نمایش ” روایت پیچیده از یک کلنگ زنی ساده ”  به نویسندگی و کارگردانی مهسا افتحی از تفرش در اولین روز از سی و پنجمین جشنواره تئاتر فجر در بخش خیابانی اجرا شد . به بهانه اجرای این نمایش در جشنواره خبرنگار تئاتر فستیوال گفت و گویی با میثم سرآبادی دستیار کارگردان این نمایش داشته که در ادامه می توانید آن را بخوانید :

میثم سرآبادانی دستیار کارگردان نمایش “روایت پیچیده از یک کلنگ زنی ساده” در ارتباط با این نمایش گفت : “نمایش در رابطه با یک اتفاق خیابانی ، درگیری بین یک فال فروش با مأمور یک شرکت خصوصی بر سر یک محل است . مامور شرکت خصوصی به این محل آمده تا کلنگ بزند ، فالگیر هم در آنجا مشغول کار خود است که رو در رو شدن این دو با یکدیگر سبب درگیری آن ها می شود . نمایش از یک دستمایه کمدی برخوردار است و نقدهای فراوان اجتماعی را بیان می کند .  به بیکاری ، خرافات ، وعده های دروغینی که هیچ وقت جامه عمل به خود نمی پوشاند ، اشاره دارد . نقد به یک دولت خاصی نیست ، در همه دولت ها نیز به همین شکل است ، ما یک نقد کلی به سیاست هایی داریم که حرف های خوب می زنند ولی در عمل هیچ اتفاقی نمی افتد .”

سرآبادانی با اشاره به اینکه در هفت دوره از جشنواره حضور داشته و تاکنون در بخش های نویسندگی ، کارگردانی و بازیگری این جشنواره مقام آورده است . در خصوص معرفی نشدن کارهای اجرایی اش در جشنواره تئاتر فجر گفت : “ یکی از محسنات بزرگ جشنواره این است که گروه های شهرستانی به جشنواره بیایند و کارشان دیده شود ولی این اتفاق هیچوقت و در هیچ کدام از جشنواره های ایران نمی افتد . گروه های شهرستانی از جنوب ، شمال ، شرق و غرب به جشنواره می آیند و به امید اینکه کارو بازی آن ها دیده شود و اجرای عموم بگیرند ، متناسب با اجراهایی که دارند در بخش های صحنه ای ، خیابانی و یا بخش های دیگر جشنواره حضور پیدا می کنند . اما متاسفانه در چندین دوره ای که من در بخش صحنه ای و خیابانی جشنواره شرکت کردم، هیچ وقت به یاد ندارم که یک کارگردان بزرگ تئاتر و یا سینما در جشنواره از بازی بازیگری خوشش آید و بگوید که چقدر این بازیگر بازی خوبی داشت ، من از او استفاده می کنم . آن ها هم که اجراهایشان به نتیجه ای رسیده ، تلاش ها و رایزنی های خودشان بوده ، و گرنه از لحاظ دیده شدن ، هیچ اتفاقی در جشنواره تئاتر فجر رخ نمی دهد . کما اینکه در چندین جشنواره من قول اجرای عموم گرفتم ولی هیچوقت این اتفاق محقق نشد . می توان گفت که این از ضعف های بزرگ جشنواره است در حالی که یکی از محسنات جشنواره این است که بچه های شهرستان دیده شوند .”

این نویسنده و کارگردان تئاتر خیابانی با بیان اینکه وضعیت تئاتر تفرش و شهرستان های دیگر بسیار بغرنج است گفت : ” گروه های شهرستانی از ضعف مالی شدیدی رنج می برند ، نه حمایت مالی و نه معنوی می شوند . اکثر نمایش ها به سمت کمدی آزاد و کارهای سخیف رفته اند و متاسفانه این موضوع آسیب می زند . زیرا ما معتقدیم که رسالت هنرمند این است که مردم را هدایت کند و آنها را یک قدم به جلو پیش برد ولی به این دلیل که کارهای خوب اجرا نمی شود ، این اتفاق نیز رخ نمی دهد .  وقتی پای صحبت کارگردان ها هم بنشینید ، می بینید که حق با آنهاست . چون کارها نمی فروشد و از طرف مرکز حمایت نمی شوند . باید به تئاتر شهرستان نگاه شود و کارها دیده شود . من بعید می دانم اتفاق خاصی برای تئاتر شهرستان بیفتد چون همه فکر می کنند ، تئاتر برای تهرانی هاست و برای شهرستانی ها نیست .”

سرآبادانی در پایان با اشاره به اینکه در تئاتر خیابانی با عموم مردم روبرو هستیم ، گفت : ” تئاتر باید نگاهش را عوض کند متاسفانه تئاتر ما به سمت ادای روشنفکری رفته است . یعنی تئاتری می سازیم که روشنفکری باشد در حالی که ادای روشنفکری در می آورد و به همان نسبت هنرمندانمان نیز ادای روشن فکری در می آورند. اصولا تئاتر برای آدم های کف جامعه است ، همچون ما که آدم های کف جامعه هستیم . من به همین خاطر است که تئاتر خیابانی را می پسندم ، چون در آن با مردم روبرو هستیم مردمی همچون کاسب ، راننده تاکسی ، نانوا ، بقال  نه مخاطبی که ادای روشنفکری در می آورد . وگرنه کارهای صحنه ای که انجام می دهم شاید خیلی بیشتر از کارهای خیابانی ام باشد اما به این دلیل از تئاتر خیابانی خوشم می آید .”