“کوچکترین نمایش از انتها دنیا” به کارگردانی ازکیل گارسیا رومئو یکی از آثار بخش بین الملل هفدهمین جشنواره نمایش عروسکی است که به مدت سه شب در تالار حافظ به روی صحنه رفت . هادی حوری نویسنده و کارگردان تئاتر یکی از کسانی بود که به دیدن این نمایش نشست . به همین بهانه خبرنگار تئاتر فستیوال نظر وی را راجع به این نمایش جویا شد که می توانید آن را در ادامه بخوانید :
هادی حوری با بیان اینکه نمایش های عروسکی به دلیل تخیل بالایی که دارند ، نمایش های زیبایی هستند ، در رابطه با زیبایی نمایش های عروسکی گفت : شگفتی هایی که در سازه ها وجود دارد ، همیشه ورای جریانات رئالیستی که در خیلی از کارهای صحنه ای دیده می شود ، خلاقیتی در نمایش عروسکی است که همین کار را زیبا می کند .
وی در ادامه در مورد مضامین نمایش “کوچکترین نمایش از انتها دنیا” توضیح داد : این نمایش تصور و تصویری از جهانی است که احتمالا ما هم باید منتظرش باشیم ، جهانی انتزاعی که احتمالا به سراغ همه ی کشورها خواهد آمد ، تنهایی و آلودگی هایی که وجود دارد و نهایتا نابودی که همه منتظرش هستیم زودتر از راه برسد .
جهانی که کارگردان تصور می کند ، آن هم با زبان بیگانه ای که خیلی از چیزهایش برای ما قابل فهم نیست ، وقتی که با عناصر تصویری و نمایشی ، تصویر می شود ، به قدری این جهان آشنا به نظر می آید که دیگر نیازی به واژه ها و کلمات نداریم و خودمان را کاملا در جهانی که کارگردان خلق کرده است ، می بینیم و واسطه های زبانی و واژه ای از میان برداشته می شود . آن چیزی که کارگردان در مورد آن صحبت می کند ، جهان تخیلی مشترک همه ی انسان ها است که می تواند تصویر شود . از این منظر نمایش ، فوق العاده ای است و خاصیتی که همه ی نمایش های عروسکی دارند ، در این کار بسیار قدرتمندتر دیده می شود .
این کارگردان تئاتر در مورد تکنیک های استفاده شده در ساخت عروسک های این نمایش ، اظهار کرد : به لحاظ تکنیکی ، عروسک هایی که در نمایش استفاده شده ، مکانیک های بسیار پیچیده و قشنگی دارد . در کنار تمام این ها ، تولید نوری که در خود صحنه انجام می شود ، جالب توجه است . بدون استفاده از منبع انرژی های متداول ، به راحتی داخل خود سازه ها ، برق لازم برای اجرا را تولید می کند و این مسئله خودش ما را به سمت حفظ انرژی ها هم هدایت می کند ، مسئله ای که به ندرت آن را در کشورمان در نظر می گیریم .
هادی حوری همچنین در مورد کیفیت آثار بخش بین الملل جشنواره نمایش عروسکی گفت : در این جشنواره ، اولین نمایش عروسکی کشور افغانستان و در کنارش نمایش فرانسه را با این مکانیزم پیچیده داریم که جزو گروه های بسیار قوی فرانسه با رزومه ی عالی هستند . چنین مقایسه ای و اینکه کشور ایران پذیرای این گروه های متفاوت است ، فی نفسه کار بسیار خوب و قشنگی است . اما این را هم باید عرض کنم که در ایران ، بین بچه های عروسکی ، کارگردان های بسیار خلاقی داریم و نمایش هایی را دیده ام که در آن ها عروسک سازی های بسیار خلاقانه ای انجام شده و نمایش های بسیار خوبی هستند .
این نویسنده با اشاره به اینکه ما در شرق هنوز درگیر قصه و داستانیم ، در رابطه با این نکته توضیح داد : جهان عروسک های اروپایی تقریبا از اینکه بخواهند درگیر قصه باشند ، دورند و بیشتر به سمت پرفورمنس می روند تا نقل قصه و به دلیل جهان متخیلی که دارند ، جسارت ورود به این حوزه را دارند . اگر ما فقط همین یک نکته را در نظر بگیریم ، می توانیم از دام قصه و روایت گری توسط عروسک ها بیرون بیاییم و به همان جهان تخیل بپردازیم .
اگر عروسکی را به جای خودمان روی صحنه می آوریم ، پس می خواهیم چیزی را که بیشتر از انسان کارایی دارد و با تخیل مان گره خورده را نشان دهیم . برای این کار بایستی بتوانیم از جهان داستان و روایت بیرون بیاییم و به جهان تخیل بپردازیم . “کوچکترین نمایش از انتها دنیا” از این منظر که قصه ای را روایت نمی کند و صرفا به پرداخت یک اندیشه می پردازد که زبان مشترک است بسیار خوب است .
هادی حوری در ادامه افزود : اصلا نمی گویم دوستانی که در زمینه نمایش عروسکی کار می کنند ، به سمت این نوع نمایش ها بیایند ، نه ، هنر مسیر خودش را پیدا می کند و هنرمندان ما قطعا در مسیری که طی می کنند ، تجربه های بسیار زیاد و متفاوتی خواهند داشت . ولی بهرحال این نگاه هم ارزش تجربه کردن را دارد و واقعا خوب است .
وقتی ما در جشنواره ها چنین نمایش هایی را می بینیم حتی اگر هیچ چیزی برای ما نداشته باشد ، همین یک نکته کافی است که به ما جسارت تجربه را می دهد ، بدون اینکه احساس کنیم این تجربه ممکن است شکست بخورد یا مورد استقبال قرار نگیرد . تجربه ای که ما به روی صحنه می بینیم ، چیزهایی است که در کشورهای اروپایی امتحان می شود و ما هم به عنوان کشوری که میزبان نمایش و خواستگاه یک سری از نمایش های عروسکی که در کارهای آیینی مان وجود دارد ، هستیم ، آن ها را به عنوان نمایش می پذیریم و از آن ها میزبانی می کنیم ، پس همین جرات را به ما بدهد که ما هم نمایش های مان را اجرا کنیم حتی اگر بعضی از دوستان دلشان نخواهد کار ما را ببینند .
