مهرداد کوروش نیا که تاکنون نمایش های بسیاری را با موضوع جنگ به روی صحنه برده است ، این روزها نمایش “چهارمین شنبه” را در تماشاخانه پالیز به روی صحنه دارد . این اثر که تلفیقی از موسیقی و تئاتر است توسط او به همراه علی اصغری و ابراهیم گله دار زاده نوشته است . به بهانه ی اجرای این نمایش خبرنگار تئاتر فستیوال گفت و گویی با مهرداد کوروش نیا داشته است که می توانید آن را در ادامه بخوانید :
مهرداد کوروش نیا در مورد شکل گیری نمایش “چهارمین شنبه” که یک نمایش موسیقایی است ، توضیح داد : همیشه دوستانم در حوزه موسیقی پیشنهاد اجرای یک کار مشترک با همدیگر را به من می دادند . در چند وقت اخیر به این نتیجه رسیدیم که می توانیم تئاتری ، با موضوعیت موسیقی تولید کنیم ، نه اینکه صرفا بخواهیم از موسیقی به عنوان یک همراهی و یا موسیقی متن استفاده کنیم ، بلکه موضوع تئاتر موسیقی باشد . بعد از این باید موزیسین هایی را انتخاب می کردیم که می توانستند سه ماه به صورت ثابت همراه ما باشند . اغلب موزیسین ها به دلیل کنسرت ها ، کلاس های آموزشی ، برنامه ها و سفرهایشان ، این امکان را ندارند . در نهایت به این جمع بندی رسیدیم ، کاری را انجام دهیم که کمتر تجربه شده باشد .
او در این زمینه ادامه داد : به همین دلیل من از دو نویسنده دیگر ، آقای علی اصغری نویسنده “دهلیز” و ابراهیم گله دار زاده که متولوژیست و استاد دانشگاه هستند ، دعوت کردم ، خودم هم که در حوزه جنگ ، نمایش های زیادی اجرا کرده ام و قرار بر این شد که نمایشی مانند تجربه قبلی ام در حوزه جنگ ، اما با نگاهی متفاوت اجرا کنیم . طی سی ، چهل سال گذشته ، نمایشنامه ای نداریم که از منظر و موضوع موسیقی به مسائل جنگ نگاه کرده باشد و این موضوع کارمان را سخت می کرد . به همین دلیل با کوشش گروه سعی کردیم مفاهیم ، معانی و مسائلی را که می خواهیم در نمایش مطرح کنیم ، بسیار ملی و بومی با نشانه های اساطیر ایرانی و کهن الگوهای بومی خودمان باشد . سپس زمانی سپری شد تا ما متن را نوشتیم و با دوستان تمرین کردیم و به آنچه که شما دیدید ، رسیدیم .
کارگردان نمایش “چهارمین شنبه” با بیان اینکه این نمایش به چند منظر بسیار جذاب است ، گفت : تاکنون موزیسینی که به عنوان بازیگر روی صحنه بازی کند و همزمان ساز بزند ، کم داشته ایم . در عین حال سعی کرده ایم فضای بومی-ایرانی مان را به دور از ادا و اطوارهایی که تقلید آثار غربی است ، حفظ کنیم و نمایشی منحصر به فرد که تجربه خودمان با مفاهیم و معانی ملی باشد ، اجرا کنیم . نهایتا از چیزی که الان تولید شده ، راضی هستیم ، مخاطب هم تا الان راضی بوده و انشاا… در دور بعدی اجراها به دلیل تمرینات بیشتر و اطلاع از نظرات مخاطبین ، اجرای کامل تر و جذاب تری خواهیم داشت .
کوروش نیا با بیان اینکه نمایش “چهارمین شنبه” در تمرینات دو کارگردان داشته است ، در این خصوص توضیح داد : من کارگردانی کلی اثر را انجام می دادم و از یک آهنگساز خوب ، آقای رضا مرتضوی هم دعوت کردیم که بخش موسیقی را نظارت کنند و در واقع کارگردانی بخش موسیقی بر عهده ایشان بود . هر چند که هیچ آهنگی برای این کار ساخته نشد و همه آهنگ ها از آثار تولیدی بچه ها و بیشترشان برای گروه “نیوش” بود ولی وظیفه تنظیم ، هماهنگی و نظارت بر موسیقی بر عهده آقای مرتضوی بود که ایشان خود آهنگساز و رهبر کنسرت هستند .
وی همچنین در مورد انتخاب بازیگران گفت : تنها حضور دو نفر از بازیگران در نمایش برایم قطعی بود ، آقای فرهنگ سرخوش و سروش قهرمان لو که از دوستان من بودند ؛ پیشنهاد اولیه این اجرا را سروش قهرمان لو داد و این قصه بیشتر حول محور سروش می چرخد به همین خاطر حضور آنها پررنگ تر است . در ادامه ، دوستان دیگر را دعوت کردم و فکر نمی کردم که این اندازه همدل ، بامحبت و همراه باشند . واقعا جا دارد از تک تک بازیگران تشکر کنم که در این پروسه ، ما را بسیار همراهی کردند . زیرا کار بسیار سختی است که چهار موزیسین را روی صحنه بیاوری و از آنها بازی بگیری و همزمان از آنها هم توقع بازی خوب داشته باشی و هم موسیقی خوب .
کوروش نیا در مورد چه میزان آزادی بازیگران در دیالوگ ها ، اظهار کرد : بازیگران در دیالوگ ها ، آزادی بسیار کمی داشتند ، چون ما فرصتی برای اتود نداشتیم . اصولا من آدمی هستم که اتود می زنم و تمرینات طولانی می گذارم اما در دور اول اجرای مان ، اتودها و تمرینات مان کم بود . این اجرا ، تولید اولیه ما است ولی قطعا برای بازتولید این اثر ، وقت و تمرین بیشتری خواهیم داشت . قطعا در بازتولید تغییراتی در متن ، دکور و تمرینات گروه خواهیم داشت و همه چیز کامل تر می شود زیرا قرارمان بر این است که یک اجرای کم نقص داشته باشیم .
کارگردان نمایش “چهارمین شنبه” در پایان خطاب به کسانی که این نمایش را ندیده اند ، گفت : به آنها توصیه می کنم که به تماشای این نمایش بیایند چون اثر منحصر به فردی است و نمایشی است که در حوزه ادبیات جنگ ، کمتر تجربه شده و در زمینه تفاوت جنگ و موسیقی و حضور مفاهیم و مضامین ایرانی منحصر به فرد است .
