به گزارش تئاتر فستیوال ، محمود تیموری، نویسنده، کارگردان، بازیگر تئاتر دغدغه‌ی اصلی خود را مسائل کودکان و نوجوان دانست و در رابطه با نمایش “من و در لجباز”، گفت: با اشراف بر روان‌شناسی کودک، سال‌هاست روی مفاهیمی دشوار برای دیگر کارگردانان کودک دست می‌گذارم.

محمود تیموری در رابطه با نحوه شکل گیری این نمایش گفت : من سال‌هاست بر روان‌شناسی کودک اشراف دارم و با توجه به این‌که دغدغه‌ی اصلی‌ام کودکان و نوجوانان هستند، طی این سال‌ها در زمینه‌ی نمایش‌های کودکان و نوجوانان فعالیت کرده‌ام.

وی افزود: هم‌واره سعی کرده‌ام روی مسائلی که برای خیلی از کارگردانان این ژانر، مطرح کردن آن سخت است، دست بگذارم و در نمایش قبلی‌ام “هفت‌خوان امید” که برگرفته از هفت‌خوان رستم شاهنامه‌ی فردوسی بود ، همین مسیر را دنبال کردم.

تیموری توضیح داد: در بطن نمایش قبلی که اقتباسی از قصه‌ی “هفت‌خوان رستم” در شاهنامه بود به مقوله‌ی ترس در کودکان پرداخته می‌شد و این موضوع را در قالب داستانی امروزی مطرح کردم تا مقوله‌ی ترس را برای کودکان بیش‌تر ملموس کنم.

این کارگردان در خصوص موضوع اثر جدید خود بیان داشت: موضوع این نمایش، اعتماد به‌نفس، خود اتکایی و مستقل بودن کودکان است. موضوعی که دغدغه‌ی خیلی از پدر و مادرهاست و آن‌ها را در برخورد با فرزندان‌شان دچار مشکل می‌کند که این دغدغه بهانه‌ای برای اجرای این نمایش شد.

تیموری در مورد شیوه‌ی اجرایی نمایش، گفت: من در عملی‌کردن این هدف از چند گزینه استفاده کردم و با استفاده از اطلاعات روان‌شناسی خودم، هم‌چنین با بهره‌گیری از شکل اجرایی پانتومیم و فیزیکال در قالب داستان‌های مورد علاقه‌ی کودکان، به‌نوعی از اجرای فانتزی و نزدیک به انیمیشن دست یافتم.

وی با تاکید بر این‌که تلاش‌کرده تا از استفاده از واژه‌های سنگین برای مفهومی مانند اعتماد به‌نفس پرهیز و از طریق روان‌شناسی واژه‌هایی قابل فهم برای کودکان را برای القای این مفهوم به‌کار برد، در مورد فضای نمایش گفت: کودکان این نسل از نظر ریتم فکری و ذهنی، ریتم بسیار تندتری نسبت به کودکان نسل‌های پیش دارند و از هر چیزی لذت نمی‌برند. به‌همین دلیل فانتزی را شدیدا در این نمایش جاری ساختم و در شیوه‌ی روایت آن‌را بسیار به فضای انیمیشن نزدیک کردم.

تیموری در مورد داستان نمایش بیان داشت: داستان نمایش درباره‌ی مرد ۴۰ساله‌ای است که پیش پدر و مادرش زندگی می‌کند و هنوز در انجام کارهای شخصی‌اش به والدین پیر خود وابسته است. گره داستان از جایی شروع می‌شود که در خانه خراب می‌شود و مرد برای تعمیر آن ناچار است برای اولین‌بار وارد جامعه شود. مرد در این راه با موقعیت‌های کمیکی روبه‌رو می‌شود و به‌نوعی فضایی محبوب برای کودکان و به تعبیر من نزدیک به سینمای چاپلین خلق می‌شود.

وی در رابطه با شیوه‌ی اجرایی این نمایش با توجه به قالب فانتزی آن بیان داشت: چون دوست داشتم کار تئاتر باشد از تکنولوژی و ویدئو پروژکشن دوری کردم و در دکور و طراحی صحنه کار به شکل نمایشی پرداختم.

تیموری تصریح کرد: در طول نمایش تغییرات و جابه‌جایی‌ها به‌صورت فیزیکی و زنده اتفاق می‌افتد و دری در نمایش وجود دارد که تغییرات فراوانی به‌صورت فیزیکی روی آن انجام می‌شود، اما هیچ عنصر دیجیتال و امروزی در کار وجود ندارد.

کارگردان نمایش “من و در لجباز” در پایان با ابراز امیدواری نسبت به جریان تئاتر کودک و نوجوان در سال‌های اخیر، یادآور شد: خوش‌بختانه در سال‌های اخیر نمایش‌های کودک و نوجوان در حال پیش‌رفت هستند و از قالب‌های سنتی و قدیمی بیرون آمده‌اند. نویسندگان و کارگردانان کودک خیلی به‌روز و قوی کار می‌کنند و به‌همین دلیل تماشاگران را به وجد می‌آورند.

تیموری اضافه کرد: در سال‌های اخیر کارهای کودک با رنگ و رویی متفاوت و مفاهیمی جدی‌تر، با دنیای کودکان امروز قرابت بیش‌تری دارد و از کسانی‌که ذهنیت چندان مثبتی نسبت به آثار نمایشی کودک و نوجوان ندارند، دعوت می‌کنم به تماشای این نمایش بیایند و با تئاتر آشتی کنند.

نمایش “من و در لجباز” به نویسندگی و کارگردانی محمود تیموری هر روز به‌جز شنبه‌ها ساعت ۱۸ در تالار هنر میزبان تماشاگران کودک و نوجوان خواهد بود.