دکتر قطب‌الدین صادقی معتقد است: امروزه در پیوند با مسایل اجتماعی ضعیف شده‌ایم و در این وضعیت، هنر تئاتر نیز به جای استفاده از ابزار نمایش، به بازی ذهنی و فردی هنرمندان تبدیل شده است.
به گزارش تئاتر فستیوال به نقل از روابط عمومی سی و پنجمین جشنواره تئاتر فجر، این کارگردان و مدرس تئاتر که روز سه شنبه ۷ دی ماه در همایش« شهر، شهروندی و تئاتر» سخن می‌گفت، ادامه داد: هر نسلی از هنرمندان تئاتر باید بیان خود را داشته باشد تا جامعه به تعادل برسد.
صادقی که در تالار همایش مجموعه تئاتر شهر سخن می‌گفت، افزود: از یونان باستان، مکان مرکزیت داشته است و بین انسان و عناصر طبیعت مانند زمین ، آسمان ، خورشید و تمامی اینها ارتباط وجود داشته است.
وی با اشاره به جایگاه تئاتر در شهر افزود: شهر ساختار اجتماعی نوینی است بنابراین در شهر، ارتباط‌ها، ارگانیک و سازمانی می‌شود اما در فرهنگ سنتی کشاورزی، رابطه انسان با طبیعت نیرومند است .
به باور این استاد دانشگاه، مفهوم شهروندی تنها وابسته به حقوق نیست بلکه به امنیت ، رفاه ، آزادی و همه اینها بستگی دارد و هرفردی در قبال دیگری مسئول است و باید حقوق شهروندی را در تمام جوامع به خوبی رعایت کنیم و به یکدیگر احترام بگذاریم.
صادقی ادامه داد: در رابطه با حقوق شهروندی هیچ کس اجازه ندارد به کسی صدمه بزند چرا که همه ما در قبال قانون مسئولیم و کسی حق ندارد فراتر از آن پیش برود.
این کارگردان تئاتر درباره مسئولیت تئاتر در جامعه مطرح کرد: آن چه تئاتر درجامعه به عهده می‌گیرد، تنها مسائل اجتماعی نیست بلکه علاوه بر سرگرمی و تفریح، مهمترین مساله معنویت است. به طور مثال در روستاها با ساختار روستایی به معنویت‌ها اهمیت می‌دهند اما در جوامع جدید، نمایش و موسیقی وجه آیینی بزرگی دارند.
صادقی اضافه کرد: کارکرد نمایش پاسخگویی به نیازهای روحی است. علاوه بر اینها تئاتر در اجتماع توسعه یافته به ارتقا جامعه، کمک می‌کند.
وی اضافه کرد: انسان‌ها باید توجه داشته باشند به تنهایی نمی‌توان زیست و لازم است با توجه به همه تفاوت‌های موجود، با یکدیگر تفاهم داشته باشند.
صادقی با اشاره به این که بزرگ‌ترین آموزش تئاتر، مفهوم دیالوگ است، بیان کرد: هر کس حق دفاع از خود را دارد و چون صاحب فکر است، باید از مسئولیت‌های خود دفاع کند.
کارگردان نمایش «سحوری» در پایان خاطرنشان کرد: در روستاها انسان‌ها تنها نیستند و با یکدیگر زندگی می‌کنند اما بر عکس در شهرها تنهایی وجود دارد، پیوندها گسسته است بنابراین هویت افراد به خطر می‌افتد و در این زمینه تئاتر نقش مهمی در ارتقای روابط اجتماعی دارد.
