نمایش ” سیمین و فرزان ” در فضای نمایش های عروسکی و متون ایرانی شکل گرفته است و در آن خبری از خیمه شب بازی و انواع عروسک های ایرانی نیست .
یک نمایش سرگرم کننده با طراحی دکوری خلاقانه و کاربردی است ، در حقیقت طراحی صحنه منحصر به فرد ” سیمین و فرزان ” ویژگی اصلی این نمایش است و یک طراحی صحنه دو بعدی که تمامی عروسک های نمایش را نیز شامل می شود . طراحی صحنه این نمایش حکم پایه و ستونی محکم را دارد که متن نمایش روی آن تکیه کرده است .
این نمایش بسیار ساده و قصه گو است . به طوری که مخاطب از تماشای آن به یاد شنیدن یک نقالی شیرین از داستان های شاهنامه می افتد .
در جشنواره عروسکی ، نمایش ها بیش از هر چیز به قصه ای ساده و قابل فهم محتاج هستند . قصه ای که بتواند هم کودکان و هم بزرگسالان را به تماشای ادامه مشتاق کند . علاوه بر آن نوع روایت نیز بسیار تاتیرگذار است . روایت گری فهمیه عابدینی بسیار ساده و روان است و با آنکه متن به صورت ادبی روایت می شود ولی توسط بازیگران طنازانه بیان می گردد و در بسیاری از قسمت های نمایش مخاطب را با شوخی های کلامی و اجرایی خود می خنداند .
کارگردانی قوی و تسلط کامل عروسک گردانان رمز موفقیت این اجرا است . عروسک گردانان این نمایش با توجه به دکور کاربردی نمایش ، کاملا حرفه ای عمل می کنند و بدون کوچکترین اشتباهی چه در بیان و چه در ایفای نقش ، بر اجرای خود به طور کامل مسلط هستند . دکور این نمایش همچون قطعات یک پازل به هم ریخته در پشت صحنه قرار دارد ، در هر صحنه کارگردان نمایش که هم عروسک گردان است و هم صدا پیشه ، تکه ای از آن پازل را توسط خط روایی قصه کامل می کنند و قصه را روی آن صحنه روایت می کند ؛ قصه ای شنیدنی از داستان عاشقانه ” سیمین و فرزان ” که در بسیاری از قسمت های خودِ آن طنز موقعیت ایجاد می کند .
نکته جالب دیگر این که راوی این نمایش مدام عوض می شود . قسمتی از قصه توسط عروسک گردانِ سیمین و قسمتی دیگر توسط عروسک گردانِ فرزان روایت می شود .
تنها ایراد وارد بر نمایش ” سیمین و فرزان ” این است که یک شیوه بیان ثابت ندارد به گونه ای که در مواقعی عروسک ها با لحن کتابی و ادبی حرف می زنند و در مواقعی ناگهان تغییر لحن داده و عامیانه صحبت می کنند .
ولی آنچه ” سیمین و فرزان ” را نسبت به دیگر آثار حاضر در جشنواره متمایز کرده ، ارتباط قوی بین مخاطب و عروسک گردانان است . به نوعی که می توان گفت دلیل استقبال فراوان مخاطبان هم به همین ارتباط صمیمانه باز می گردد . در پایان آنچه نمی توان از ویژگی ” سیمین و فرزان ” کتمان کرد ؛ تلاش و تمرین زیاد گروه برای به صحنه بردن یک اثر نمایشی بی نقص در جشنواره نمایش عروسکی است .
شیما میرعبداللهی – دپارتمان نقد تئاترفستیوال
