زهرا صبری یکی از کارگردانان شناخته شده و با سابقه در تئاتر عروسکی است که پس از سال ها دوری از جشنواره بین المللی نمایش عروسکی ، امسال به عنوان کارگردان در این جشنواره حضور دارد و در روزهای اول و دوم ، نمایش ” منو نمی بره ” را در سالن چهارسو به روی صحنه برده است . به بهانه اجرای این نمایش در جشنواره ، خبرنگار تئاتر فستیوال گفت و گویی با این کارگردان ترتیب داده است که ادامه می توانید آن را بخوانید :

زهرا صبری با اشاره به اینکه نمایش ” ره بانو ” را در سال ۷۸ در جشنواره عروسکی به روی صحنه برده است ، گفت : در سال ۷۸ ، ورژن دیگری از این نمایش به نام ” ره بانو ” را در جشنواره عروسکی به روی صحنه بردم . حال بیست سال از آن اجرا گذشته و این متن تغییر کرده است . در آن دوره ، این نمایش به این صورت بود که پیرزنی خودش قوز دارد و قوزش خالی  می شود ولی حال به این نتیجه رسیدم که این قوز جسم نیست ، قوز روح است و به همین دلیل سایه را در نمایش دخیل کردم که روح را نشان ندهم ، سایه مانند روح همیشه همراه انسان است .
وی ادامه داد : ابتدا قصه نمایش را نوشتم و بعد از اینکه بچه های گروه را دور هم جمع کردیم ، آن را به نمایشنامه تبدیل کردم . به عنوان مثال قسمت پدر ، خاطره دستیار من است . که در زمان حیات پدرش فرصت نکرد دستان او را ببوسد و این حسرت برای او ماندگار شد . این خاطره را از او شنیدم ، آن را به قسمتی از متن اضافه کردم . سپس با اعضای گروه جلسه ای گذاشتم و به یکایک گروه گفتم ، هر چه در قوزتان است به من بگویید ، ولی یک سری از دردها همچون بقچه ای سربسته است و نمی توان آن را بیان کرد  . آنچه نمایش می گوید این است که باید آن را رها کرد .

صبری درباره مضمون این نمایش توضیح داد :  اگر در دیروز و یا فردا زندگی می کنید ، اشتباه است . امروز را زندگی کنید . تمام حرف خیام این است . ما به خصوص ایرانی ها از نعمتی که خداوند به ما داده و آن زندگی است ، به موقع استفاده نمی کنیم . حرف نمایش این است که همه چیز باید به وقت خودش انجام شود . ما در زندگی یا حسرت دیروز را می خوریم و یا دلواپس فردا هستیم . باید دید که امروزمان چگونه است ؟ امروزمان را چطور می گذرانیم . آیا امروز را برای آنچه در دیروز افتاده و یا فردا می سوزانیم ؟ آنچه من در بسیاری از اطرافیانم دیده ام این است که ابراز محبت به جا و به موقع بلد نیستیم . یکی از حرف های این نمایش این است که به جا و به وقت ابراز محبت کنیم ، همدیگر را دوست دوست بداریم تا دوستمان بدارند .

کارگردان نمایش ” منو نمی بره ” در خصوص حضور نداشتن در دوره های پیشین جشنواره بین المللی نمایش عروسکی ، توضیح داد : من با جشنواره قهر بودم ، هشت سال پیش قانون جشنواره به این صورت شد که فقط متن های ایرانی باید در جشنواره حضور داشته باشند ، من با آنکه بسیار از متون ایرانی استفاده می کنم ولی یکی از کسانی بودم که از جشنواره قهر کرد و معتقد هستم که هنرمند باید آزاد باشد و هنرمند وقتی بخواهد عروسکی کار کند ، حق انتخاب بین متن خارجی و متن ایرانی دارد ، جراید آن زمان نیز خبر خداحافظی من با جشنواره را کار کردند . با ورود خانم برومند من دوباره با جشنواره آشتی کردم و به مدت دو سال به عنوان بازخوان ، بازبین و داور ایشان در بخش بازبینی ها شرکت کردم . جشنواره با دبیری خانم برومند برای من حرمت زیادی دارد که در آن شرکت می کنم و کارم را ارائه می دهم .

وی در ادامه با بیان اینکه جشنواره نمایش عروسکی با مدیریت مرضیه برومند رشد بسیار خوبی داشته است ، گفت : من سی سال است که در تئاتر کار می کنم ولی برای اجرای این نمایش در جشنواره ، در مرحله بازبینی به صورت کامل نمایشم را اجرا کردم و از صفر تا صد کار را برای دوستان بازبین نمایش دادم و سپس انتخاب شد . هرگز به این صورت نبود که چون من زهرا صبری هستم ، حتما باید کارم به جشنواره بیاید . من به تمام تصمیماتی که در جشنواره گرفته می شود ، احترام می گذارم و امروز در جشنواره عروسکی با مدیریت خانم برومند رشد خوبی می بینم .

صبری در پایان افزود : خانم برومند بسیار مادرانه رفتار می کنند و با گروه های جوان ارتباط بسیار نزدیک و صمیمانه ای دارند . ارتباط قوی ایشان با گروه ها بازدهی کارها بالا می برد . به عنوان مثال شنیده ام که بسیاری از گروه های شهرستان اجراهای خوبی داشته اند و قطعا جنگیدن دبیر جشنواره برای به وقت رسیدن بودجه به گروه ها بی تاثیر نبوده و این کار اصلا آسان نیست .