در گفت و گو با تئاتر فستیوال :

رویا اسدی : برناردا آلبا، سمبل دیکتاتوری و وفاداری به سنت ها است ./ از نمایشنامه های زنانه، استقبال می کنم .


نمایش “خانه برناردا آلبا” نوشته فدریکو گارسیا لورکا ، به کارگردانی رویا اسدی و با دراماتورژی میکائیل شهرستانی این روزها در ۲ نوبت در پردیس تئاتر شهرزاد به روی صحنه می رود . به همین بهانه خبرنگار تئاتر فستیوال گفت و گویی یا رویا اسدی ، کارگردان این اثر داشته است که می توانید آن را در ادامه بخوانید .

تئاتر فستیوال

به عنوان اولین سوال کمی از خودتان و فعالیت های هنری تان برایمان بگویید .

فارغ التحصیل کارگردانی از دانشکده ی هنرهای زیبا هستم ، بعدها کارشناسی ارشد ، ادبیات نمایشی خواندم . سالهای ۱۳۷۰- ۱۳۶۰ در گروه دکتر قطب الدین صادقی عضو بودم و در بسیاری از کارهای ایشان حضور داشتم ، نمایشنامه “جنایت و مکافات” در این گروه توسط میکائیل شهرستانی اجرا شد .

سال های ۱۳۸۰ الی ۱۳۹۰ به نویسندگی در رادیو و نگارش چندین سریال در تلویزیون مشغول بودم . مدتی در زمینه اجرا کم کار شدم اما بارها به مرکز هنرهای نمایشی برای تصویب متن مراجعه کردم و یا برای گرفتن سالن اقدام کردم اما بالاخره من را که فقط قانونی و اخلاقی کار کردن را آموخته بودم ، دلزده کرد . سال های اخیر بیشتر مشغول به نگارش فیلمنامه و نمایشنامه بودم . در سال ۱۳۹۵ با گرفتن مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در جهت تربیت هنرجو در رشته های مختلف موسسه ژیوار را راه انداختم که از فعالیت آن بسیار خرسند و راضی ام .

در مورد چرایی انتخاب نمایشنامه “خانه برناردا آلبا” بگویید . چه شد که به سراغ نمایشنامه ای با فضایی کاملا زنانه رفتید ؟

به عنوان یک زن ، همواره از نمایشنامه هایی که شخصیت محوری آن ها زنان هستند ، استقبال می کنم ، در نمایشنامه هایی که خودم می نویسم ، هم این فضا وجود دارد و زنان به شکل های مختلف نقش اصلی و محوری دارند . شاید علت آن درک بهتر دنیای زنانه باشد یا شاید توجه بیشتر به مسائل آنها در جامعه ی مردسالاری و شاید دلایل دیگر .

تئاتر فستیوال

“خانه برناردا آلبا” همیشه برایم جذاب بود . نمایشنامه ای که تصویری از جامعه ای است که قرن ها سنن و قوانین دنیای عقب مانده در آنجا حاکم بوده است ، دیکتاتوری که درحال پوسیدگی است . در این نمایشنامه زنان با عقاید و طیف های مختلف فکری حضور دارند و هرکدام نماینده بخشی از زنان جامعه هستند . آدلا ، شوریده و عاشق و سنت شکن ، آملیا و ماگدالنا محافظه کار و مارتریو شکننده اما حسود و خود برناردا ، سمبل دیکتاتوری و وفاداری به سنت ها است .

انتخاب بازیگران بر چه اساسی صورت گرفت ؟ نگران نبودید که قرار گرفتن خانم علیزاده با توجه به تجربه و توانایی زیاد ایشان در کنار بازیگران جوان تر ، اثر شما را از لحاظ بازیگری ناهمگن کند ؟

کار با اعضای این گروه بسیار لذت بخش است . آن ها فارغ التحصیل رشته های دیگری هستند مثل شیمی ، حقوق ، معماری ، پزشکی ولی در آموزشگاه ژیوار دوره تخصصی بازیگری را گذرانده اند و حداقل در سه ، چهار نمایش دیگر بازی کرده اند . بنابراین تجربه های مفیدی در زمینه بازیگری دارند . آنها جوان و پرانرژی هستند . انگیزه و روحیه خوبی دارند . وقتی قرار شد دوباره “خانه برناردا آلبا” کار شود به ضرورت تغییراتی در آن دادم . بعضی از بازیگرهای کار قبلی برنامه های دیگر داشتند بنابراین به جای آنها افراد دیگری انتخاب شدند .

من به واسطه احترام به خانم علیزاده به عنوان یک بازیگر فوق العاده و چه به عنوان یک دوست از ایشان درخواست کردم که به ما بپیوندند . شخصیت و توان بازیگری ایشان برای من ، همیشه قابل تحسین است . پیوستن ایشان به گروه کار ما را متحول و غنی تر کرد .

تئاتر فستیوال

از اجرا در سالن شهرزاد راضی بودید ؟ با توجه به تعدد سالن های خصوصی و … به چه دلیل این سالن را انتخاب کردید ؟

انتخاب سالن تئاتر شهرزاد به پیشنهاد یکی از دوستان و همکاران صورت گرفت که از بابت این انتخاب بسیار خوشحالم .

از میزان استقبال مردم از نمایش بگویید . آیا منطبق با پیش بینی خودتان بود ؟ 

واقعیت این است که به دلیل عدم تبلیغات کافی در روزهای اول تعداد تماشاچی زیاد نبود ولی اکنون با تبلیغات مناسب ، توصیه کردن تماشاچیانی که نمایش را دیدند به دوستانشان ، تعداد تماشاچیان بیشتر شده است .

آیا منتظر آثار بعدی شما در تئاتر باشیم ؟ باز هم کارگردانی خواهید کرد ؟ نمایشنامه یا موضوع خاصی هست که بخواهید در آینده روی آن کار کنید ؟

بله حداقل دو کار آینده ی من مشخص است . کار بعدی ام نمایشنامه ای است که خودم نوشتم . طرح هایی هم در زمینه اجرای آثار کلاسیک دارم . از شما متشکرم و برایتان آرزوی موفقیت می کنم .

يک نظر ثبت شده است .

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *