نمایش خیابانی ” دی زنگرو ” نوشته هیام احمدی و کارگردانی هیام احمدی و فرامرز غلامیان در بخش نمایش های محیطی سی و پنجمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر حضور داشت . به بهانه اجرای این نمایش خبرنگار تئاتر فستیوال طی گفت و گویی با هیام احمدی چگونگی شکل گیری ” دی زنگرو ” و حضور آن در جشنواره تئاتر فجر را جویا شد که در ادام می توانید آن را بخوانید :
هیام احمدی کارگردان نمایش ” دی زنگرو ” در رابطه با حضور این نمایش در حشنواره تئاتر فجر گفت : ” نمایش آیینی سنتی ” دی زنگرو ” کاری از شهر آبادان ، استان خوزستان ، اثر منتخب جشنواره بین المللی خیابانی مریوان است و این گونه به جشنواره فجر راه پیدا کرده است .”
احمدی در خصوص شکل گیری این نمایش گفت : ” دی زنگرو “، نوشته مشترک بنده و آقای فرامرز غلامیان است و براساس تلفیق سه آیین و یک افسانه شکل گرفته است ، مردم جنوب عقیده دارند ، ” دی زنگرو ” یک افسانه است ، این افسانه حکایت یک خرچنگ سیاه است که ماه را می خورد و پدیده ماه گرفتگی اتفاق می افتد . ما در این نمایش به مراسم حنابندان و لنج سازی می پردازیم در حقیقیت در این نمایش من سه آیین را با افسانه ” دی زنگرو ” تلفیق کرده ام . عروسک هایی که کار حضور دارند ساخته من و آقای غلامیان است . “
وی با بیان این که ” دی زنگرو ” در جشنواره خیابانی مریوان جوایزی را کسب کرده است ، گفت : ” من در دوره های پیشین این جشنواره به عنوان بازیگر حضور داشتم ولی امسال برای اولین بار است که به عنوان کارگردان در این جشنواره شرکت کرده ام .”
این کارگردان نمایش خیابانی با اشاره به تئاتر آبادان گفت : ” متاسفانه مسئولین اصلا به تئاتر اهمیت نمی دهند ، در حالی که ما ذر خوزستان منطقه آزاد اروند را داریم و قاعدتا باید از آن حمایت کنند ، به خصوص این که در حال حاضر ادارات و ارگان های ارشاد به منطقه آزاد واگذار شده است ، ولی متاسفانه ما برای آمدن به جشنواره تلاش زیادی کردیم و در نهایت نتوانستیم که هزینه گروه پانزده نفره را مهیا کنیم . زیرا کار من فقط و صرفا تئاتر است ، اگر وضع مالی خوبی هم داشته باشم از مسئولین شهرم توقع دارم برای فرهنگسازی تئاتر ، از گروه های تئاتری حمایت کنند . ولی متاسفانه نه تنها این اتفاق نمی افتد بلکه به ما نیز می گویند که به جشنواره نروید .”
هیام احمدی با بیان اینکه لذت جشنواره ، به دیدن آثار است ، اذعان کرد : ” در جشنواره امکان اینکه کارگردان بتواند نمایش هایی را که اجرا می شود ، ببیند خیلی کم است در حالی که نیاز است ما به دیدن نمایش ها بنشینیم و اجرایمان را نسبت به آثار ارائه شده بسنجیم و دریابیم که تئاتر کشورمان در چه سطحی است و چه کسانی به این جشنواره می آیند و چه کارهایی انجام می دهند . ولی متاسفانه جشنواره امکان اسکان به کارگردانانی که در روزهای آخر جشنواره اجرا دارند را فراهم نکرده است . در حالی که باید حداقل به دو نفر از گروه ها امکان اسکان می دادند . البته من یک هفته زودتر آمدم و در خانه دوستان و نزدیکان ساکن شدم و تعدادی از کارها را دیدم ، ولی از ستاد برگزاری جشنواره تقاضا دارم که امکان اسکان را برای دو نفر از گروه هایی را که در روزهای آخر اجرا می روند ، فراهم کنند .
