یادداشتی بر نمایش محیطی ” پرگیرینوس ” از لهستان

به بهانه اجرایش در سی و چهارمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر

نمایش محیطی ” پریگرینوس ” به نویسندگی و کارگردانی جرزی زون از لهستان بسیار نمایشی موفق است که متکی به ساختاری از جامعه ی کنونی و نظام سرمایه داری است .

اثری که  به تنهایی و به صراحت تمام ، نقد خود را به شیوه ای درست و قالبی مشخص بیان می کند و می تواند با روایتی که مشخص کرده است مخاطب خود را تا انتهای این نمایش به دنبال هدفش بکشاند .

اجراگران بوسیله کلاهک هایی که شبیه به انسان است کار خود را شروع می کنند به گونه ای که ناخواسته مرا یاد کرگدن اوژن یونسکو می اندازد ، انسان هایی که ماهیت خود را از دست داده اند و مانند یک ماشین تحریر در حال گذراندن زندگی روز مره ی خود می باشند و بی آنکه متوجه شوند وارد نظامی شده اند که هر روزشان برای آن می گذرد .

نمایشی که از لحاظ فرم و محتوا بی نقص بوده و پشت تمام موقعیت های به وجود آمده ی خود اندیشه جای گرفته است . اثری که با جابجایی مخاطبان در محیط اطراف، تماشاگران خود را مجبور به حرکت می کند و بدون متوجه کردن انسان های اطراف خود آن ها را به سمت  نظام ساختگی خود کشانده و همانند اجراگران یک ماشین تحریر می کند چون مخاطب بی آن که بخواهد وارد این سیستم می شود و مجبور است به هر سمتی که بازیگران می روند خود را به آن ها برساند و این از زیرکیو باهوشی کارگردان است که با انتخاب قالبی درست برای اجرای خود موفق به این اتفاق در نمایش خود شده است .

موقعیت هایی که سرشار از نقد  جامعه ی کنونی خود می باشد و با انتخاب درست فضا سازی ها همراه با طراحی صحنه و انتخاب موسیقی هایی برای این نظام بسیار تاثیر گذار است و منعکس کننده  روابط اجتماعی  بسیاری از انسان ها می باشد.

 نمایشی که  قابلیت اجرا در سرتاسر دنیا را دارد و این  انتخاب سوژه و ساختار نمایشی توسط کارگردان بسیار قابل تقدیر است .

نمایش ” پریگرینوس ” اثری است موفق با روایتی درست که در تمام اتفاقات نمایشی خود توانسته است روی پای خود بایستد و با اندیشه در ماهیت اجرای خود ، مخاطب را تحت تاثیر قرار داده و به دنبال هدف اجرایی اثر بکشاند.

احسان معجونی – تئاتر فستیوال