یادداشتی بر نمایش 《 خانم》به کارگردانی پگاه فزونخواه و امیرمحمد حسنوند و نویسندگی امیرحسین طاهری از شهرستان خرم آباد

به بهانه ی اجرا در بیست و هشتمین جشنواره تئاتر لرستان

کلفت های ژان ژنه به خودی خود در عین سادگی به شدت سخت و پیچیده است . کلفتها بازی می کنند و ارباب را می کشند و امیرحسین طاهری در غالب نویسنده می کوشد تا فضا را به حود متعلق کند . در واقع او بازنویسی نکرده و دست به اقتباس زده است . اقتباسی که در صورت همسو بودن نظرات کارگردان و گروهی که نمایشنامه را انتخاب کرده اند ، می تواند جذاب باشد . فزونخواه و حسنوند به عنوان دو کارگردان بر کار نظارت کرده اند و این اتفاق خوبی برای حفظ تمرکز فزونخواه به عنوان بازیگر است . چرا که تا جای ممکن تلاش می کند حفره های موجود در این متن اقتباسی را پر کند . اما همچنان متن نمی تواند به خودنمایی برسد و نیازمند تصویر است تا کلام را کامل کند .

طراحی صحنه و لباس نمایش “خانم” در راستای یکدیگر ، زیبا، عظیم و چشم نواز است اما تکمیل کننده خواسته های متن نیست و کارگردان از امکاناتی که می تواند از دل ایده های طراحی شده بیرون بکشد ، بی بهره می ماند.

هر دو بازیگر زن نمایش “خانم” تلاش می کنند تا انرژی کمی در اجرا به جای نگذارند . اما ظرفیت متن چیزی فرای آنچه در آن لحظه می بینیم نیست.

آهنگسازی مازیار فرجی از مثبت ترین نکات حاضر در پرفورمنس “خانم” است که زیبایی فضای اکسپرسیونیستی مد نظر فزونخواه را دو چندان کرده است.

امیر دلفانی – تئاتر فستیوال