردید . “

وی در ادامه از همه تماشاگرانی که به دیدن این نمایشنامه خوانی آمدند و از این کار حمایت کردند تشکر کرد و افزود : ” خوشحال هستم که در کنار مردم خوب و نازنینی چون شما در این کشور زندگی می کنم . هر کدام از شما دنیایی از عشق هستید . “

کارگردان نمایش ” من چه جوری ممکنه یه پرنده باشم ؟ ” اجرای ششمین شب اجرای خود را به جعفر والی هنرمند پیشکسوت تئاتر تقدیم کرد و گفت : ” اجرای امشب را به یکی از عاشقان عرصه هنرهای نمایشی می کنم ، فردی که خود به تنهایی ستون ماندگار تاریخ تئاتر معاصر ایران است و به واسطه حضور او در صحنه نمایش  ، او نویسنده ای را معرفی کرد که لحظه لحظه زندگی اش را برای مردم گذاشت و به عشق مردم نوشت . او انسان بود و عاشق و آثار نمایشی اش را عاشقانه خلق می کرد .

روح الله جعفری عنوان کرد : ” اگر جعفر والی و گروه اجرایی اش در شصت ، هفتاد سال گذشته نبودند ، ما با آثار نمایشی دکتر ساعدی ، چون چوب به دست‌های ورزیل ، آی با کلاه آی بی کلاه و بسیاری از هنرهای نمایشی که در صحنه توسط این بزرگمرد جان گرفتند ، آشنا نمی شدیم . “

جعفر والی پس از تشویق تماشاگران نمایش به روی صحنه آمد و گفت : ” در تئاتر گاهی اتفاقات جالبی می افتد و امشب یکی از آن اتفاقات برای من افتاده است . امشب ما به اینجا آمدیم تا تئاتر بشنویم نه آن که تئاتر ببنیم . امیدوارم روزگاری شود که بیاییم و این برنامه ها را بر روی صحنه ببینیم . “

وی در رابطه با اجرای نمایشنامه خوانی گروه تئاتر گیتی به بیتی از باباطــاهر اشاره کرد و گفت : ” بیا سوته دلان گرد هم آییم ، ما همه سوته دل هستیم هر کس به نوعی و همه دوست داریم حرف زیبا بشنویم ، حرفی که از زندگی ، دنیا و آدم هاست و از زبان ماست ولی گاهی زبان الکن است . دوستان صمیمانه دور هم جمع شدند و هر شب یک نمایشنامه زیبا را از اعصار گذشته ، ۲۵۰۰ سال پیش با هم بر روی صحنه اجرا کردند ، البته دلشان می خواست که اجرا کنند ولی بیان کردند ! “

این پیشکسوت تئاتر در پایان گفت : ” من صمیمانه به تماشاگر و بازیگر این نسل تبریک می گویم و به آن ها افتخار می کنم و امیدوار هستم روزی برسد که این همبستگی و همیاری بیشتر و بیشتر شود . “