این روزها تالار حافظ میزبان نمایش “ناقوس ها برای چی ن به صدا درمی آیند” به کارگردانی حسن وارسته است. اما آنچه که سبب نوشتن این سطور است، نمایش حسن وارسته نیست چرا که این تئاتر به حدی ضعیف است و از حداقل های تئاتر بی بهره است که نوشتن در موردش بیهوده است و تنها می توان افسوس خورد به حضور بازیگر قابل و توانایی همچون سیامک صفری در این نمایش. بلکه این نوشته به بهانه ی حضور آنا نعمتی در نمایش “ناقوس ها برای چی ن به صدا درمی آیند”، است. آنا نعمتی که گویا سابقه حضور در کلاس های استاد سمندریان را داشته، اما تجربه ای بر روی صحنه ی تئاتر ندارد و در واقع آنا نعمتی یکی از بازیگران سینما و تلویزیون است.

 بحث حضور بازیگران سینما و تلویزیون در عرصه ی تئاتر بحث جدیدی نیست و البته این موضوع همیشه موافقان و مخالفان بسیاری داشته است که هر کدام از این دو دسته با تکیه بر ادله ای سعی در قانع کردن دسته ی دیگر را داشته اند.

حضور بازیگران مطرح سینما در یک کار نمایشی می تواند بهانه ای باشد برای فروش بیشتر یک اثر و در واقع یک چهره ی مطرح بتواند تضمین فروش مناسب یک اثر نمایشی باشد. آن هم در شرایطی که تئاتر در کشورمان با مشکلات مالی عدیده ای روبه رو است و تئاتری ها باید بتوانند با اندک بودجه ی دولتی که دارند، کاری تولید کنند که با شکست روبه رو نشود.

از طرفی بازیگران سینما نیز که دستمزدهای آنچنانی برای بازی در نقشی هر چند کوتاه دریافت می کنند، هیچ بدشان نمی آید که با حضور در یک تئاتر، مشهوریت و محبوبیت خود را افزایش داده و نشان دهند که بازیگران قابل و توانایی هستند. چنانکه بسیاری حاضرند در یک تئاتر بازی کنند و در ازای آن نه تنها، دستمزد اندک و ناچیز بازیگران تئاتر را دریافت نکنند بلکه به اشکال مختلف به گروه تئاتر نیز کمک کنند.

 در این میان اگر بازیگر مذکور حداقل توانایی های بازیگری تئاتر را داشته باشد و سختی های کار در تئاتر را بپذیرد، و از طرفی کارگردان نیز نقش مناسبی را برای بازیگر سینما در نظر بگیرد و بتواند به ظرفیت تمام از بازیگر، بازی مناسب، به جا و به اندازه بگیرد، می توان امیدوار بود که ماحصل کار خوب باشد و تماشاگر، بازیگر و کارگردان همگی راضی باشند. اما در غیر اینصورت نتیجه ی به دست آمده رضایت بخش نخواهد بود.

و حال برمی گردیم به حضور آنا نعمتی در نمایش مذکور! آنا نعمتی در تلویزیون و سینما نیز بازیگر قابلی نبوده و نیست! علاوه بر آن حضورش در یک اثر سینمایی به هیچ وجه تضمین کننده فروش فیلم نیست و در واقع بازیگری نیست که تماشاگر را به سینما بکشاند. علاوه بر آن حضورش و نوع بازی اش در تئاتر “ناقوس ها برای چی ن به صدا درمی آیند” بیانگر این  موضوع است که بدیهیات بازیگری تئاتر را نیز نمی داند و برای به دست آوردنشان هم تلاشی نمی کند. بازی ضعیف آنا نعمتی (فارغ از اینکه نمایشنامه، کارگردانی، طراحی صحنه و … نیز در این نمایش بی نهایت ضعیف است) انرژی دیگر بازیگران را نیز گرفته و در طول اجرا سیامک صفری و حتی فرزین محدث باید به فکر پوشاندن ضعف های وی باشند. صدای آنا نعمتی آنچنان گوشخراش و پر از استرس است که مخاطب را آزرده می کند. علاوه بر همه ی این ها بدن ناآماده و به دور از تمرین های تئاتری وی نیز در تمام طول اجرا به چشم می آید و کار را بدتر می کند.

حال با تمام اوصاف آیا به راستی حضور آنا نعمتی می تواند به فروش مناسب این اثر کمکی کند و یا اینکه بعد از گذشت یک هفته، تئاتری ها را هم از دیدن این اثر پشیمان می کند!!

لازم به ذکر است که نگارنده به هیچ عنوان با حضور بازیگران سینما در عرصه تئاتر مخالف نیست و چنانکه گفته شد حتی در مواردی می تواند مفید نیز واقع شود اما بی شک حضور افرادی همچون آنا نعمتی در عرصه ی تئاتر به این شکل، تنها به بدنه ی تئاتر نحیف و بیمار ما بیش از پیش ضربه می زند و کاش بتوانیم علاج حادثه را پیش از وقوع کنیم.

سید مرتضی امیدی _ تئاتر فستیوال