در دو روز اول جشنواره تئاتر عروسکی برای دیدن دو نمایش در بخش تجربه آفیش شدم . اما چون این بخش ، برای اولین بار است که به جشنواره اضافه شده ، هیچ پیش زمینه ای نسبت به این که قرار است چه ببینم نداشتم . مخصوصا اینکه اسم دو نمایش در یک خانه جدول نوشته شده و مدت زمانی هم برای اجراها مشخص نشده بود .
حدود ساعت ۱۹ به تالار استاد انتظامی خانه هنرمندان رسیدم و با عجله وارد لابی سالن شدم اما هیچ کس به جز مسئول سالن نبود . تعجب کردم ! پیش خود گفتم نکند اجرای کار کنسل شده باشد و من بی خبرم !! از او پرسیدم که آیا تا چند دقیقه دیگر نمایش شروع می شود ؟ گفت بله . گفتم پس چرا کسی برای دیدن نمایش ها نیامده است ؟! خندید و هیچ نگفت . بعد از چند دقیقه چند نفر وارد سالن انتظار شدند و خیالم راحت شد که برای دیدن این نمایش تنها نیستم . بعد یکی از افراد گروه که برای هماهنگی با مسئول از داخل سالن بیرون آمده بود ، پرسیدم نمایش تان چند دقیقه است ؟ جواب داد : ۷ دقیقه و کار بعدی هم حدودا ۲۰ دقیقه !
نمایش اول ، اجرای نمایش ” سیا ” به کارگردانی سایه سیروانی بود . یک عروسک داشت و خودش هم عروسک گردانی می کرد و به معنای واقعی یک کار تجربی محسوب می شد . اجرا کوتاه و بدون دیالوگ بود .
سیروانی دانشجوی تئاتر عروسکی از مدرسه عالی هنر فرانسه است . او از اضافه شدن این بخش بسیار راضی بود و از مرضیه برومند و مسئولان جشنواره تشکر کرد که چنین فرصتی را برای تجربه کردن به آنها داده است .
نمایش بعدی ” آنتیگونه ” امید اکبری بود که به روی صحنه رفت . یک میکرو تئاتر خلاقانه ! اکبری که طراحی صحنه خوانده و بیشتر هم به عنوان طراح صحنه در تئاتر فعالیت کرده در کارگاه خود به این نتیجه رسیده که می شود با وسایل کارگاهی هم نمایشی اجرا کرد . او چند صحنه از نمایشنامه آنتیگونه را مدنظر قرار داده و با همان ابزار به نمایش در آورده است . دوست داشتم اجرای کامل تری از نمایش ببینم و از حد یک اثر تجربی صرف بیشتر باشد !
بعد از آنکه نمایش تمام شد ، از آن جمعیت کم در سالن ، عده ای به سمت یکی از کارگردان ها رفتند و معلوم بود از دوستان او هستند . یکی دو نفر دیگر هم برای اجرای آن یکی دیگر . به غیر از من و یکی دو خبرنگار ، کس دیگری نبود . به نظرم رسید جای اساتید و بزرگتر هایی که باید کار این جوان تر ها را ببینند و به ایده ها و تجربیات تازه شان ، مسیر درست را نشان دهند ، خالی بود . به نظر می رسد به غیر از یک اجرای صرف و افتخار حضور در جشنواره تئاتر عروسکی چیز دیگری عایدشان نمیشود .
روز بعدی دو اجرا در پلاتو اجرا در این بخش دیدم . اوضاع استقبال مخاطب در این پلاتو بهتر از روز قبل بود . در بین تماشاگرانی که برای دیدن این نمایش آمده بودند ، یکی دو چهره از اساتید تئاتری و خبرنگار و منتقد هم دیدم . خلاصه آن که جمعیت به اندازه ای بود که پلاتوی کوچک اجرا پر شود .
قرار بود دو نمایش اجرا شود : ” او ” وحید خسروی و ” بلاند رد هد ” مهسا فلاح . اسم نمایش ها که برایم جذاب بود و دوست داشتم ببینم چه هستند ؟! روی جدول برنامه ها برای یکی از کارها نوشته شده بود ۱۵ دقیقه . به صورت کلی تکلیفم مشخص تر از روز قبل بود .
اجرای اول به نمایش ” او ” اختصاص داشت که اجرای خلاقانه ای با سایه داشت . خسروی را از عروسک گردانی هایش برای بچه های زلزله زده کرمانشاه می شناختم و می دانستم در کانون پرورش فکری کودکان کرمانشاه فعال است . نمایش او برای بچه ها و در جهت شناخت آنها از خدا است . فرم اجرایی نمایش به گونه ای است که می شود در مکان های مختلفی اجرا کرد و چقدر هم خوب که بچه ها را به این شکل جذب تئاتر کنیم .
متاسفانه بعد از اجرا نتوانستم با خسروی گفتگو کنم و از دغدغه های تئاتری اش برای کودکان و حال و روز امروز بچه های زلزله زده کرمانشاه بپرسم .
نمایش بعدی ” رد بلاند هد ” مهسا فلاح که دانشجوی تئاتر عروسکی دانشگاه تهران است اجرا شد . برای طراحی عروسکها و صحنه ها وقت زیادی گذاشته بودند و تقریبا مسلط بودند .
مهسا فلاح از برگزار نشدن جشنواره تئاتر عروسکی دانشجویان گله مند بود . می گفت به این شکل ، ما به عنوان دانشجویان این رشته موقعیت های کمی برای ارائه آثارمان داریم تا در معرض دیده شدن قرار بگیرند . خیلی خوب است که بخش تجربه به جشنواره این دوره اضافه شده است .
کار که تمام شد ، تماشاگران هم طبق معمول هر اجرا به سرعت از سالن خارج شدند . ندیدم که همان تعداد اساتید و کسانی که برای دیدن کارها آمده بودند با افراد گروه ، گفتگویی شکل بگیرد و نظرات منتقل شود .
دیدن تجربه های نو و خلاقانه تا اینجای جشنواره برای من لذت بخش بود . اگرچه در بین جشنواره های هنری ، جشنواره تئاتر عروسکی دانشجویان هم داریم و مشخص است که آنجا موقعیت بهتری برای ارائه خلاقیت ها و نوآوری ها است اما امیدوارم با توجه به اینکه اولین دوره ای است که آثار تجربه در جشنواره اجرا می شود ، برنامه ریزی به سمتی پیش رود که در نهایت به نفع تئاتر عروسکی و دانشجویان فعال این حوزه باشد .
مینا محمدی _ تئاتر فستیوال